چگونه به درگاه حق فروتنی کنیم؟؟؟
«دعادر اظهارفروتنى به درگاه حضرت حق»
رَبِّ اَفْحَمَتْنى ذُنُوبى، وَانْقَطَعَتْ مَقالَتى، فَلا حُجَّةَ لى،
خداوندا، گناهانم مرا از گفتار بازداشته، و رشته سخنم از هم گسیخته، پس براى زشتیم حجّتى ندارم،
فَاَنَا الْاَسیرُ - بِبَلِیَّتِى،الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِى، الْمُتَردِّدُ فى خَطیئَتِى،
به این جهت اسیر بلیّت خود، و گروگان عمل خویش، و سرگردان در خطا،
الْمُتَحَیِّرُ عَنْ قَصْدِى، الْمُنْقَطَعُ بى، قَدْ اَوْقَفْتُ نَفْسى
و سرگشته از مقصد، و با تمام وجود درماندهام، خود را
مَوْقِفَ الْاَذِلّآءِ الْمُذْنِبینَ، مَوْقِفَ الْاَشْقِیآءِ الْمُتَجَرّینَ
در جایگاه ذلیلان گنهکار، و موقف تیرهبختانى که بر تو جرأت
عَلَیْکَ، الْمُسْتَخِفّینَ بِوَعْدِکَ، سُبْحانَکَ! اَىَّ جُرْاَةٍ
کردهاند، و وعدهات را سبک شمردهاند نگاه داشتهام، پاکى تو، با چه جرأت به
اجْتَرَاْتُ عَلَیْکَ! وَاَىَّ تَغْریرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسى! مَوْلاىَ
نافرمانیت برخاستم! و چگونه خود را به ورطه هلاکت افکندم! آقاى من،
ارْحَمْ کَبْوَتى لِحُرِّ وَجْهى وَ زَلَّةِ قَدَمى، وَ عُدْ بِحِلْمِکَ
بر من که به رو درافتادهام و بر لغزش من رحمت آور، و در برابر