آیا شهدا مارو خواهند بخشید؟؟؟
آنان که در راه خداجان باختند - یعنی شهدا -آنان را که پای بر خون آنها نهند و از طریق وحدت وخدمت ،خارج شوند نخواهند بخشید .هشدار میدهم شمارا از شکایت شهیدان در نزد پروردگار خویش؛ هشدار می دهم همه را بالاخص مسئولین را از اینکه مباد محرومین ومستضعفین جامعه را فراموش کنند. عزیزان من لذت زندگی در جهاد مستمر در همه ابعاد است. شهید ایرج فیروزی
یک روز به گردان ما ابلاغ شد برای پدافند به سمت شلمچه برویم و ما به آنجا رفتیم. در گروهان ما سربازی بود که همه او را قاسم صدا میزدند. اولین بار که او را دیدم نگاهش مرا جذب کرد. صداقت و معنویت در چشمهایش موج میزد. قاسم، فردی بسیار فعال بود و به سربازان، نحوه نگهداری از مواضع پدافندی و حفاظت در برابر گلوله را آموزش میداد. شبها تا صبح بیدار میماند و به سنگرهای دیدهبانی سرکشی میکرد. او سربازی بسیار فداکار بود. یک روز وارد سنگر شد و گفت: «سقف دیدهبانی جلوی خط، آسیب دیده است. اگر اجازه دهید من و سرباز خدادادی برویم و آن را تعمیر کنیم.» گفتم: «قاسم جان، به پایان خدمت شما چیز زیادی باقی نمانده است. شنیدهام قصد ازدواج داری. بهتر است به مرخصی بروی و این مسئولیت را به ما واگذار کنی.» اما نپذیرفت و ناچار، او را همراه چند تن به خط فرستادم. وقتی آنها مشغول بازسازی سنگر بودند، دشمن ـ که در نزدیکی آنها قرار داشت ـ صدای تقه زدن آنها را در سنگر دیدهبانی شنیده و چند گلوله خمپاره به اطرافشان پرتاب کرد، و همین باعث شهادت قاسم شد.
منبع : راوی: سید علی حسینی، ر.ک: ملکوتیان زمین، ص21 ـ 23
|