حکایات جالب...!!!

نامه نویس بدخط

شخصی نزد نامه نویسی رفت و گفت: عریضه ای از قول من به حاکم ولایت بنویس. نامه نویس گفت: پای من درد می کند. آن شخص گفت: شما را نمی خواهم به جایی بفرستم که درد پا مانع باشد. جواب داد: صحیح است ولیکن من آن قدر بد می نویسم که خط مرا هر جایی ببرند، هیچکس نمی تواند بخواند. مجبورند که مرا طلب کنند تا آن را بخوانم. بدین جهت، چون پایم درد می کند، معذورم.

بخشش امیر

یکی از ظُرفاء، یکی از حُکام را مدح کرده بود. حاکم امر کرد که پالان الاغی با کمربند آن به او دادند. پس ظریف، پالان را بر دوش گرفت و شکُرکنان از مجلس بیرون آمد، دوستان او به وی گفتند: صله مدح امیر چه بود؟ گفت: او را به بهترین اشعار خود مدح کردم پس به صله آن بهترین لباس های خود را به من بخشید.

فرج بعد از شدت

به یکی از بخیلان گفتند که فرج بعد از شدت چیست؟ گفت که مهمان عُذر آورد و گوید که روزه هستم.

دزد زبر دست

یکی از وعاظ مشهور در تبریز یک دهه در مجلسی دعوت شده و منبر رفته بود. بعد از ختم مجلس، صاحب مجلس، اسکناس در پاکتی گذاشته توسط یکی از کسان خود به او داده بود. رندی که متوجه این قضیه بوده و قبلاً پاکتی آماده کرده بود، بعد از چند قدم که او رد شده بود، از عقب دویده، خدمت آن واعظ رسیده و گفته بود: آقا، ببخشید آن پاکت اشتباه شده و مطابق شأن جنابعالی نیست. پس آن را گرفته پاکت دیگری داده بود، واعظ پاکت را به منزل آورد، و باز نمود، دید در آن فقط چند قطعه کاغذ سفید است.

زن پرحرف

گویند: زنی مشاهده کرد که شوهرش در خواب مرتباً سخن می گوید. لذا او را بیدار کرد و گفت چرا در خواب سخن می گویی؟ شوهرش که با ناراحتی از خواب پریده بود پاسخ داد: تا وقتی بیدار هستم تو مجال سخن گفتن به من نمی دهی، در عالم رؤیا خواب دیدم