آستانه پاداش و عذاب
امام کاظم عَلَیهِ السَّلَامُ فرمود:
به مؤمن در قبرش گفته شود: پروردگار تو کیست؟
پاسخ دهد: خداوند.
گفته شود: دین تو چیست؟
گوید: اسلام.
گفته شود: پیغمبر تو کیست؟
گوید: محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ.
گفته شود: امام تو کیست؟
گوید: علی عَلَیهِ السَّلَامُ.
گفته شود: چگونه آنها را دانستی؟
گوید: امری است که خداوند مرا به آن هدایت نمود و مرا بر آن ثابت و پایدار داشت.
پس گفته می شود: بخواب خوابیدنی آرام همچون عروس، که در آن بیداری نباشد، سپس دری به سوی بهشت برایش گشوده گردد و روح و ریحان آن بر او وارد شود.
بعد از آن گوید: ای پروردگارم! در بر پایی قیامت عجله نما، تا به خانواده و اموالم باز گردم.
حضرت فرمود: و به کافر (منکرین ولایت) گفته شود: پروردگار تو کیست؟
گوید: خدا،
گفته شود: پیغمبر تو کیست؟
گوید: محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ،
گفته شود: دین تو چیست؟
گوید: اسلام، گفته شود: چگونه آنها را دانستی؟
گوید: از مردم شنیدم که چنین می گفتند، پس من هم گفته ام.
بعد از آن گفته می شود: امام و ولی تو کیست؟
گوید: نمی دانم، پس گرزی بر او زنند که تمامی انسانها و جنیان توان تحمّل آن را نخواهند داشت.
حضرت فرمود: سپس ذوب گردد همچنان که سُرب ذوب می شود، بعد از آن روحش را به او باز گردانند و قلبش را بین دو لوح از آتش قرار دهند، در این لحظه گوید: پروردگارا! بر پایی قیامت را به تأخیر انداز.
