فرمایش پیامبر اکرم (ص) که حمزه گریه کننده ندارد!
زمانی که پیغمبر اکرم از جنگ احد به سوی مدینه بر می گشت، جهینه دختر جحش به استقبال پیامبر و یارانش رفت در آن هنگام خبر شهادت برادرش عبد اللَّه بن جحش را به او دادند گفت: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ.
و برای برادرش طلب آمرزش نمود. بعد خبر مرگ شوهرش مصعب بن عمیر را به او دادند.
صیحه ای کشید و ناله اش بلند شد. پیغمبر اکرم فرمود: مرد نسبت به زن، مکان و موقعیت خاصی دارد. چنان که دیدید در مقابل مرگ و مصیبت برادرش صبر کرد و در مقابل مرگ شوهرش ناله کشید.
بعد از آن پیغمبر اکرم عبور کرد به خانه های انصار از بنی عبد الاشهل صدای گریه و نوحه سرایی بلند بود که بر کشتگان خود گریه می کردند. چشمان پیغمبر اکرم پر از اشک شد، سپس فرمود: ولی حمزه گریه کننده ندارد. بعد از آنکه سعد بن معاذ و اسید بن حصیر بخانه های بنی عبد الاشهل برگشتند زنان خود را امر کردند که بروند و بر عموی رسول اللَّه گریه کنند. وقتی که پیغمبر اکرم این را شنید، آمد درب مسجد، به ایشان فرمود: برگردید، خدا شما را رحمت کند، به تحقیق شما مواسات کردید