بلندی و کوتاهی عمر

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

مَوْتُ الْانْسانِ بِالذُّنُوبِ أَکثَرُ مِنْ مَوته بِالأَجَلِ وَ حَیاتُهُ بِالْبِرِّ أَکثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمْرِ[1]

ترجمه

مرگ زود رس انسانها بر اثر گناه از مرگ طبیعی بیشتر است، و طول عمر افراد بر اثر نیکوکاری از طول عمر به عوامل طبیعی زیادتر می باشد.

شرح کوتاه

بدون شک بسیاری از گناهان و صفات زشت به طور مستقیم عمر را کاهش می دهد (همچون میخواری و قمار و بخل و حسد و کینه توزی) و بسیاری نیز به طور غیر مستقیم از طریق اثر گذاشتن در نابسامانی وضع اجتماع و سلب امنیت عمومی و بروز جنگ ها (مانند رباخواری و ظلم و ستم). و از سوی دیگر نیکوکاری به خاطر اثر عمیقی که در آرامش روح و وجدان دارد می تواند سرچشمه عمر طولانی گردد.

بنابرین گناه، قطع نظر از آثار زیانبار معنوی، یک اثر بارزش کوتاه ساختن عمر آدمی است همان طور که نیکوکاری علاوه بر همه آثار، در طول عمر کاملًا مؤثر است.

پی نوشت

[1] سفینة البحار، صفحه 489.