چرا بیمار باشیم؟؟؟

حدیث درباره بیماران

1ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:
لَیسَ لِلاجسامِ نجاةٌ مِنَ الاَسقامِ.
بدن انسان هیچ‌وقت از درد و بیماری خلاصی ندارد. (فهرست غرُر، ص 364)

2ـ امام جعفرصاق(ع):
العِلَلُ زکاةُ الاَبدانِ.
درد و بیماری زکات بدن انسان است. (تحف‌العقول، ص 403)

3ـ «امام موسی‌کاظم(علیه‌السلام)»:
لَیسَ مِن دواءٍ اِلّا و یُهَیِّجُ داءً و لَیسَ شَیءٌ أٌنفَعُ فی البَدَنِ مِن اِمساکِ الیَدِ اِلّا عمّا یحتاجُ اِلَیهِ.
دارویی نیست که خالی از عارضه و اثرات جانبی نباشد. برای بدن خود جز در موارد مایحتاج و نیازمندی، چیزی بهتر از پرهیز کردن نیست. (وسائل، ج 2، ص 629)

4ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:
إمشِ بِدائِکَ ما مَشی بِکَ.
تا آنجا که تاب و تحمل داری با درد خود مماشات کن (حتی‌الامکان از خوردن دارو خودداری کن.) سفینه، ج 2، ص 78)

5ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
تَجَنّبِ الدَّواءَ ما احْتملَ بدنُکَ الدّاءَ فَاِذالَم یَحتَمِلَ الدّاءَ فَالدَّواءُ.
تا زمانی که بدنت تحمل درد را دارد از استعمال دارو خودداری کن. تحمّل و توان که از حد گذشت، دیگر نوبت دارو است. (بحار، ج 62، ص 66)

6ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَن لَم یَصبِرْ علی مَضَض الحِمیَةِ طالَ سُقْمُهُ.
کسی که بر ناملایمت‌های پرهیز کردن صبر و حوصله ندارد (هرچند دوا و درمان کند) بیماری او به درازا خواهد کشید. (فهرست غرر، ص 364)

7ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
المَعِدَةُ بَیتُ الدّاءِ وَالحَمیَةُ رَأسُ کُلِّ دَواءٍ.
معدة‌ انسان مجتمع بیماری‌ها است و پرهیز کردن اساس هر گونه دوا و درمان‌ها است. (مواعظ عددیّه، ص 55)

8ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَن کَتَمَ مَکنونَ دائِهِ عَجَز طَبیبُهُ عَن شِفائِهِ.
کسی که درد نهانی خود را از طبیب خود کتمان کند طبیب او (نیز) از مُداوای وی ناتوان خواهد بود. (فهرست‌ غرر، ص 364)

9ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:
لا رَزیَّةَ أعظمُ مِن دوامِ سُقْمِ الجَسَدِ!
برای انسان مصیبتی بالاتر از این نیست که بدنی همیشه معلول و بیمار داشته باشد! (فهرست غرر، ص 364)

10ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
إنَّ المَرضَ لایَزالُ بِالمؤمنِ حتّی لایکونَ علَیهِ ذَنبٌ.
گاهی می‌شود که دورة بیماری طولانی و با مؤمن ملازمت دارد در آنجا بیمار دیگر هیچ گناهی بر او باقی نخواهد ماند. (درد و بیماری گناهان را پاک می‌کند) (ثواب‌الاعمال، ص 429)