خوردن تربت امام حسین(ع) به عنوان تبرک

بر اساس روایات معصومین(ع)، استفاده از تربت امام حسین(ع) برکات بسیاری دارد، که از نخستین روز ولادت، و با بازکردن کام نوزاد آغاز شده و تا واپسین لحظات حیات و قراردادن تربت در قبر، به پایان می رسد. در روایات آمده امام سجاد(ع)، تربت امام حسین(ع) را در پارچه ای نگه می داشت و در هنگام نماز بر روی سجاده اش ریخته و بر آن سجده می کرد. از این رو ساختن مهر و تسبیح با تربت کربلا و همراه داشتن آن و خوردن مقدار بسیار کمی از آن به قصد شفا و باز کردن افطار در روز عید فطر مورد توصیه ائمّه اطهار(ع) بوده است.

سوال

آیا خوردن تربت امام حسین(علیه السلام) جایز است؟

پاسخ

در روایتی از امام موسی بن جعفر(علیهما السلام) می خوانیم: «لا تَاْخُذُوا مِنْ تُرْبَتی شَیْئاً لِتَبَرَّکُوا بِهِ، فَاِنَّ کُلَّ تُرْبَه لنا مُحَرَّمَهٌ اِلاَّ تُرْبَهُ جَدِّی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِی(علیهما السلام) فَاِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَها شِفاءً لِشِیعَتِنا وَ اَوْلِیائِنا»؛ (از تربتمن چیزی برای تبرّک بر ندارید، زیرا همه تربتها جز تربتجدّم امام حسین(علیه السلام) (خوردنش) حراماست. خداوند ـ عزّ و جلّ ـ آن را برای شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است!).(1)

در حالات امام سجّاد(علیه السلام) آمده است که در پارچه ای تربتامام حسین(علیه السلام) را نگه می داشت.

«فَکانَ اِذا حَضَرَتْهُ الصَّلاهُ صَبَّهُ عَلی سَجّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَیْهِ»؛ (هرگاه وقت نمازمی رسید، آن (تربت) را روی سجّاده اش می ریخت و بر آن سجدهمی کرد).(2)

مجموع روایاتی که در مورد تربتامام حسین(علیه السلام) وارد شده است، می رساند که استفاده از برکت آن تربتپاک، از نخستین روز ولادت، با بازکردن کام نوزاد با آن آغاز شده و تا واپسین لحظات حیات و قراردادن تربتدر قبر، به پایان می رسد.(3) همچنین ساختن مهر و تسبیحبا تربتکربلا و همراه داشتن آن و خوردن مقدار بسیار کمی (مثلا به اندازه یک عدس در آب حل کند و بخورد) از آن به قصد شفا و باز کردن افطاردر روز عید فطربا آن مورد ترغیب و توصیه ائمّه اطهار(علیهم السلام) بوده است.(4)؛ (5)

 

پی نوشت:                                                                                                  

(1). وسائل الشیعة، ج 10، ص 414، ح 2 و بحارالانوار، ج 98، ص 118.

(2). بحارالانوار، ج 98، ص 135. برای اطلاع بیشتر مراجعه شود به وسائل الشیعة، ج 10، ص 420، باب 75، (باب استحباب اتّخاذ سبحة من تربة الحسین(علیه السلام)).

(3). از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است: «حَنِّکُوا أَوْلادَکُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَیْنِ(علیه السلام); کام نوزادانتان را با تربت امام حسین(علیه السلام) باز کنید».(وسائل الشیعة، ج 10، ص 410، ح 8).

(4). مراجعه شود به: وسائل الشیعة، ج 10، ص 414، باب 72 و ص 408، باب 70.

(5). گرد آوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، سعید داودی ومهدی رستم نژاد،(زیر نظر آیت الله العظمی ناصر مکارم شیرازی)، امام علی بن ابی طالب علیه السلام ، قم ، 1388 ه. ش ، ص 54.