چرا برخی بجای بذر خوش بینی بذر سوء ظنّ را می کارند؟؟؟
حدیث درباره حُسن ظن و خوشبینی
31 «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
حُسنُ الظَّنِّ بِاللهِ مِن عِبادةِ الله.
خوشگمانی نسبت به خدا، خود یکی از عبادتهای الهی است. (بحار، ج 77، ص 166)
32 امام هادی(ع):
اذا کانَ زمانُ الجَورِ فیهِ أغلبُ مِنَ العَدْلِ فَلَیسَ لِأَحدٍ أَن یَظُنَّ بِأَحدٍ خیراً حتی یَبدُوَ ذلِکَ مِنهُ.
زمانی که ظلم و تعدی در جامعه بر حق و عدالت غلبه داشت دیگر کسی نباید دربارة کسی دیگر خوشبین و خوشگمان باشد مگر خلاف آن ثابت گردد. (بحار، ج 75، ص 197)
33 «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
سؤُالظَّنِ بِالمُحسنِ شرُّ الاِثِم وَ أقبَحُ الظُّلمِ.
به آدم نیکوکار گمان بد بردن، بدترین گناهان و قبیحترین ستمها است. (فهرست غرر، ص 277)
34 «امام محمدباقر(علیهالسلام)»:
َ اللهُ الَّذی لااِله الاّ هُوَ لایَحسُنُ ظَنُّ عَبدٍ مؤمنٍ بِاللهِ اِلاّ کانَ اللهُ عِندَ ظَنِّ عَبدِهِ المؤمِنِ.
سوگند به «الله» که خدایی جز او نیست هر بندة مؤمنی که نسبت به خدا گمانش نیکو باشد خداوند با همان گمان او با وی رفتار (نیکو) خواهد داشت. (اصول کافی، ج 3، ص 115)
35 «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
إنَّ حُسنَ الظَّنِ بِالله ثَمَنُ الجَنّةِ.
خوشگمانی نسبت به خدا، بهای بهشت است. (سفینه، ج 2، ص 109)
36 «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
حُسنُ الظّنِّ بِاللهِ أَنْ لاتَرجُوَ اِلاّ اللهَ و لاتَخافَ الاّ ذَنبَکَ.
خوشگمانی نسبت به خدا آن است که امیدی به غیر از او نداشته باشی و جز از گناه خود از هیچ چیز نهراسی. (جامع احادیثالشیعه، ج 14، ص 174)
37 «امام رضا(علیهالسلام)»:
إنَّ اللهَ عزَّوَجَلَّ یَقولُ: اَنَا عِندَ ظَنِّ عَبدِیَ المُؤمنِ بی: إنْ خَیراً فَخیراً وَ إنْ شَرّاً فَشَرّاً.
خداوند متعال میفرماید: من به همراه گمان بندة مؤمن خود هستم: اگر گمانش نسبت به من نیکو است پاداش او هم نیکو و اگر نکوهیده پاداش و کیفرش هم نکوهیده خواهد بود. (مُسندالامامالرضا علیهالسلام، ج 1، ص 273)
38 «امام محمدباقر(علیهالسلام)»:
وَاللهُ الّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ لا یُعَذِّبُ اللهُ عزَّوجَّل مُؤمناً بَعذابٍ بَعَدالتَوبَةِ و الاِستغفارِ لَهُ اِلاّ بِسُوءِ ظَنِّهِ بِالله عزّوجَلّ وَ اغتیابِه لِلمؤمنین!
سوگند به «الله» که خدایی جز او نیست خداوند متعال هرگز مؤمنی را بعد از توبه و استغفار عذاب نمیکند مگر به واسطة (این دو چیز): بدگمانی نسبت به خدای متعال و غیبت کردن مؤمنان است! (بحار، ج 75، ص 259)
39 «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
طَهِرّوا قُلوبَکُم مِنَ الحِقدِ فَاِنّهُ داءٌ وَ بیءٌ.
دلهایتان را از بغض و کینه پاکیزه کنید. کینههای درونی همانند «وبا» یک بیماری کشنده است. (فهرستغرر، ص 73)
40 امام موسیبن جعفر(ع):
کَذِّبْ سَمعَکَ و بَصَرَکَ عَن أخیکَ، فَاِنْ شَهِدَ عِندَکَ خَمسونَ قَسامةً وَ قال لَکَ قَولاً فَصَدِّقهُ وَ کَذِّبهُم!
چشم و گوش خود را نسبت به برادر دینیات تکذیب کن آنچنان که اگر پنجاه نفر دربارة او حرفی زدند و او خلاف آنها را گفت تو حرف او را قبول کن و دیگران را تکذیب نما! (به او کمال خوشبینی داشته باش) (سفینه، ج 2، ص 111)