مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت خادم الرضا ( علیه السّلام )کوثر

مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت
بایگانی

یکی از دواهایی که برای وسواسی مفید است، آب نیسان است. از 23 روز بعد از عید نوروز تا 30 روز، ماه نیسان است و از آب باران این مدت، جمع آوری می کنند و با آداب مخصوص که در کتب ادعیه (مفاتیح الجنان) نوشته شده، دعاهای وارده را می خوانند و به آن آب می دمند (فوت می کنند). این آب برای شفای مریضان مفید است، از جمله مرض وسواس.

قالَ النَّبِی صلی الله علیه و آله: «عَلَّمَنی جَبْرَئیلُ دَواءً لاأَحْتاجُ مَعَهُ إِلی طَبیبٍ». فَقالَ بَعْضُ أَصْحابِهِ: نُحِبُّ یا رَسُولَ اللّه صلی الله علیه و آله أَنْ تُعَلِّمُنا! فَقالَ: «یؤْخَذُ بِنِیسانٍ یقْرَأُ عَلَیهِ «فاتِحَةُ الْکتابِ» وَ «آیةُ الْکرْسِی» وَ «قُلْ یا أَیهَا الْکافِرُونُ» وَ «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّک الاْءَعْلی» سَبْعینَ مَرَّةٍ وَ «الْمُعَوَّذَتانِ» وَ «الاْءِخْلاصِ» سَبْعینَ مَرَّةٍ. ثُمَّ یقْرَأُ «لا إِلهَ إِلاَّ اللّه » سَبْعینَ مَرَّةٍ وَ «اللّه أَکبَرُ» سَبْعینَ مَرَّةٍ وَ «صَلَّی اللّه عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ» سَبْعینَ وَ «سُبْحانَ اللّه وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا إِلهَ إِلاَّ اللّه وَ اللّه أَکبَرُ» سَبْعینَ مَرَّةٍ. ثُمَّ تَشْرَبُ مِنْهُ جُرْعَةً بِالْعِشاءِ وَ جُرْعَةً غُدْوَةً سَبْعَةَ أَیامٍ مُتَوالِیاتٍ»؛ [1]

امام صادق علیه السلام از پدران خود از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند که: «جبرئیل دوایی به من آموخت که با استفاده از آن، هیچ گاه نیاز به پزشک پیدا نمی کنم». یکی از یاران حضرت صلی الله علیه و آله عرض کرد: دوست داریم آن را بشناسیم.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «از آب نیسان می گیری و «فاتحة الکتاب»، «آیة الکرسی»، «قل یا أیها الکافرون» و «سبح اسم ربک الأعلی» را هفتاد مرتبه بر آن می خوانی. «لا اله الا اللّه » هفتاد مرتبه، «اللّه اکبر» هفتاد مرتبه و «صلوات بر محمد و آل محمد» هفتاد مرتبه. سپس از آن آب، کمی صبح و کمی شب می نوشی، هفت روز این کار را انجام می دهی، شفا می یابی».

اگر درد چشم باشد، باید چند قطره از آن، در چشم ریخت.

می دانیم که آب نیسان با شرایط نظافت که در اسلام به آن سفارش شده گرفته شود، شبیه آب مقطر است که پزشکان محترم در دواها مصرف می کنند و آب خالص مقطر را برای عوارض چربی خون و ضعف اعصاب به صورت ناشناخته سفارش می کنند.

عَنْ أَبیعَبْدِاللّه بَرْقِی عَنْ بَعْضِ أَصْحابِنا قالَ: دَفَعَتْ إِلَی امْرَأَةٌ غَزَلاً، فَقالَتْ: اِدْفَعْهُ بِمَکةَ لِیخاطَ بِهِ کسْوَةُ الْکعْبَةِ فَکرِهْتُ أَنْ أَدْفَعَهُ إِلَی الْحَجَبَةِ وَ أَنَا أَعَرِفْهُمْ، فَلَمّا صِرْتُ بِالْمَدینَةِ دَخَلْتُ عَلی أَبیجَعْفَرٍ علیه السلام، فَقُلْتُ لَهُ: جُعِلْتُ فِداک! إِنَّ امْرَأَةً أَعْطَتْنی غَزَلاً وَ أَمَرْتَنی أَنْ أَدْفَعَهُ بِمِکةَ لِیخاطُ بِهِ کسْوَةُ الْکعْبَةِ فَکرِهْتُ أَنْ أَدْفَعَهُ إِلَی الْحَجَبَةِ، فَقالَ: اِشْتَرْبِهِ عَسَلاً وَ زَعْفَرانا وَ خُذْ طینَ قَبْرِ أَبیعَبْدِاللّه علیه السلام وَ أَعْجِنْهُ بِماءِ السَّماءِ وَ اجْعَلْ فیهِ شَیئا مِنَ الْعَسَلِ وَ الزَّعْفَرانِ وَ فَرِّقْهُ عَلَی الشِیعَةِ لِیداوُوابِهِ مَرْضاهُمْ»؛ [2]

یکی از اصحاب امام باقر علیه السلام پیش حضرت آمد و عرض کرد: من عازم مکه بودم، زنی آمد، کلافی به من داد و گفت: آن را به پرده دار مکه تحویل بده که پرده کعبه را با آن بدوزند. من که از وضع پرده داران آگاه بودم، این کار را نکردم، تکلیف من چیست؟ امام باقر علیه السلام فرمود: «آن نخ را بفروش و پول آنها را عسل و زعفران بخر و از تربت امام حسین علیه السلام بگیر و با آب باران خمیر کن و از عسل و زعفران به آن بزن و میان خانه های شیعه تقسیم کن تا مریضان خود را با آن مداوا کنند».

پی نوشت:

 

[1] سفینة البحار، ج 2، ص 542.

[2] فروع کافی، ج 4، ص 243.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۷/۱۰/۰۵
khademoreza kusar

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی