چرا لعن و چرا مرگ و چرا مرگ بر آمریکا

سوال

چرا مرگ بر آمریکا می گوییم؟

پاسخ

از اول پیروزی انقلاب اسلامی شعار مرگ بر آمریکا، شعار همیشگی مردم ایران در راهپیمایی ها و اعلام برائت ها بوده است.

و شاید برای نسل اول انقلاب که دخالت ها و کارشکنی ها و دشمنیهای آمریکا را چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب شاهد بوده اند شعار مرگ بر آمریکا امری بدیهی بوده است. اما امروزه با گسترش ارتباطات و شبکه های اجتماعی و طرح انواع و اقسام شبهات و مغالطات، برخی به دلایل مختلف گفتن این شعار را صحیح نمی دانند که در ادامه به انواع استدلال ها و همچنین پاسخ آن ها اشاره می شود.

 

اشکال اول: چرا مرگ و لعن و نفرین گفته می شود؟ به طور کلی استفاده از این کلمات دارای بار منفی صحیح نیست و چرا به جای استفاده از این واژه ها از خدا طلب هدایت و اصلاح نکنیم؟

 

پاسخ: اولا انسان دارای قدرت تشخیص هست و بین بدی و خوبی و ظلم و عدالت می تواند تفکیک قائل شود و از طرفی نمی توان هم ظلم را دوست داشت و هم عدالت را، هم خوبی را دوست داشت و هم بدی را؛ پس باید صف خود را مشخص کند که در کدام صف قرار می گیرد. اگر کسی ظلم و بی عدالتی برایش مطلوب بود طبیعی است که از چنین فردی توقع گفتن مرگ و لعن بر ظالم نباید داشت.اما اگر کسی عدالت و خوبی را انتخاب کند در این صورت از نظر وی حتی برای یک لحظه هم وجود ظلم و بی عدالتی و بدی قابل تحمل نیست و همواره در تلاش برای از بین بردن ظلم و بی عدالتی است چه با دعا و شعار و تبلیغ علیه ظلم و چه در عمل. ثانیا: شعار مرگ بر ظالم هم نوعی دعاست و هم تبلیغ، و تحقق این شعار نیز به دو صورت است یا ظالم در اثر این موضع گیری و مخالفت اجتماعی و مردمی علیه ظلمش، از ظلمش دست بر می دارد که در این صورت دیگر ظالم نیست. یا از ظلمش دست بر نمی دارد که در این صورت مستحق نفرین و دعای شعار دهندگان می شود و دلیلی برای مخالفت با این شعار وجود ندارد مگر از جانب کسانی که خود نیز طرفدار ظلم و ظالمند. ثالثا اصل بر زندگی و مهربانی و صلح و آرامش است و ما برای هیچ کسی و هیچ کشوری  نه آرزوی مرگ می کنیم و نه طرفدار جنگ هستیم اما اگر فرد یا کشوری بخواهد آرامش و صلح را بر هم بزند و در صدد جنگ و تقابل باشد و در کشتار میلیون ها نفر در جای جای جهان نقش داشته باشد و سیاست های منفعت طلبانه اش، به بهای مرگ انسانها و سلب آرامش و زندگی از آن ها شود آیا مستحق نفرین و مرگ نیست؟

 

اشکال دوم: چرا فقط مرگ بر آمریکا گفته می شود؟ مگر کشورهای دیگر، ظلم نمی کنند؟

پاسخ: اولا این سوال اصل گفتن این شعار را نفی نمی کند و با اصل گفتن این شعار موافق است و تنها به منحصر شدن آن به امریکا اشکال می کند. ثانیا شعار مرگ، منحصر به آمریکا نیست بلکه اسرائیل و انگلیس هم مشمول این شعار هستند. ضمن اینکه آمریکا در این میان شاخص است. هم در دشمنی با ایران و اسلام و انسانیت و... و هم در پیشبرد اصولی و ایده هایی که بر ضد بشریت و انسانیت و توحید هستند. بنابراین ما مخالف هر گونه ظلم از جانب هر کسی هستیم و هر ظالمی مستحق لعن و دور بودن از رحمت الهی است. ولی در این میان نقش آمریکا از همه پر رنگ تر است برای همین جهت گیری شعار ما به سوی این شاخص اصلی است.

 

اشکال سوم: آیا درست است ما مرگ بر آمریکا بگوییم؟ چرا برای مردم آمریکا آرزوی مرگ می کنیم و چرا پرچم آن ها را آتش می زنیم؟ و چرا توهین می کنیم؟ اگر آن ها همین کار را علیه ما انجام دهند عکس العمل ما چیست؟

 

پاسخ: اولا مراد ما از مرگ بر آمریکا، مرگ بر مردم آمریکا نیست. و این را بارها گفته ایم که مراد ما از مرگ بر آمریکا، مرگ بر سیاست های ضد بشری آمریکاست مرگ بر خصلت استکباری آمریکاست. مرگ بر جنگ طلبی و منفعت طلبی آمریکا در قبال به خاک وخون کشیدن بی گناهان است. که سالها در مناطق مختلف جهان این سیاست را اجرا کرده و همچنان ادامه می دهد. اگر پرچم آمریکا را هم آتش می زنیم این هم بخشی از اعتراض ما به همین سیاست هاست. حال اگر مردم آمریکا از آتش زدن پرچمشان ناراحت می شوند، از خود بپرسند که چرا مردم مناطق مختلف جهان ونه تنها ایران، چنین کاری انجام می دهند؟ مگر سیاستمدارانشان چه سیاست هایی در پیش گرفته اند که موجب اعتراض مردم دنیا شده اند؟ اگر مردم آمریکا از سیاست های کشورشان در قبال دیگر کشورها آگاهند و موافق این سیاست ها هستند پس در ظلم سیاستمدارانشان شریکند چرا که الراضی بفعل قوم کفاعله (کسی که راضی به عمل قومی باشد مانند کسی است که همان عمل را مرتکب شده است) پس به سبب ظلمی که در حق دیگر کشورها می کنند دیگر نباید معترض باشند چون این اعتراض حق طبیعی ملت ها در دفاع از حقوقشان در قبل سلطه جویی و جنگ طلبی و ظلم آن هاست. اما اگر مردم آمریکا آگاه نیستند همین حرکت ها و شعارها، باید این سوال را در ذهنشان ایجاد کند که علت این مخالفت ها و اعتراض ها چیست؟ و باید به دنبال جواب برای سوالشان باشند تا آگاه شوند و در ممانعت از ظلم سیاستمدارانشان علیه دیگر کشورها حرکتی بکنند. چرا که اگر سکوت کنند شریک در ظلمشان هستند. در عین حال وقتی آگاه شدند دیگر از شعار مرگ بر آمریکا و آتش زدن پرچمشان نیز نباید ناراحت شوند.

ثانیا: مگر در طول این سالها ما کم از سیاستمدارن آمریکا توهین شنیده ایم؟ آیا آن ها توهین نکردند؟ آیا مستشاران آمریکایی در قبال حضورشان در ایران، حق توحش دریافت نمی کردند؟ آیا آن ها نمی خواسنند قانون کاپیتولاسیون را در ایران اجرایی کنند؟ آیا آن ها در قبال شعار گفتگوی تمدنها، ما را محور شرارت خطاب نکردند؟ آیا آن ها فریب را بخشی از dna ایرانیها ندانستند؟ آیا آن ها ما را تروریست خطاب نکردند؟ آیا آن ها نگفتند باید ریشه ملت ایران خشکیده شود؟ آیا آن ها از حمله عراق به ایران و به کارگیری سلاح شیمیایی حمایت نکردند؟ آیا اسلحه در اختیار صدام و تروریست ها قرار ندادند؟ آیا انواع و اقسام تحریم ها را علیه ملت ایران اجرا نکردند؟ آیا کودتاها و توطئه های مختلف نکردند؟ واقعا علت این همه مخالفت ها و دشمنی های آمریکا علیه ایران چیست؟ آیا ناوهای ما در خلیج مکزیک هستند یا ناوهای آمریکا در خلیج فارس؟ آیا ما به سکوهای نفتی آن ها حمله کردیم یا آن ها به سکوهای نفتی ما؟ آیا ما در امریکا کودتا راه انداختیم یا آمریکا در ایران؟ آیا ما از حملات تروریستی علیه شهروندان آمریکا حمایت کردیم یا آنها؟ آیا ما تحریم راه انداختیم یا آن ها؟ آیا این ها توهین نیست؟ آیا اینها عملی کردن مرگ علیه یک ملت نیست؟ پس شعار ما در واقع یک عکس العمل علیه این ظلم هاست. تنها یک عکس العمل.

 

اشکال چهارم: از نخست وزیر ژاپن پرسیده شده که چرا شعار مرگ بر آمریکا نمی گویید وی گفت ما عملا این کار را انجام می دهیم و تلفن روی میز رئیس جمهور آمریکا، پاناسونیک است و. ..

 

پاسخ: اولا گوشی روی میز رئیس جمهور آمریکا پاناسونیک نیست. طبق تحقیقات مشخص شد رئیس جمهور آمریکا از دو گوشی تلفن روی میزش استفاده می کند. که یکی گوشی تلفن سیسکو (Unified IP Phone 7965G ) است و مهمترین دستگاه مورداستفاده وی است که مجهز به سیستم VoIP است و گوشی تلفن دیگر وی تلفن امنیتی Telecore IST-2 است که به عنوان ایمن ترین گوشی تلفن جهان متصل به خطوط اختصاصی روسای جمهور جهان هست و هر دو هم ساخت آمریکاست نه ژاپن علاوه بر این ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم که امریکا 45 درصد شهرهای آن جا را ویران کرد تسلیم آمریکا شد و همان قانون کاپیتولاسیونی که در ایران اجازه اجرا پیدا نکرد در ژاپن اجرا شد. تاحدی که بارها مردم علیه تجاوزات نظامیان آمریکا به دختران حتی کمتر از 12 سال دست به تظاهرات زده اند که هیچ تاثیری نداشته است.

از طرفی ژاپن بعد از بمباران اتمی توسط آمریکا مجبور شد ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﺎﺯﻧﺪﻩ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺍﻟﯽ ﺍﻻﺑﺪ به آمریکا ﻏﺮﺍﻣﺖپرداخت کند و بخشی از سرزمین هایش را برای ساخت پایگاه نظامی در اختیار آمریکا قرار بدهد ضمن اینکه ژاپن حق داشتن ارتش مستقل را هم ندارد.

ثانیا این اشکال اصل شعار را نفی نمی کند بلکه نحوه تحقق آن را در پیشرفت علمی و افزایش قدرت تکنولوژیک می داند. که در جواب باید گفت شعا رو عمل هر دو باید باهم باشد ما از یک طرف شعار مرگ بر آمریکا را در عرصه تبلیغاتی و رسانه ای و به عنوان موضع همیشگی ملت ایران تکرار می کنیم و در عرصه عمل هم باید با بها دادن به قدرت ملی و توان عملی جوانان و نخبگان داخلی در عرصه های علمی و اقتصادی و صنعتی و حتی نظامی باید در مقابل تهدید ها و توطئه های آمریکا بایستیم.

 

اشکال چهارم: ما چرا با گفتن شعار مرگ بر آمریکا، آمریکا را علیه خودمان می شورانیم و به اصطلاح عرفی پا روی دم شیر می گذاریم؟

 

پاسخ: همان طور که در پاسخ های قبل اشاره شد مخالفت ما با آمریکا که در شعار مرگ بر آمریکا متجلی شده است، در واقع عکس العمل ما در قبال ظلم و جنایت های آمریکاست. و گرنه ما به دنبال جنگ طلبی نیستیم. 60 سال است که آمریکا در صدد چپاول و غارت سرمایه های ملت ایران است و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است. بنابراین اگر مراد این است که ما در قبال این ظلم ها سکوت کنیم، این سکوت تنها از افراد ضعیف النفس بر می آید. و گرنه کسی که به دنبال عدالت خواهی و نفی ظلم و طرفداری از انسانیت است هیچ گاه سکوت نمی کند.

 

اشکال چهارم: چرا ما مرگ بر آمریکا می گوییم در حالی که آمریکا یک ابرقدرت است و از حیث علمی و صنعتی و اقتصادی پیشرفت زیادی کرده است؟ و این پیشرفت ها در نتیجه سیاست های آمریکا به وجود آمده است و آن وقت ما با سیاست های آمریکا مخالفیم. ضمن اینکه این همه دانشجویان ما در دانشگاه های آمریکا مشغول به تحصیل هستند و ما از ابزارهای مختلف ساخت آمریکا استفاده می کنیم و ...

 

پاسخ: ما مخالف پیشرفت علمی و صنعتی در عرصه های مختلف نیستیم. پیامبر ما فرموده اطلبوا العلم و لو بالصین. در حالی که چین آن زمان علاوه بر اینکه دور بود قطعا مردم آن هم مسلمان هم نبوده اند. بنابراین آموزش علم از هر کسی، اشکالی ندارد. اشکال در نحوه به کارگیری این علم و پیشرفت است. چون علم، قدرت می آورد. اما آمریکا از این پیشرفت علمی و صنعتی در چه مسیری استفاده می کند؟ در زمینه خدمت به بشریت یا در جهت کسب منافع بیشتر برای خود؛ آن هم به قیمت استثمار و استعمار دیگر کشورها و ملت ها و ظلم و زورگویی به آنها؟ آمریکا از پیشرفت خود در زمینه علوم فضایی و ماهواره ها، برای جاسوسی از دیگر کشورها استفاده نمی کند؟ از پیشرفت خود در عرصه تکنولوژی برای ساخت انواع سلاح و به کارگیری آنها علیه مردم دیگر کشورها و تهدید دولت ها استفاده نمی کند؟ از پیشرفت خود در عرصه پزشکی و داروسازی، در جهت تولید انواع بیماریها و همچنین ساخت داروی آن بیماریها و در نتیجه استفاده تجاری از آن استفاده نمی کند؟ ما با پیشرفت علمی ای که در جهت خدمت به بشریت باشد مخالف نیستیم ولی با به کار گیری این پیشرفت در مسیر ظلم و زورگویی و کشتار و تهدید بشریت و منفعت طلبی مخالفیم. از جابربن حیان نقل شده است که علم نباید در اختیار ستمگران قرار بگیرد و گرنه فاجعه بزرگی پیش خواهد آمد.

بنابراین ما نه با پیشرفت علمی، بلکه استفاده از علم و پیشرفت در جهت ظلم و تسلط بر دیگر ملت ها و استثمار و چپاول آن ها مخالفیم.

اشکال پنجم:ما اگر تابع پیامبرمان باشیم باید یادمان بماند که ایشان پیامبر اخلاق بود و به تهذیب نفس سفارشات اکید داشتند. توجیه به هر شکلی نشان از بی عدالتی و دفاع از منافع شخصی است. مومن نباید دشنام بدهد. اینکار چهره ما را در جهان بد جلوه می دهد. اخلاق را ترویج دهید , خدا از شما راضی خواهد بود. این توجیهات کسی را قانع نمیکند. مومن نباید دشنام بدهد.

پاسخ: این اشکال در ضمن جواب مربوط به  اشکال سوم پاسخ داده شد اما جهت توضیح بیشتر؛ بله ما هم تابع پیامبرمان هستیم و تابع قرآنی هستیم که بر پیامبر نازل شده است. اصل بر رحمت و مدارا و اخلاق است ولی رحمت و مدارا با کی؟ با هر کسی؟ آیا لعن و مرگ گفتن خلاف تهذیب است؟ آیا تولی شامل کفار حربی هم می شود؟ پس تبری و برائت جستن شامل حال چه کسانی است؟ اگر ملاک و مبنا عمل به روش پیامبر و قرآن و تخلق به اخلاق الهی است پس لطفا به این آیات توجه کنید:

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (الذاریات 10) کشته باد و نابود آنان که دروغ بندند.

قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکفَرَهُ (عبس 17) مرگ بر آدمی باد چه ناسپاس است.

فَقُتِلَ کیفَ قَدَّرَ (مدثر 19) مرگ بر او باد، چگونه طرحی افکند؟

إِنَّ الَّذِینَ کفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کفَّارٌ أُولئِک عَلَیهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لعنة الْمَلائِکةِ وَ لعنة النَّاسِ أَجْمَعِین (آل عمران 87)

جزایشان این است که لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنان باشد.

إِنَّ الَّذِینَ یکتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَیناتِ وَ الْهُدی مِنْ بَعْدِ ما بَینَّاهُ لِلنَّاسِ فِی الْکتابِ أُولئِک یلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ یلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُون

(بقره 159) کسانی که دلایل روشن و هدایت کننده ما را، پس از آن که در کتاب برای مردم بیانشان کرده ایم، کتمان می کنند، هم خدا لعنت شان می کند و هم دیگر لعنت کنندگان.

می بینیم که در قرآن هم از مرگ و لعن استفاده شده و کسانی که با روش های مختلف در صدد پوشاندن حقایق و تکذیب و مقابله با خداوند و رسولش بر آمده و به طور کلی در مسیر شیطان قدم برداشته اند، مشمول لعن و نفرین و مرگ شده اند. 

آیا این موارد کلام خدا نیست؟ آیا خداوند از مرگ و نفرین و لعن سخن نگفته است؟ یعنی خداوند هم فحاشی کرده؟ آیا پیامبر با همه افراد چه دشمن و چه دوست و چه منافق و. .. به یک شیوه برخورد می کرده اند؟

یعنی ما در قبال جنایات آمریکا و ظلم هایی که در حق بشریت و مملکت ما انجام می دهد لبخند بزنیم؟ سوال را واضح تر می پرسم؛ اگر کسی به خود شما یا خانواده و اموال شما تعرض کرد و ظلم کرد شما به وی لبخند می زنید؟ آیا در مقام دفاع بر نمی آیید؟ آیا ظلم وی را افشا نمی کنید؟ آیا تظلم و دادخواهی نمی کنید؟

یعنی اگر شما با ظلم و جنایت و کشتار مبارزه کنید این مبارزه شما باعث می شود که چهره شما در نزد دیگران بد جلوه کند؟ از کی تا حالا مبارزه با ظلم و بی عدالتی و کشتار و زورگویی باعث بدنامی است؟