شرایط حاکم اسلامی در حکمت 467 نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام) فِی کَلَامٍ لَهُ: وَ وَلِیَهُمْ وَالٍ، فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ، حَتَّى ضَرَبَ الدِّینُ بِجِرَانِهِ.

وَلِیَهُم: سرپرست آنها شد، یعنى سیاست و امور دینى آنها را بر عهده گرفت.
والٍ: والى، مقصود در اینجا پیامبر اکرم (ص) است.
الْجِران: جلوى گردن شتر که به هنگام استراحت بر زمین مى گذارد. مجازا به معناى ثبوت و استقرار است.

وصف یکى از رهبران الهى (سیاسى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: بر آنان فرمانروایى حاکم شد، که کارها را به پا داشت، و استقامت ورزید، تا دین استوار شد.