حکمت 459 نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام): یَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِیرِ، حَتَّى تَکُونَ الْآفَةُ فِی التَّدْبِیرِ.
قال الرضی و قد مضى هذا المعنى فیما تقدم بروایة تخالف هذه الألفاظ.

الْمِقْدار: تقدیر الهى.
التَقْدِیر: مقایسه کردن چیزى به چیزى، اندازه گیرى، حسابگرى.

شناخت جایگاه جبر و اختیار (اعتقادى):
و درود خدا بر او، فرمود: تقدیر الهى چنان بر محاسبات ما چیره شود که تدبیر، سبب آفت زدگى باشد.(1)
مى گویم: «مفهوم این حکمت در حکمت 16 با عبارت دیگرى نقل شد»).