رسیدن دعاها به آسمان آرزوی قلبی همه دعاکنندگان و آنهایی است که دست به سوی معبود بلند کرده اند و جالب آنکه تحقق این آرزو شرطی بسیار ساده دارد.
در فرهنگ اهل بیت (علیهم السلام) به طبع قرآن راجع به دعا مطالب گوناگونی بیان شده است.
دعا امری است از ناحیه خدا که اجابت آن را ضمانت فرموده است. در فرهنگ اهل بیت (علیهم السلام) یک سری اموری که می تواند به استجابت دعا کمک کند مطرح شده که یکی از آن ها تأکید بر دعای جمعی است.
بر مهدی دین مُنجی دنیا صلوات
بر چهره آن ماه دل آرا صلوات
در دامن نرجس گل زهرا بِشِکفت
بر این گل و بر نرگس و زهرا صلوات
* * * *
چهاردهم:سیّد على خان شیرازى در کتاب«کلم طیّب»فرموده است:این دعا دعاى استغاثه به حضرت صاحب الزّمان(صلوات الله علیه)است،هر کجا که باشى دو رکعت نماز بجاى آر و سپس زیر آسمان رو به قبله بایست و بگو:
یکى از روایات حضرت امام رضا علیه السلام این است که: «لا یکون المومن مومناً حتى یکون فیه ثلاث خصال، سنه من ربه و سنه من نبیه و سنه من ولیه:
مومن، مومن نیست مگر اینکه سه خصلت در او باشد: یک خصلت از پروردگارش، یک خصلت از پیامبرش و یک خصلت از امامش.» (اصول الکافى، جلد 2، صفحه 241)
پیامبر صلى الله علیه وآله فرمود: «تخلقوا بأخلاق الله: خودتان را به اخلاق و صفات الهى متصف نمایید.» ببینید خدا چگونه است، خود را آنگونه نمایید. انسان تا خدا گونه نشود و صفات خدا را در خودش پیاده نکند، عبودیت پیدا نمى کند. اگر مى گوییم پیامبر (صلی الله و علیه وآله) عبد خداست، یعنى چه؟
من که ادعا مى کنم عبد هستم، با پیامبر (صلی الله و علیه وآله) که مى گویم عبد است، چه فرقى دارم؟
عبودیت ایشان به این معناست که او تمام صفات خدا را در خودش پیاده کرده و اخلاق و خصلت هایش خدایى شده است. انسان وقتى که خودش را شبیه خدا کرد، آن وقت مى تواند معجزه و کرامت داشته باشد.
رَبِّ اَفْحَمَتْنى ذُنُوبى، وَانْقَطَعَتْ مَقالَتى، فَلا حُجَّةَ لى،
خداوندا، گناهانم مرا از گفتار بازداشته، و رشته سخنم از هم گسیخته، پس براى زشتیم حجّتى ندارم،
فَاَنَا الْاَسیرُ - بِبَلِیَّتِى،الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِى، الْمُتَردِّدُ فى خَطیئَتِى،
دستگیری امام هشتم علیهم السلام از زائران در راه مانده :
محدث نوری رضوان الله علیه نقل می‌کند :
یکی از خدمتگزاران حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام گفت : در شبی که نوبت خدمت من بود، در رواقی که به دارالحفاظ معروف است، خوابیده بودم .
ناگاه در خواب دیدم که در حرم مطهر باز شد خود حضرت امام رضا علیه السلام از حرم بیرون آمدند و به من فرمودند :« برخیز و بگو مشعلی فروزان بالای گلدسته ببرند، زیرا جماعتی از اعراب بحرین به زیارت من می‌آیند و اکنون در اطراف « طرق » ( هشت کیلومتری مشهد ) بر اثر بارش برف راه را گم کرده‌اند برو به میرزا شاه نقی متولی بگو مشعلها را روشن کند و با گروهی از خادمان جهت نجات و راهنمایی آنان حرکت کنند .»
رضاجان عمریست که گوشه نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمیدهم یا امام الرئوف ...
میلاد آقاامام رضا علیه السلام بر شما مبارک باد.
