کلام امام رضا علیه السلام(پاداش و کیفر)

فاما عذابه فالحزن و اما ثوابه فالفرح و اصل الحزن فی الطحال و اصل الفرح فی الثرب و الکلیتین و منهما عرقان موصلان الی الوجه فمن هناک یظهر الفرح و الحزن فتری علامتهما فی الوجه.

بگفته قدمای از اطبا، طحال مفرغ سوداء بارد و یابس و غلیظ است و چنین سودائی ضد صفا و روشنی روح است، فرح و انبساط روح از صفا و پاکی خون است وقتی خون ممزوج بسودا شد کثیف و غلیظ می شود و نشاط روح را نابود میسازد.

لذا اشخاص سوداوی مزاج غالبا در غم و اندوه و خیالات باطل بسر میبرند. معالجه قطعی این اشخاص این است که خونشان را از سوداء تصفیه کنند برای تصفیه خون دانشمندان طب قدیم راههای مختلفی میسپردند که اغلب سودمند و سریع التأثیر بود یکی از آنها تصفیه خون بوسیله خوردن بسیاری از میوه هاست.

کلام امام رضا علیه السلام(فرمان پادشاه )

اذا اوحی الملک الیهما اطرق منصتا لهما حتی یسمع منهما ثم یجیب بما یرید فیترجم عنه اللسان بادوات کثیرة منها ریح الفؤاد و بخار المعدة.

عبارات فوق یکی از ادله عقلی و نقلی بر اثبات تجرد روح است.

زیرا جسم و ماده یک خاصیت بیشتر نمیتواند داشته باشد و یک کار بیشتر نمیتواند انجام دهد چنانچه چیزی بتواند بکارهای مختلفی بپردازد و در چیزهای متعددی تأثیر کند معلوم می شود فوق همه آنهاست و از همه آنها مجرد و برهنه است و چون تمام احساسات و ادراکات از هر نوع منسوب بروح و کار اوست پس روح ناچار باید فوق همه محسوسات و مدرکات باشد. این یکی از ادله قوی تجرد روح است عبارت فوق علاوه بر آنکه بیان مزبور را ثابت و روشن میکند مطلب سابق را نیز تأیید و مبرهن مینماید زیرا صریحا میگوید درک کننده واقعی قلب است نه جوارح و اعضا.

تغییر قبیله مسلمانان و اسرار آن

خداوند می فرماید: «و ما کان الله لیضیع ایمانکم...» وقتی خداوند قبله پیامبرش را به طرف کعبه تغییر جهت داد، اصحاب رسول خدا(ص) گفتند: (وای برما) نمازهایی که به سوی بیت المقدس اقامه کردیم باطل گشت! خداوند در پاسخ، آیه فوق را نازل کرد وفرمود: «خداوند ایمان (نمازهای) شما را تباه نخواهدساخت.» (بقره ایه 143)

توهین به مقدّسات

هر آئینی و مرامی بر اصولی استوار شده است و برای آن اصول، تقدسی خاص قائل است به طوری که هیچ آئینی بدون اشخاص و یا اشیاء مقدس وجود ندارد. دین اسلام که برترین ادیان الهی است و خاتم ادیان تا روز جزا می باشد به فراخور عظمت خود، مقدسات و شعائری عظیم دارد. شعائری پیام دار و دارای اهداف بلند. در این مقاله به برخی از مقدسات آئین اسلام اشاره کرده و به بیان حرمت اهانت به آنها می پردازیم.

مناظره امام رضا علیه السلام و جاثلیق

امام رضا علیه السلام خطاب به دانشمند مسیحی فرمود: سِفر سوم را بیاور و گوش کن تا من بخوانم. اگر به جایی رسیدم که از محمّد و خاندان و پیروانش یاد شده بود، شما همگی گواهی دهید، و گرنه هیچ. امام رضا علیه السلام در برابر انبوه دانشمندان، سِفر سوم انجیل را از برخواند تا به نام پیامبر رسید، در این جا کمی مکث کرد و به دانشمند مسیحی رو نمود و فرمود: ای نصرانی! تو را به حقّ مسیح و مادرش سوگند، فهمیدی که من عالم به انجیل هستم؟ جاثلیق: آری.

مناظره امام صادق علیه السلام و ابو شاکر

                   

در تمام مدّتی که ابوشاکر سخن می گفت، امام صادق علیه السلام حتی یک بار هم چیزی نگفت. شاگردان امام که حضور داشتند، دو سه بار خواستند چیزی بگویند؛ ولی امام به آنها اشاره می کردند که ساکت باشید. اینک که سخن تو تمام شد، پاسخ انتقادهای تو را می دهم؛ ولی جواب را از آخرین قسمت انتقادها شروع می کنم: گفتی من از این جهت، مردم را به خداپرستی دعوت می کنم که به وسیله فریب دادن آنها دارای نفوذ و ثروت شوم و خوشگذرانی نمایم.

قرآن و مسأله شفاعت

«شفاعت» در معنای صحیحش برای حفظ تعادل و وسیله ای است برای بازگشت گناهکاران و آلودگان، و در معنای نادرستش موجب تشویق و جرأت بر گناه است. کسانی که جنبه های مختلف شفاعت و مفاهیم صحیح آن را از هم تفکیک نکرده اند گاه به کلّی منکر مسأله شفاعت شده، آن را با توصیه و پارتی بازی در برابر سلاطین و حاکمان ظالم برابر می دانند. و گاه مانند وهّابیان، آیه «لَا یقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ؛ در قیامت از کسی شفاعت پذیرفته نمی شود» را بدون توجّه به آیات دیگر دستاویز قرار داده و به کلّی منکر شفاعت شده اند.

ذکر خدا چیست و چگونه است؟

              

هنگامی که نام خدا برده می شود یک دنیا عظمت، قدرت، علم و حکمت در قلب انسان متجلّی می شود، چرا که او دارای اسماءِ حسنی و صفات علیا و صاحب تمام کمالات و منزّه از هرگونه عیب و نقص است. توجّه مداوم به چنین حقیقتی که دارای چنان اوصافی است، روح انسان را به نیکی ها و پاکی ها سوق می دهد و از بدی ها و زشتی ها دور می دارد. توجّه به چنین معبود بزرگی موجب احساس حضور دائم در پیشگاه اوست و با این احساس، انسان از گناه و آلودگی فاصله می گیرد.

نیمی تلاش های علمی امام حسن عسکری (علیه السلام)

                   

گرچه حضرت امام حسن عسکری(ع) بـر اثـر محدودیت های شدید حکومت عباسی، موفق به گسترش دانش دامنه دار خود در سطح کل جـامعه نـشد، ولی در تربیت شاگردانی که هرکدام به سهم خود در نـشر و گـسترش مـعارف ناب تشیع و رفع شبهات دشمنان شیعه نـقش مـهم و به سزایی داشتند، موفق گردید. شیخ طوسی رحمه الله تعداد شاگردان آن حضرت را بیش از صد نـفر ثـبت کرده است.

برگی از دفتر فضائل امام حسن عسکری علیه السلام

                   

با همه دشمنی هایی که حاکمان منحرف از خط پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و اله با اهل بیت عصمت و طهارت انجام دادند، این رفتار خصمانه باعث نمی شد تا ائمّه اطهار علیهم السّلام از ارشاد این حاکمان، خیرخواهی و حل بسیاری از معضلات که دولت اسلامی بعد از وفات حضرت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و اله تا زمان حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام در امتداد تاریخ خود با آن روبرو بوده است خودداری نمایند. در این مقاله پاره ای از نظریات معاصران حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام و برداشت های آنان از شخصیت مثال زدنی آن حضرت را که در عصر خود از همه رجال و دانشمندان امت اسلام برتری و تفوّق یافته بود، نقل می نماییم.