پرسش: آیا امامان معصوم، محافظانی داشتند ؟
پاسخ: امامان (علیه السّلام) محافظ و نگهبان نداشتند، البته در مورد حساس و خطرناک گاهی گروهی از شیعیان و دوستان، از آنان مراقبت می کردند، چنان که نوشته اند چون امام مجتبى (علیه السّلام) بعد از شهادت علی (علیه السّلام) برای هواداران خود راجع به اوضاع مملکت سخنرانی کرد، گروهی گفتند: امام بنا دارد با معاویه صلح کند و حکومت را به او واگذارد، بر همین اساس برخی به خیمه حضرت حمله کردند و سجاده را از زیر پای او کشیدند و عبایش را برداشتند، که گروهی از خاصّان حضرت آمدند و مراقبت از او را به عهده گرفتند و آنان را پراکنده کردند.
کربلا و مظلومیت و شهادت، آغازش از محرم نیست. چنین نیست که حسین علیه السلام با استشمام بوی تربت کربلا، خود را آماده شهادت و زینبش را مهیّای اسارت کرده باشد؛ بلکه آن زمان که سفیرش، مسلم بن عقیل را تشنه لب به بالای دارالاماره کشاندند، غم نامه کربلا آغاز شد.
امیرالمؤمنین«علیهالسلام» است، میفرماید: اگر کاری، عملی یا شخصی مرتکب خلاف ما اَوجب الله تعالی و حقوقُ الله میشود، انسان از آن تبرّی کند. ما در زندگی خودمان مشاهده کردیم کسانی را که از نزدیکان خودشان، یا از کارهای آنها یا از خودِ آنها تبرّی کردند. این، علامت مؤمن است.
قرآن می فرماید: «ان الله یامر بالعدل و الاحسان » . (1) خداوند به عدالت و احسان فرمان داده است .
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «جماع التقوی فی قوله تعالی ان الله یامر بالعدل والاحسان » . (2) مجموعه تقوا و پرهیزکاری، در این گفتار خدا است که می فرماید: خداوند به عدالت و احسان، فرمان می دهد .
عدالت به معنی حقیقی کلمه، یعنی هر چیزی در جای خود قرار گیرد; بنابراین، هرگونه افراط یا تفریط، تجاوز از قانون عدالت است; نتیجه اینکه در امور اجتماعی، تجاوز به حقوق دیگران بر خلاف اصل عدالت است . امام صادق (ع) می فرمایند: «المیزان العدل » (3) ترازوی سنجش، همان عدالت است . ترازویی که به طور دقیق، حق را از باطل جدا می سازد و حقیقت را نشان می دهد، اندازه ها و حد اعتدال را تبیین می کند، عدالت نیز همان ترازوی دقیق سنجش در همه عرصه های زندگی انسان است .
امیرالمومنین(ع) به سئوال اعتقادی اعرابی در سخت ترین شرایط پاسخ گفت حضرات معصومین در قالب دعا چقدر لطیف سخن می فرمایند و در این قالب تمام افکار انحرافی از دیدگاه های سایر مذاهب اسلامی که برخی از آن ها برای ایجاد خدای متعال زمان ایجاد کرده اند را نفی می کنند.؛حجت الاسلام والمسلمین محمدباقر تحریری در ادامه شرح فقرات دعای افتتاح در این فراز از دعا به عظمت الهی و نامحدود بودن کمالات وجودی حق تعالی می پردازد
حضرت علی علیه السلام در تمام مراحل نبوّت، یک لحظه از یاری و پشتیبانی رسول خدا سستی و غفلت ننمود و تاریخ اسلام را سرشار از فداکاریها و شجاعت ها و دلاوری های خود کرد. تمامی این فضایل و نیز کسب مقام دامادی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که حاکی از علاقه و محبت رسول خدا به حضرت علی علیه السلام بود، بدون شک حسادت برخی را بر انگیخت و دشمنی هانی را علیه او فراهم ساخت که تا زمان حیات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، جرأت علنی کردن آن را نداشتند و آن را مخفی می داشتند.
از آن رو که توجه و بررسی در زندگی ائمه اطهار علیهم السلام به عنوان پیشتازان مسیر کمال و سالکان حقیقی راه دوست، برای شیعیان متأسی بسیار حایز اهمیت است و نیز به دلیل آنکه انسان موجودی اجتماعی است و علم به آداب معاشرت در حسن معاشرت او بی تأثیر نمی باشد، بررسی کلام آن بزرگواران پیرامون این مبحث لازم و ضروری به نظر می رسد. تحلیل مجموعه گفتار امام حسن مجتبی علیه السلام، به عنوان نمونه تمام عیار انسان کامل در باب آداب معاشرت، به طور قطع چراغ فروزانی برای دوست داران وصول به صراط مستقیم می باشد. هدف پژوهش، آشنایی با آداب معاشرت و سازوکارهای آن در متون دینی با تأکید بر کلام امام مجتبی علیه السلام است. تلاش در جهت کاربردی کردن آثار و دستاوردهای حاصل این تحقیق برای نسل جوان و آگاهی ایشان از «اندیشه ناب امام حسن علیه السلام» به عنوان دومین راهبر دینی، هدف این مقاله می باشد.
آیا پیامبر اکرم در طول حیاتش چیزی پیش بینی می کرد؟ و آیا آنچه که پیش بینی می فرمود تحقق یافته است؟
پیامبر گرامی اسلام در طول عُمرِ پُربرکتشان برخی از وقایع آینده و مسائل غیبی را ـ به مناسبت های مختلف ـ به اذن خدا برای یاران و اصحاب بیان فرموده اند که در این جا به برخی از آنها اشاره می شود.
1. پیشگویى پیامبر درباره ستم رفتن بر اهل بیت عصمت و طهارت
: «به زودى پس از من، اهل بیتم به وسیله امّتم با کشتار و آوارگى مواجه خواهند شد. همانا کینه توزترین قوم ما نسبت به ما، بنى امیّه و بنى مغیره و بنى مخزوم اند» (1)