دعای سوم صحیفه سجادیه
[3 - ستایش و تمجید فرشتگان] | ||
بار خدایا، درود بفرست بر حاملان عرش خود، فرشتگانی که در تسبیح تو سستی نپذیرند و از تقدیس تو ملال نگیرند
و از پرستش تو در نمانند و فرمانبرداری تو را آن گونه به جد در ایستند که چشم بر هم زدنی کوتاهی نورزند و از عشق و شیفتگی تو ذره ای غفلت نکنند.
بار خدایا، درود بفرست بر اسرافیل، آن فرشته صاحب صور که چشم گشوده منتظر فرمان توست، تا در صور خود بدمد و خفتگان گور را برانگیزاند.
بار خدایا، درود بفرست بر میکائیل، آن فرشته ای که در نزد تواش مقامی ارجمند است و در فرمانبرداری تواش مکانتی رفیع.
بار خدایا، درود بفرست بر جبرئیل، آن فرشته ای که امین وحی توست و ساکنان آسمان هایت را مطاع است و در آستان تواش مرتبتی عظیم است و خود مقرب درگاه توست.
و درود بفرست، بر روح، آن فرشته ای که فرمانروای فرشتگان مأمور بر حجابهاست،
و بر روح که از عالم امر توست. بر آنها درود بفرست و برفرشتگانی که فروتر از آنهایند:
آنان که ساکنان آسمان های تواند و امینان رسالتهای تو.
هر چه کوشش کنند، خستگی بر خود نبینند و هر چه تحمل رنج کنند، درماندگی و سستی نپذیرند.
خواهشهای دل از تسبیح تو بازشان ندارد و سهوها و غفلتها از تعظیم تو رویگردانشان نسازد.
از خشوع دیده بر هم نهاده اند و یارای نگریستن در تو را ندارند. سر فرو داشته اند و رغبتشان به چیزهایی که در نزد توست بسیار است.
همه آزمندیشان یاد نعیم توست و در برابر عظمت تو و جلال کبریای تو به تواضع سر به زیر افکنده اند.
و چون به لهیب دوزخ تو بنگرند و نهیبش را بر گنهکاران بشنوند، گویند که پروردگارا منزهی تو، تو را آنچنان که سزاوار پرستش توست نپرستیده ایم.
خداوندا، بر ایشان درود بفرست و بر ملائکه رحمت خویش، و آنان که مقرب درگاه تواند، و آنها که حاملان غیب به پیامبران تواند، و آنان که امینان وحی تواند،
و بر فرشتگانی که خاص خود گردانیده ای
و به تقدیس خود از خوردن و آشامیدنشان بی نیاز ساخته ای و در درون طبقات آسمان هایت جای داده ای.
و درود بفرست بر آن گروه از فرشتگان که در اطراف آسمان ها ایستاده اند، آن هنگام که فرمان اتمام وعده خداوندی فرا رسد.
درود بفرست بر خازنان باران و روان کنندگان ابرها
که چون بر ابرها بانگ زنند، آواز تندرها به گوش رسد و چون ابرها از آن نهیب به راه افتند، آذرخشها از درونشان بدرخشد.
و بر آن فرشتگان که دانه های برف و تگرگ را از پی می آیند و با هر قطره باران که فرو می شود، فرود می آیند.
و بر آن فرشتگان که نگهبانان خزاین بادهایند و آنان که موکلان بر کوههایند تا فرو نریزند
و آن فرشتگان که میزان و مقدار آب ها و پیمانه بارانها را به ایشان آموخته ای.
درود بفرست بر آن فرشتگان که رسولان تو به ساکنان زمینند:یا بلایی ناخوش فرو می آورند یا آسایشی خوش.
و آن سفیران گرانقدر نیکوکار و آن بزرگواران که نویسنده و نگهدارنده اعمال ما هستند. و درود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش و نکیر و منکر و رومان که آزماینده ساکنان گورهاست.
و آن فرشتگان که بر گرد بیت المعمور طواف می کنند. و بر مالک و خازنان دوزخ و بر رضوان و خادمان بهشت.
و بر فرشتگانی که از فرمان خدای سر بر نمی تابند و هر چه فرمان یابند همان کنند.
درود فرست بر آن فرشتگان که به ما می گویند: «سلام بر شما به خاطر آن همه شکیبایی که ورزیده اید. سرای آخرت چه سرایی نیکوست. »
و درود فرست بر فرشتگان زبانی که چون فرمانشان رسد که «بگیریدش و در زنجیرش کشید و به دوزخش در افکنید» ، بی درنگ و بی آنکه مهلتش دهند، او را فروگیرند.
و درود فرست بر فرشتگانی که نام آنها در وهم ما نگنجید و مقام و مرتبت آنها را در نزد تو ندانستیم و ندانستیم به چه کاری مأمورند.
و درود بفرست بر فرشتگان ساکن هوا و زمین و آب و آنها که بر آفریدگان گماشته اند.
بار خدایا، بر آنان درود بفرست در روزی که هر کس آید با او فرشته ای است که می راندش و فرشته ای است که بر اعمال او گواهی می دهد.
بار خدایا، بر آنان درود بفرست، آن سان درودی که بر کرامت و پاکیشان، کرامت و پاکی دیگر افزاید.
بار خدایا، در آن هنگام که بر فرشتگان و رسولانت درود می فرستی و درود ما نیز به آنان می رسانی، به آنکه زبان ما به ثنای ایشان گشاده ای بر ما نیز رحمت فرست. انک جواد کریم.