راهها دوری از تبذیر عبارت است از:

1- اینکه انسان تنها به روزی که در آن زندگی می کند نیندیشد.

2- مالش را به میزان نیازش مصرف کند.

3- باقیمانده مالش برای روز نیاز نه به نیت ثروت اندوزی بلکه به قصد هزینه و مصرف پس انداز کند و همیشه انسان باید مقداری مال را به صورت ذخیره داشته باشد.

هفتم: احتکارء انبارکردن کالا که به امید بالا رفتن قیمت ها معمولا در اوضاع نابسامان اقتصادی به سبب عواملی نظیر جنگ شیوع بیماری و غیره انجام می گیرد.

احتکار فقیران را به نیستی می کشاند و باعث می گردد که روز بروز نیازشان بیشتر شود زیرا شخص فقیر نمی تواند هزینه کالاهای گرانقیمت را بپردازد و به همین سبب امام علیه السلام احتکار را به سبب پیامدهای ناخوشایندش برای جامعه تحریم کرده است و به والی خود در مصر فرمان می دهد و روی آن پافشاری می کند که احتکار را از ریشه برکنند به او می فرماید:

فامنع عن الاحتکار فان رسول الله منع منه؛ پس از احتکار منع کن که رسول الله صلی الله علیه و آله از آن منع کرده است.

زیرا بازار را از آنچه که مردم بدان نیازمندند خالی می کند و نوعی سوء استفاده از اوضاع و شرایط سخت است که افزایش قیمت ها را بدنبال دارد و قشر آسیب پذیر جامعه را که قدرت خرید ندارند زیر پا له می کند.

هشتم: رهبانیت و گوشه نشینی اسلام دینی واقع گرا است و می خواهد میان کارهای دنیا و آخرت و خواسته های دین و خواهشهای نفس تعادل و توازن ایجاد کند به همین سبب رهبانیت صوفیگری گوشه نشینی عبادت کردن صرف را بر نمی تابد و آن را مخل تعادل و توازن می داند.

قال العلاء بن زیاد الحارثی للامام علی علیه السلام: یا امیرالمومنین اءشوک الیک اءخی عاصم بن زیاد قال: و ماله؟ قال: لبس للعباده و تخلی عن الدنیا قال: علی به فلما جاء قال: یا عدی نفسه لقد استهام بک الخبیث اءما رحمت اءهلک و ولدک؟ اءتری الله اءحل لک الطیبات و هو یکره اءن تاءخذها؟اءنت اءهون علی الله من ذالک!

علاءبن زیاد حارثی به امام علی علیه السلام عرض کرد: یا امیرالمومنین از برادرم عاصم بن زیاد به تو شکایت می کند امام فرمود: او را چه می شود؟علاء گفت: جامه پشمین پوشیده و از دنیا بریده است امام فرمود: او را نزد من بیاورید؟چون بیاوردندش فرمود ای دشمن حقیر خویش شیطان ناپاک خواهد که تو را گمراه کند. آیا به زن و فرزندت ترحم نمی کنی؟ پنداری که خدا چیزهای نیکو و پاکیزه را بر تو حلال کرده ولی نمی خواهد که از آنها بهره مند گردی؟ در نزد خدا از آنچه پنداری پست تر هستی.

امام علی علیه السلام او را اینگونه مورد خطاب قرار می دهد: ای دشمن حقیر خویش؛ نه به خاطر گناهی که از او سرزده است بلکه به خاطر گوشه نشینی و ترک دنیا و از اینکه همه وقت خود را صرف عبادت کرده و مقدسترین چیزها یعنی کار و بلاش برای تاءمین معاش خانواده را رها کرده است در اینجا نتیجه می گیریم که در اسلام رهبانیت گوشه نشینی نیست و این نگرش و برخورد امام دروغهای دشمنان را که دین را افیون ملتها می دانند خنثی می کند آنان در این باره می گویند که دین بشریت را تخدیر می کند و او را مجبور می سازد که آنچه قسمت اوست بپذیرد و بهشت را به او وعده می دهد این دشمنان از بعضی از گفتارهای دینی که انسان را دعوت می کند که دنیا را رها سازد و همه هم و غم خود را صرف آن نکند و از آن می خواهد که دشواریها را تحمل کند سوء استفاده می کنند در حالی که این گفتارها درست و بجاست و هیچ تناقضی با گفتارهای دیگر که انسان را به جدیت و تلاش فرامی خواند ندارد.