مهمان نوازی در سیره حضرت زهرا (سلام الله علیها)

امام علی (علیه السلام) آن قدر به مهمان داری و مهمان نوازی اهتمام داشت که هرگاه چند روز مهمان نداشتند احساس ناراحتی می کردند.«لَمّا رُئیَ حَزینا فسُئلَ عن عِلَّتِهِ : لِسَبعٍ أتَتْ لَم یَضِفْ إلَینا ضَیفٌ؛ آنگاه که ایشان را غمگین یافتند و علت را جویا شدند فرمود: هفت روز است که مهمانى بر ما وارد نشده است.»

 

مقدمه:
پذیرایی از مهمان از زیباترین آموزه‌های دین ماست، شاخصه و مؤلفه اخلاقی و دینی بسیار مهم و ارزشمندی که آن را به خوبی می‌توان در زندگی و سیره اهل بیت(علیهم اسلام) و از جمله در سیره زندگانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) مشاهده نمود. از جمله اینکه روزی حضرت علی(علیه السلام) مهمانی را به همراه خود به منزل آورد و از حضرت زهرا(سلام الله علیها) پرسید: «آیا غذایی در منزل داریم که این مهمان گرسنه را سیر کنیم؟» حضرت زهرا(سلام الله علیها) با کمال بزرگواری فرمود: «مَا عِنْدَنَا إِلَّا قُوتُ الصِّبْیَةِ وَ لَکِنَّا نُوءْثِرُ بِهِ ضَیْفَنَا؛[1] در خانه ما فقط به اندازه خوراک یک دختر بچه هست؛ امّا [امشب] ایثار کرده، [گرسنگی را تحمل می‌کنیم و] این مقدار غذا را به مهمان می‌بخشیم.»

جایگاه و اهمیت مهمان نوازی در فرهنگ قرآن و روایات

خداوند متعال در آیات متعددی با معرفی مؤلفه‌ها و شاخص‌های الگوهای برتر قرآنی افراد را به آن آموزه‌های اخلاقی و دینی دعوت نموده است از جمله این که خدای متعال یکی از زیباترین رفتارهای اجتماعی انبیاء الهی را مهمان نوازی آنان معرفی نموده است. برای نمونه در فرهنگ قرآن به خوبی می‌توان  مهمان نوازی را در سیره زندگانی حضرت لوط(علیه‌السلام)[2] و حضرت یوسف(علیه‌السلام)[3]  و حضرت ابراهیم (علیه‌السلام)[4] مشاهده نمود.

فرصت های طلایی ماه رجب

مقدمات ماه رمضان را در این ماه فراهم کنید

یکی از مناسک معنوی که در سال فقط یک بار نصیب انسان می شود، روزه ی ماه مبارک رمضان و درک لیالی پر برکت قدر است. ماه رمضان، ماه خدا و از بهترین ماه هاست. روزهایش بهترین روزها و شب هایش بهترین شب هاست. خواب در آن ثواب عبادت دارد و عمل ها در آن مقبول است. خلاصه این که درک این لحظاتِ استثنایی محتاج مقدماتی است که از پیش فراهم شده باشد و مقدمات آن در ماه رجب است.

برای انجام هر کاری نیاز است انسان مقدماتی را فراهم کند. بسته به نوع کار مقدمات آن هم متفاوت است. گاهی نیاز به مقدمات مفصل نیست و گاهی لازم است زمینه سازی مقداری گسترده تر باشد.
مثلاً برای تدریس در کلاس درس نیاز است که انسان چند ساعت را درباره ی آن موضوع مطالعه داشته باشد یا برای حضور در کلاس درس و درک بهتر مطالب نیازمند پیش مطالعه است یا برای رفتن به یک سفر چند روزه لازم است تا انسان تمهیدات بیشتری را مهیا کند. این ها نمونه هایی از زمینه سازی برای امور روزمره و مادی بود.

برای انجام امور معنوی هم مانند امور دنیایی نیازمند مقدمه چینی و زمینه سازی هستیم. هر چه زمینه و مقدمه بهتر باشد کیفیت و نتیجه کار بهتر و پر ثمرتر خواهد بود. غرض از بیان این مقدمه ی کوتاه این است که برای درک هر چه بهتر امور معنوی نیاز است که مقدماتی را از قبل فراهم کنیم.

چه کارهایی صدقه محسوب می‌شود؟

---

آیا صدقه دادن و بخشش کردن تنها جنبه مالی و مادی دارد یا انسان می‌تواند به اشکال دیگر نیز بخشش کند؟ شاید این سوال برای خیلی از افراد مطرح باشد.

---

برای پاسخ به این سوال ابتدا به حدیثی زیبا از امام حسین (علیه السلام) اشاره می‌کنیم که فرمودند: "بخشنده‏‌ترین مردم کسی است که به آن که چشم امید به او نبسته بخشش کند.(کشف الغمّه: 2 / 242 منتخب میزان الحکمة: 122)"

اما حال ببینم در کلام رسول خدا و ائمه(علیهم السلام) چه کارهایی صدقه محسوب می‌شوند؟

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) در این باره می‌فرمایند: " بر هر مسلمانی است که هر روز صدقه بدهد. عرض شد: چه کسی توان این کار را دارد؟ حضرت فرمود: برداشتن چیزهای آسیب رسان از سر راه، صدقه‏ است؛ نشان دادن راه به دیگری، صدقه است، عیادت از بیمار، صدقه است، امر به معروف، صدقه است، نهی از منکر، صدقه است و جواب سلام را دادن، صدقه است. (بحار الأنوار: 75 / 50 / 4 منتخب میزان الحکمة: 318)".

اهمیت زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رجب

یکی از زیباترین و شریف ترین ماههای سال ماه رجب ماه مغفرت الهی است. در متون و منابع روایی اعمال عبادی و ارزشمندی همچون دعا، استغفار  و روزه، برای این ماه مبارک ذکر شده است.

 در روایاتی از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که  فرمودند: «نوح (علیه السلام) روز اول ماه رجب بر کشتى سوار شد و به آنان که همراهش بودند فرمان داد آن روز را روزه بگیرند. و فرمود هر کس آن روز را روزه بگیرد، آتش به اندازه مسیر یک سال از او فاصله مى گیرد و هر کس هفت روز روزه بگیرد، درهاى دوزخ بر او بسته مى شود و هر کس بیفزاید، خداى تعالى بر عمرش مى افزاید.[1]
امام باقر (علیه السلام) فرموده است، هر کس از ماه رجب یک روز از آغاز یا روزهاى وسط یا آخر آن روزه بگیرد، خداوند بهشت را بر او واجب مى فرماید و روز رستاخیز درجه او را در بهشت با ما قرار مى دهد و هر کس دو روز از آن ماه روزه بگیرد، به او گفته مى شود خداى تعالى گناهان گذشته ات را آمرزید. [2]

قصه های کوتاه برای کودکان

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

 

ابو هاشم جعفری گوید: در تنگنای سختی از زندگی گرفتار شدم، به حضور امام هادی علیه السلام رفتم، وقتی در محضر او نشستم فرمود: ای اباهاشم درباره کدام نعمتی که خداوند به تو داده است می توان شکر گذار او باشی؟
من ساکت ماندم وندانستم چه بگویم.
حضرت فرمود: خداوند ایمان را روزی تو کرد و به وسیله آن بدنت را از آتش دوزخ مصون کرد و عافیت و سلامتی را نصیب تو گردانید و تو را بر اطاعتش یاری نمود و به تو قناعت بخشید و از اینکه خوار و بی آبرو گردی حفظ کرد.
ای ابا هاشم من در آغاز این نعمتها را به تو یاد آوری کردم چرا که گمان بردم می خواهی از آن کسی که آن نعمتها را به تو بخشیده است شکایت کنی و من دستور دادم صد دینار به تو بپردازد آن را دریافت کن

پنج درس ارزشمند و آموزنده درباره ی امام هادی (ع)

 داستان درباره ی امام هادی (ع) : پنج درس ارزشمند و آموزنده

یکى از اصحاب حضرت ابوالحسن ، امام هادى صلوات اللّه علیه به نام اسحاق بن ابراهیم حکایت کند:

روزى به محضر مبارک آن حضرت شرفیاب شدم ، شخصى را دیدم که در مجلس حضرت اظهار داشت : مدّتى است که مبتلا به سردرد شدیدى گشته ام .

امام علیه السلام فرمود: ظرفى را با مقدارى آب بردار و این آیه شریفه قرآن را بر آن بخوان :

أ وَلَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا انَّ السَّمواتِ وَ الاْ رْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتّقْنا هُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیٍ حَیُّ أ فَلا یُؤْمِنُونَ.(55)

و سپس آن را بیاشام ، که انشاءاللّه سردرد برطرف خواهد شد.(56)

احادیثی درباره حلال و حرام....

[۱۴۵۳] -۳۹- روی الکلینی: عن علی بن ابراهیم، عمن ذکره، عن داود الصرمی [۱۴۵۴] قال: قال ابوالحسن علیه السلام: یا داود! ان الحرام لا ینمی، و ان نمی لا یبارک له فیه، و ما انفقه لم یوجر علیه، و ما خلفه کان زاده الی النار [۱۴۵۵] .
[۱۴۵۶] -۳۹- کلینی با سند خود از داود صرمی نقل می کند که گفت: امام هادی علیه السلام فرمود: داود! حرام، رشد و فزونی ندارد، و اگر هم داشته باشد برکت ندارد، و آنچه از حرام انفاق شود، پاداش ندارد، و آنچه از حرام پس از انسان باقی می ماند، توشه ی آتش او خواهد بود.
برگرفته از کتاب فرهنگ جامع سخنان امام هادی (ع) نوشته آقای محمود شریفی

خاطره خواندنی مرد غسال از تطهیر مرحوم موذن زاده اردبیلی

پای صحبت دو نفر از آنها در حالی می‌نشینیم که به خاطر تنگناهای فرهنگی و اجتماعی نخواستند نام واقعی شان ثبت شود.

رضا که 44 بهار زندگی را پشت سر گذاشته سال‌هاست در لحظه تحویل سال نو در سالن تطهیر بهشت زهرا بوده است. او می‌گوید سال‌هاست که لحظه تحویل سال در کنار خانواده نبوده ام و مشغول آماده کردن مسافرانی بودم که  رفتن شان به آخرین یا آغازین دقایق سال گره خورده بود. وی ادامه می‌دهد: هیچ‌وقت از قبر و کفن کابوس نداشته ام و از کودکی با این واژه‌ها آشنا بودم. روزهایی که فهمیدم  پدر در غسالخانه کار می‌کند و مردگان را شست و شو می‌دهد. کودکی و نوجوانی ام  بسرعت سپری شد و من پای در راه پدر گذاشتم. 

در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمدم. 8 خواهر و برادر بودیم و خانه ما نزدیک بهشت زهرا بود. آن روزها این منطقه بیابانی بود و کسی تصور نمی‌کرد چند دهه بعد برای دفن اموات در این منطقه با کمبود جا مواجه شویم. در مدرسه وقتی شغل پدرم را سؤال می‌کردند با افتخار آن را به زبان می‌آوردم. البته آن سال‌ها به دلیل اینکه خانواده هایی که در منطقه جنوب تهران زندگی می‌کردند در یک سطح قرار داشتند کسی از شنیدن نام شغل پدر از من فاصله نمی‌گرفت.

جملاتی که نباید به فرزند پسر گفت! چیست؟؟؟

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم

در اینجا لیستی از جملاتی آورده شده است که اغلب به پسران خود می‌گوییم، درحالی‌که نباید تلاش کنیم تا این‌گونه پیام‌های بی‌مفهوم را به پسران خود آموزش دهیم.

تلاش کنید کودک خود را تشویق نمایید که فردی خاص و منحصربه‌فرد باشد.

مردها گریه نمی‌کنند

این مورد در بالای لیست شما قرار دارد. نه‌تنها گفتن این حرف درست نیست و به‌گونه‌ای تبعیض جنسی است بلکه گفته‌ای نامناسب و ناسالم است. گریه روشی سالم و مناسب برای آزاد کردن ترس، ناراحتی و غم فرد است و اگر ما به آن‌ها القا کنیم که نباید گریه کنند ممکن است به شخصیتشان آسیب وارد نماییم.

امام هادی؛ مشعلدار چیست؟؟؟

امام هادی علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود، در محیطی بسیار سخت و در وضع بسیار دشوار می زیست و هم عصر حکومت «متوکل » بود که به دشمنی با امام(ع) و تعقیب یاران وی و در هم شکستن پایگاههای او زبانزد بود و هر روز در اینگونه اعمال پیشتر می رفت و در دستگاه حاکم نیز این بد رفتاریها گسترش می یافت تا آنجا که متوکل خطر بحران حکومت خویش را احساس کرد و بر آن شد تا با دو روش توأمان در یک اقدام،از بحرانی تر شدن وضع جلوگیری کند.

1- حمله بردن به یاران امام(ع) و پایگاه های او و آزردن آنان و از میان برداشتن آثار شیعیان، تا بیش از پیش آنان را دچار وحشت کند و خوار گرداند. او به این اعمال دست زد و تا بدانجا پیش رفت که قبر امام حسین(ع) را ویران ساخت و آثار آن را از میان برد. (1)

2- امام(ع) را از پایگاه های او دور ساخت تا مقدمه آواره ساختن و پراکندن پایگاه های ایشان باشد، و سازماندهی آن را از بین ببرد و آنان را از پیروزی نا امید گرداند. متوکل دریافت که اگر امام هادی(ع) از مراقبت او دور باشد یعنی در مدینه بماند، برای دولت او خطر بسیاری خواهد داشت. پس دستور داد آن بزرگوار را به سامره بیاورند تا حرکات و سکنات ایشان را تحت نظارت داشته باشند.