چرا سخنان گهربار حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها...؟؟ 2

شیعه واقعی
امام عسکرى علیه السلام : مردى به رسول خدا (صلى الله علیه و آله) عرض کرد: فلان کس به ناموس همسایه خود نگاه مى کند و اگر دستش برسد از ارتکاب حرام هم ابایى ندارد . رسول خدا (صلى الله علیه و آله) عصبانى شد و فرمود: او را نزد من بیاورید.
مرد دیگرى عرض کرد: اى رسول خدا! او از شیعیان شماست و به دوستى شما و على (علیه السلام) اعتقاد دارد و از دشمنان شما دو تن، بیزارى مى جوید!
رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود: نگو که او از شیعیان ماست ؛ زیرا دروغ است: همانا شیعه ما کسى است که از ما دنباله روى و از کردار ما پیروى کند .[1]
شهید تراب شیرازی، سال ۱۳۲۷ش در روستای هوکرد در اطراف شهرستان جیرفت و در خانوادهای کشاورز و اسیر در چنگال ظلم و ستم نظام منحط محمدرضا پهلوی چشم به جهان هستی گشود. دوران کودکی را با محنت آغاز نمود و بهدلیل تنگدستی خانواده پس از پایان دوره ابتدائی ترک تحصیل نمود و در تأمین معاش اهل خانه به یاری پدر شتافت و پس از چندی برای رهایی از ظلم و ستم خان و ارباب به خرمشهر مهاجرت نمود و در آنجا به کارگری پرداخت ولی از آنجا که تنها برطرف کردن نیازهای مادی او را اغنا نمیساخت، همراه با کار به تحصیل علوم اسلامی در حوزه علمیه خرمشهر مشغول شد. پس از مدتی به حوزه شهر مقدس قم رفت تا با حضور در مکان و مأمن روحانیت هرچه بیشتر به تغذیه روح
فدک |
آیه شماره 19 از سوره مبارکه فرقان
کجاست غیر خدا
فَقَدْ کَذَّبُوکُمْ بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِیعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَنْ یَظْلِمْ مِنْکُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا کَبِیرًا
(خداوند به آنان میگوید: ببینید) این معبودان، شما را در آنچه میگویید تکذیب کردند! اکنون نمیتوانید عذاب الهی را برطرف بسازید، یا از کسی یاری بطلبید! و هر کس از شما ستم کند، عذاب شدیدی به او میچشانیم!
معبودهاى خیالى و بتها، نه تنها یار شما نیستند، بلکه کار شما را نیز تخطئه و تکذیب مىکنند. «فقد کذّبوکم»
انسان مشرک در قیامت از هیچ حمایتى برخوردار نیست و از هر اقدامى براى نجات خود عاجز است. «فما تستطیعون صَرفاً و لانَصرا»
مشرک، ظالم است. (جمله ى «وَ مَن یظلم» در فضاى «ومن یشرک» قرار دارد)
آیا اعتقاد داشتن به سعد و نحس بودن ایام و طالع نیک و بد مشروعیت دارد یا خیر؟ (مثلاً فلان شب جماع نشود یا تجارت یا ازدواجی صورت نگیرد و یا فلان ساعت و وقت فلان کار صورت بگیرد یا نگیرد؟)
«انّی لا اَری الموتَ الاّ السعادةَ، و لا الحیاةَ مع الظالمینَ اِلاَّ بَرَماً»[1]؛ من قطعاً مرگ در راه حق جز سعادت و زندگی با ستم پیشگان را جز ملال و دلتنگی نمی دانم. (امام حسین(علیه السلام))
این سخن فریاد مشترک و در حقیقت، پلی ارتباطی است میان دو نهضت: قیام عاشورای سال 61 هجری در نینوا، و انقلاب اسلامی سال 1400 در ایران. رهبران این دو انقلاب حرکت خود را با یک سخن آغاز نمودند، هرچند رهبری در یکی اصلی و در دیگری فرعی، در اوّلی متبوع و در دومی تابع، در یکی مقتدا و در دیگری مأموم او بود.