يكشنبه, ۱۱ تیر ۱۳۹۶، ۰۴:۰۱ ب.ظ
تأملی بر استدلال استعاری «آتش به اختیار» :
مفهوم استعاری «آتش به اختیار» که در طول عمر نزدیک به بیست روزهی خود بحثها و گفتوگوهای فراوانی را دامن زده، با استدلال جدید رهبر انقلاب در دومین خطبهی نماز عید فطر وارد مرحلهای تازه شده است. ما اکنون با مضمونی مواجهیم که پس از طرح و تکوین اصل ایده، با بیان تتمهای در باب چه هستی و چه نیستی۱، بیش از گذشته تکمیل و تأیید شده است. اگر چه «آتش به اختیار» استدلالی استعاری و با عمری کمتر از یک ماه است اما به معانیای دلالت میدهد که در نظریهی رهبر انقلاب پیرامون تغییر و انقلاب اجتماعی، اهمیتی و تداومی پیوسته دارد. با مرور و تأمل بر این پیوستگی تاریخی و مفاهیم همبود با آن است که خطوط معنایی این مفهوم، فراتر از منازعات جاری رخ مینماید. امری که نیازمند طی کردن دو مقدمه است: