یکی از مهمترین رفتارهای معنوی و ریاضت های شرعی برای سالکان کوی دوست، ذکر و یاد خدا است. در قرآن کریم نیز به این حقیقت اشاره گردیده و دستور به یاد نمودن خدا و عدم فراموشی حضرت حق تعالی را داده و حتی در قسمتی از آیات نیز انسان را متوجه این امر کرده که اگر می خواهی من(خدا) شما را فراموش نکنم، پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. امیر المؤمنین علیه السّلام نیز یکی از ویژگیهای متّقین را «ذکر» و به یاد خدا بودن نامیده است که متقین کسانی هستند که صبح میکنند در حالی که تمام همّت و تلاششان در یاد خدا و ذکر اوست.
تعریف ذکر و یاد خدا بودن:
ذکر در لغت به معنی حفظ معنای یک شی یا حاضر کردن آن معنی میباشد و علاوه بر آن حفظ معنای یک چیزی یا به خاطر فراموشی است یعنی ما یک چیزی را به یاد میآوریم به خاطر این که فراموش کرده بودیم و با به یاد آوردن دوباره آن، از فراموشی آن مطلب رهایی جستهایم و یا به خاطر ادامه حفظ است. پس ذکر به هر دو معنی در مورد مومنین این است که مومنین پیوسته یاد خدا را هم در زبانشان تکرار میکنند و زبانشان به ذکر خداست و هم قلبشان. چنان که در آیه 205 اعراف نیز به این مطلب اشاره شده که (وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فی نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلین) «پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن و از غافلان مباش!»
انواع ذکر و یاد خدا:
در مراتب فکر و حدس به اجمال اشارتی رفت که بدأ آن غبی و ختم آن غنی بود. اوهام مبتلای در حباله ماده و جوال خیال، غبی را که از جنس خودشان است باور دارند ولی غنی مؤید به روح القدس را افسانه انگارند و صفیر سیمرغان قاف قله معارف را اسطوره پندارند. ما سخنی چند از زبان برخی نوابغ اهدا می کنیم، باشد که سورت جحود این فریق را بشکند و صورت خمودشان را بشکفد که جز استیحاش و استبعاد در اینگونه مسائل از ایشان نه دیده ایم و نه خوانده ایم و نه شنیده ایم
این ماه ، ماه بسیار شریفى است ؛ به این جهت که : از ماههاى حرام مى باشد، از اوقات دعا مى باشد و حتى در زمان جاهلیت به این مطلب مشهور بوده و مردم آن زمان منتظر این ماه بوده اند تا در آن دعا کنند.
این ماه ، ماه امیرالمؤ منین (علیه السلام ) مى باشد؛ شب اول آن یکى از چهار شبى است که تاءکید به زنده نگهداشتن آن به عبادت شده است . درباره روز نیمه آن آمده است که محبوبترین روزها نزد خداوند بوده و زمان انجام عمل ((استفتاح )) است که در ادامه به طور مفصل خواهد آمد. همچنین روز بیست و هفتم این ماه ، مبعث حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى باشد. روزى که زمان ظهور رحمت خداوند است . چیزى که از اول خلقت تا کنون مانند آن دیده نشده است . این گوشه اى از فضایل این ماه است . در اینجا مراقبت ها و آداب این ماه را ذکر مى کنیم .
همکاری خانوادهها، طلبه را در رسیدن به هدف موفقتر میکند
کارشناس امور مشاوره حوزه علمیه خراسان جنوبی بیان کرد: در زندگی طلبگی نیز اگر هدف و مسیر یکی باشد همراهی و همکاری به وجود میآید و آشنایی همسر یک طلبه با نقش وی در جامعه و اهداف او نیز در این همکاری مؤثر است.
نخعیپور ادامه داد: در انتقال هدف و رسالت طلبگی به خانواده در وهله اول خود طلبه نقشآفرین است و هنگام تشکیل خانواده باید شرایط خود را دقیقاً برای طرف مقابل شرح دهد تا او نیز بتواند با نگاهی روشن و آگاه تصمیم بگیرد.
زنان جامعه نباید بازیچه ی افراد هرزه و خوشگذران و افرادی که در زندگی هدفی جز لذت گرایی و شهوت رانی ندارند، قرار بگیرند.
رعایت حجاب و عفاف موجب ایمنی و حفظ ارزش زن در جامعه می شود و جدا از مسائل و فواید فردی که برای زن به همراه دارد، یک مساله ی اجتماعی می باشد و موجب حفظ سلامت جامعه می شود.
در فرهنگ اسلامی و ایرانی ما رعایت حجاب و عفت از مهمترین ارزش ها بوده است ، که متاستفانه به علت گرایش برخی افراد به غیر ارزش ها و بی فرهنگی های کشورهای غیر اسلامی ، به زندگی مادی و لذت گرایانه ای روی آورده اند که در باطن و اصل موضوع چیزی جز ذلت و خواری در دنیا و آخرت به همراه ندارد.
منظور از حجاب فقط پوشیدن چادر مشکی نیست، بلکه عمل به دستور خدا جهت رعایت موازین شرعی در نوع پوشش زن می باشد، با این حال بهترین نوع پوشش همان چادر مشکی است .
زیبایی و عزت دختران و زنان، در حجاب و پوشش چادر مشکی است ، نه در خودنمایی کردن و با ناز و کرشمه راه رفتن !
حجاب، همان چادری بود که پشت در خانه سوخت ، ولی از سر فاطمه (س) نیفتاد . . .
حضرت آیت الله خامنه ای ضمن طرح مباحثی درباره پوشش بانوان می فرمایند : نه اینکه من بخواهم بگویم چادر، نوع منحصر است؛ نه،میگویم چادر بهترین نوع حجاب است؛ یک نشانه ملی ماست؛ هیچ اشکالی هم ندارد؛ هیچ منافاتی با هیچ نوع تحرکی هم در زن ندارد.
هیچ باغبانی را سرزنش نمی کنند که چرا دور باغ خود حصار و پرچین کشیده است، چون باغ بی دیوار، از آسیب مصون نیست و میوه و محصولی برای باغبان نمی ماند.
هیچ کس هم با نام و بهانه «آزادی» دیوار خانه خود را بر نمی دارد و شبها در حیاطش را باز نمی گذارد، چون خطر رخنه دزد، جدی است.
هیچ صاحب گنج و گوهری هم، جواهرات خود را بدون حفاظ، در معرض دید رهگذران نمی گذارد تا بدرخشد، جلوه کند و چشم و دل برباید، چون خود جواهر ربوده می شود.
هر چیز که قیمتی تر باشد، درصد مراقبت از آن بالاتر می رود.
هر چه که نفیس تر باشد، بیم ربودن و غارت بیشتر است و مواظبت لازمتر.
مگر نه اینکه آثار نفیس خطی را در موزه ها و ویترینها می گذارند، تا با لمس دستهای این و آن، خراب نشود و از ارزش نیفتد؟!
سلام بر خون خدا!
ای کربلا! میدانم تو هم مثل ما منتظری! منتظر منتقم خون حسین (ع)!
سلام بر خون خدا.
سلام بر رحمهاللهالواسعه.
سلام بر نور چشم رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم.
سلام بر فرزند شهید امیرالمومنین علی علیهالسلام و بیبی فاطمه زهرا سلاماللهعلیها.
سلام بر شافع روز جزا.
سلام بر آن که ملائک در عزایش میگریند.
سلام بر کسى که بیعتش را شکستند.
سلام بر آقایى که حامى دیگران بود و خود بییاور ماند.
سلام بر محاسن خضاب شدهاش.
سلام بر چهره به خاک و خون آلودهاش.
سلام بر دندان کوبیده مولا با چوب خیزران و چوبدستی عبیدالله ملعون.
18- توسّل امام باقر (علیه السّلام) به حضرت فاطمه (علیهاالسّلام)
حضرت امام محمّد باقر (علیه السّلام) هرگاه تب، طاقتش را می ربود، آب خنکی طلب می کرد و وقتی که آب به دستش می رسید و جرعه ای از آن را می نوشید، لحظه ای از نوشیدن باز می ماند و سپس با صدای بلند به حدّی که بیرون خانه نیز شنیده می شد از ته دل، مادرش حضرت زهرا (علیهاالسّلام) را صدا می کرد و می فرمود: «فاطمه! ای دختر رسول خدا!» و بدین گونه خود را از سوز تب نجات می داد و بر خویش مرهمی می نهاد و جان و روح خود را با یاد محبوب و توسّل به آن حضرت، آرام و عطرآگین می نمود.(1)