خطبه مظلومانه امام عاشورا
بررسی حوادث صبح عاشورا به لحاظ اسناد تاریخی دارای اهمیت زیادی است. اگر چه ممکن است برای برخی خوانندگان محترم، مضمون این مباحث تکراری باشد اما توجه به منابع اصلی در گزارش جزئیات حوادث مقطع مذکور ارزش خاص خودش را دارد.
نوشته: حجت الإسلام حسین الادری
هر چه از عمر قیام عاشورا می‌گذرد، بر هیبت و عظمت آن افزوده شده و یاد و خاطره شهدای این قیام در قلب‌ها سرزنده‌تر می‌شود. این قیام سرمشقی شده است برای آزادمردانی که از بذل جان در راه احیای ارزش‌های الهی دریغ نمی‌کنند و در مقابل طغیان ظالمان و گردن‌کشان، سدّی محکم و استوارند. همین امر سبب شده تا ظالمان و کوردلان عالم ـ به خیال خود ـ ریشه‌ها و واقعیّات این قیام بی‌نظیر را نشانه گرفته و هر ساله با تکرار شبهاتی که دیگر نخ‌نما شده‌اند آن را تضعیف کنند. هر چند دشمنان در قالب کتاب و مقاله و شبکه‌های ماهواره‌ای و فضای سایبری، اندیشه قیام ناب سرور و سالار شهیدان را نشانه گرفته‌اند و هر روز شبهاتی القا می‌کنند، امّا با این حال هر ساله عزاداری امام حسین(علیه السلام) با شور و قوّت مضاعفی برپا می‌شود.
السلام علیک یا اباعبدالله
همیشه با آغاز ماه محرم، شور حسینی در جامعه ایجاد شده، مساجد و حسینیه ها از رونق خاصی برخوردار می شوند. چه زیباست در این فضای معنوی، کمی هم به مطالعه فلسفه قیام و نهضت عاشورا بپردازیم، چه در این صورت، شناخت دقیق تری از امام خویش می یابیم.
فقیه بزرگ، مرحوم حضرت آیت الله العظمی علامه سید محمدمهدی طباطبایی، معروف به بحرالعلوم، از علمای برجسته قرن سیزدهم بود، که به سال 1212 ه ق در عصر قاجاریه در نجف اشرف رحلت کرد، و در همانجا به خاک سپرده شد، در عصر این عالم ربانی گوشه هایی از حرم مطهر حضرت ابوالفضل علیه السلام ویران شده بود و نیاز به نوسازی داشت، او از این ویرانی اطلاع یافت، با یک نفر معمار به دیدار سرداب مرقد رفتند، تا از نزدیک در مورد تعمیر، با معمار صحبت کنند. در این بین معمار نگاهی به قبر و نگاهی به علامه کرد و پرسید: «آقا! اجازه می فرمایید از شما سؤال کنم؟»
تلاوت قرآن کریم، مسیر هدایت و تکامل معنوی را هموار می‌سازد
قرآن کریم برترین و مهمّ ترین نعمتی است که خداوند به انسان ارزانی داشته است. چنان که در آیات نخستین سوره ی الرّحمن می فرماید: « الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الإنْسَانَ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ.»[1]
انسان تنها در سایه تعلیم خداوند و دریافت و تلقّی قرآن به کمال نهایی خود می‌رسد.[2] چون قرآن سرچشمه همه ی مواهب و وسیله ی وصول به هر نعمت اعمّ از مادّی و معنوی است و با این که در واقعیّت و نظام خلقت، انسان بر نزول قرآن تقدّم دارد ولی خداوند به خاطر اهمیّت قرآن کریم در این آیات آن را مقدّم داشته است.[3]
یکی از اساسی‌ترین مأموریت‌های پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ تلاوت قرآن بر مردم است.[4] تا از فروغ آن شعله گیرند و از چشمه آب حیاتش جرعه‌ها نوشند. بنابراین اوّلین مرحله ی بهره‌مندی از قرآن کریم قرائت و تلاوت آیات آن است. در این مقال به اختصار به پاره‌ای از خواص تلاوت قرآن کریم اشاره می شود:
مسئله امام شناسی یکی از آن معارف ناب است که هر کس توان رسیدن به آن را بدون راهنمای امام شناس ندارد و از آنجایی که شناخت امام یکی از مسلمات و ضروریات اسلام است، اگر مسلمانی، بدون شناخت امام از دنیا برود همانند مردان جاهلیت از دنیا رفته است. و در سند زیارت جامعه شبهه ای نیست. حضرت هادی علیه السلام از فرصتها بهره برداری نمود و گاه به صورت صریح و زمانی در پوشش دعا مسئله مهدویت را زنده نگهداشت.
