آیا حضرت زهرا سلام الله علیها حتی بعد از وفاتش نیز از ناراحت شدن فرزندانش ناراحت شدند؟

روایت: « فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی» با سند معتبر + تصویر

یکی دیگر از روایاتی که عظمت و جایگاه ویژه حضرت زهرا سلام الله علیها را در نزد رسول خدا صلی الله علیه وآله ، بیان می کند، روایت «بضعة منی» است.

این روایت با سند معتبر در کتاب «المستدرک» حاکم نیشابوری با سند ذیل نقل شده است:

(4747)- [345] أَخْبَرَنِی أَحْمَدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْقَطِیعِیُّ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ، حَدَّثَنِی أَبِی، ثنا أَبُو سَعِیدٍ مَوْلَی بَنِی هَاشِمٍ، ثنا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ، حَدَّثَتْنَا أُمُّ بَکْرِ بِنْتُ الْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ، عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی رَافِعٍ، عَنِ الْمِسْوَرِ، أَنَّهُ بَعَثَ إِلَیْهِ حَسَنَ بْنَ حَسَنٍ یَخْطُبُ ابْنَتَهُ، فَقَالَ لَهُ: قُلْ لَهُ فَلْیَقْانِی فِی الْعَتَمَةِ، قَالَ: فَلَقِیَهُ، فَحَمِدَ اللَّهَ الْمِسْوَرُ وَأَثْنَی عَلَیْهِ، ثُمَّ قَالَ: أَمَا بَعْدُ، وَایْمُ اللَّهِ مَا مِنْ نَسَبٍ وَلا سَبَبٍ وَلا صِهْرٍ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ نَسَبِکُمْ وَسَبَبِکُمْ وَصِهْرِکُمْ، وَلَکِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ قَالَ: " فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یَقْبِضُنِی مَا یَقْبِضُهَا، وَیَبْسُطُنِی مَا یَبْسُطَهَا، وَإِنَّ الأَنْسَابَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تَنْقَطِعُ غَیْرَ نَسَبِی وَسَبَبِی وَصِهْرِی "، وَعِنْدَکَ ابْنَتُهَا وَلَوْ زَوَّجْتُکَ لَقَبَضَهَا ذَلِکَ، فَانْطَلَقَ عَاذِرًا لَهُ.

هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ.

مسور بن مخزمه می گوید:

حسن بن حسن از دختر مسور خواستگاری کرد. مسور گفت: وقتی هوا تاریک شد به ملاقات من بیا. حسن می گوید: او را ملاقات کردم، مسور پس از حمد و ثنای خدا گفت: سوگند به خدا هیچ سبب و نسب و خویشاوندی نزد من محبوب تر از نسب و سبب و خویشاوندی با شما نیست؛ اما رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: فاطمه پاره تن من است، ناراحت می کند آنچه که او را ناراحت کند و خوشحال می کند آنچه که او را خوشحال کند. و همانا نسب ها در روز قیامت قطع می شود جز نسب و سبب و خویشاوندی من.

آنگاه مسور گفت: دختر رسول خدا در نزد تو است، اگر دخترم را به ازدواج تو در بیاورم، حضرت زهرا از آن ناراحت می شود؛ پس با این نیرنگ مسور از نزد حسن بن حسن رفت.

الحاکم النیسابوری، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفای405 هـ)، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص172، تحقیق: مصطفی عبد القادر عطا، ناشر: دار الکتب العلمیة - بیروت الطبعة: الأولی، 1411هـ - 1990

تصحیح حاکم و ذهبی

حاکم نیشابوری، پس از ذکر روایت، به صحت سند آن تصریح کرده و می گوید:

هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الإِسْنَادِ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ.

این روایت سندش صحیح است اما بخاری و مسلم آن را نقل نکرده اند.

اکنون تصویر این روایت را از کتاب «المستدرک علی الصحیحین» ملاحظه فرمایید:

تصویر1

تصویر2

تصویر 3

 

همانگونه که در تصویر سوم ملاحظه می شود، در پاورقی کتاب، تصحیح ذهبی نیز نقل شده است.

4747- قال فی التلخیص: صحیح.

ذهبی در کتاب تخلیص گفته است: این روایت صحیح است.

نتیجه:

این روایت، از نظر حاکم نیشابوری و ذهبی که هردو از علمای بزرگ رجال اهل سنت هستند، صحیح است.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)