چرا منافق همواره در فکر ضربه زدن است؟؟؟؟

استاد قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان نکته ها وپیام های تفسیری آیه نهم سوره بقره  پرداخته است.

* نکته‌های آیه:  « یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِینَ ءَامَنُواْ وَمَا یَخْدَعُونَ إِلّا أَنْفُسَهُمْ وَ مَا یَشْعُرُونَ‏ ‏‏» 

مراد از حیله و مکر منافقان با خدا، یا خدعه و نیرنگ آنان با احکام خدا و دین الهى است که آن را مورد تمسخر و بازیچه قرار مى‏ دهند و یا به معناى فریبکارى نسبت به پیامبر خداست. یعنى همان‏ گونه که اطاعت و بیعت با رسول‏ خدا، اطاعت و بیعت با خداست («من یطع الرّسول فقد اطاع اللّه» هرکس از رسول پیروى کند، قطعاً از خدا پیروى کرده است. (نساء،80) «انّ الّذین یُبایعونک انّما یبایعون اللّه» کسانى که با تو بیعت کنند، همانا با خدا بیعت نموده‏ اند. (فتح،1) و خدعه با رسول ‏خدا به منزله خدعه با خدا مى‏ باشد که روشن است این گونه فریبکارى و نیرنگ بازى با دین، خدعه و نیرنگ نسبت به خود است. چنانکه اگر پزشک، دستور مصرفِ دارویى را بدهد و بیمار به دروغ بگوید که آنها را مصرف کرده ‏ام، به گمان خودش پزشک را فریب داده و در حقیقت خود را فریب داده است که فریب پزشک، فریب خود است.

* برخورد اسلام با منافق، همانند برخورد منافق با اسلام است

او در ظاهر اسلام مى ‏آورد، اسلام نیز او را در ظاهر مسلمان مى ‏شمارد. او در دل ایمان ندارد و کافر است، خداوند نیز در قیامت او را با کافران محشور مى‏ کند.

در روایتى از پیامبر اکرم‏ صلى الله علیه و آله مى‏خوانیم: ریاکارى، خدعه با خداوند است. (تفسیر نورالثقلین)

قرآن، بازتاب کار نیک و بد انسان را براى خود او مى‏ داند. چنانکه در این آیه مى‏ فرماید: خدعه با دین، خدعه با خود است نه خدا. و در جاى دیگر مى‏ فرماید: «اِن أحسنتم أحسنتم لانفسکم و اِن أسأتم فلها» (اسراء،7) اگر نیکى کنید، به خود نیکى کرده ‏اید و اگر بدى کنید، به خود کرده‏ اید.  یا در جاى دیگر مى ‏فرماید: «ولا یَحیق المَکر السیّى‏ء الاّ بَاهلِه» (فاطر،43) نیرنگ بد، جز سازنده‏ اش را فرا نگیرد.

* پیام‌های آیه:   

*  حیله‏ گرى، نشانه نفاق است. «یخادعون اللّه»

* منافق، همواره در فکر ضربه زدن است. «یخادعون» (کلمه «خدعه» به معناى پنهان کردن امرى و اظهار نمودن امر دیگر، به منظور ضربه زدن است.) (تفسیر راهنما)

* آثار نیرنگ، به صاحب نیرنگ بر مى‏ گردد. «وما یَخدعون الاّ انفسهم»

* منافق، بى‏ شعور است و نمى ‏فهمد که طرف حساب او خداوندى است که همه اسرار درون او را مى‏ داند «یعلم خائنة الاعین و ماتخفى الصدور» (غافر،19) و در قیامت نیز از کار او پرده برمى ‏دارد. «یوم تبلى السرائر» (طارق،9) «وما یشعرون» (جمله «و ما یشعرون» را دو گونه مى‏ توان معنا کرد: اول آن ‏که شعور ندارند که خدا اسرارشان را مى‏ داند و دیگر این ‏که شعور ندارند که در حقیقت به خود ضربه مى ‏زنند.)

* خدعه و حیله، نشانه عقل و شعور نیست. «یخادعون... لایشعرون» در روایات مى ‏خوانیم: عقل واقعى این است که توسط آن، انسان خداوند را بندگى نماید.