چرا بیشتر نقدها به تخریب منجر می شود؟؟؟

آیت‌الله محسن غرویان، استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به مفهوم نقد در آموزه‌های اسلامی و مرز آن با تخریب و توهین گفت: در روایات آمده است که «المؤمن مرآة المؤمن»؛ یعنی هر مومنی آینه‌ای برای مؤمن دیگر است.

وی افزود: این مفهوم هم در نسبت و ارتباط بین دو فرد مؤمن مطرح می‌شود و هم در نسبت و ارتباط میان مردم با دولت اسلامی و ایمانی؛ بنابراین علاوه بر اینکه مؤمنان در قبال یکدیگر همچون آیینه‌ای هستند، باید آیینه دولت اسلامی و ایمانی نیز باشند.

عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی العالمیه تصریح کرد: نکته‌ای که باید در این رابطه مورد توجه قرار گیرد این است که آیینه، عدالت را در نشان دادن وضعیت رعایت می‌کند؛ یعنی هم جنبه‌های زیبا و هم جنبه‌های زشت و نازیبای صورت را نشان می‌دهد.

این استاد حوزه و دانشگاه افزود: با استفاده از این روایت می‌توان این مفهوم را استفاده کرد که مسئله «نقد» باید در تعامل میان افراد با یکدیگر و در تعامل افراد با دولت وجود داشته باشد اما در این رابطه باید مانند آیینه، عادل باشیم.

وی گفت: ملاک انتقاد و بیان نقد نیز عدالت است، بنابراین باید نقدی که صورت می‌گیرد یکسان باشد؛ به عنوان مثال اگر دولت فعلی را نقد می‌کنیم همین نقدها را باید به دولت قبلی هم داشته باشیم و اگر در دولت قبلی برخی نکات را نقد کردیم، در این دولت نیز همان‌ها را مطرح کنیم و این نکات در سایر دولت‌ها نیز مورد توجه قرار گیرد.

غرویان با بیان اینکه وقتی عدالت در نقد محقق شود مردم آن کار را مصداق تخریب نمی‌دانند، اظهار کرد: نشانه تخریب بی‌عدالتی در بیان مسائل است؛ در بیان نقد حتی اگر مسائل سیاسی و حزبی هم مورد توجه قرار گیرد، باید عدالت رعایت شود.

وی در مورد ملاک تشخیص نقد از تخریب گفت: ملاک برای قضاوت‌ها فهم و افکار عمومی است؛ هیچ کسی نمی‌تواند به شخصه خود را ملاک بداند و قضاوت کند که آنچه مطرح شده نقد است یا تخریب؛ چون اگر شخصی خود را ملاک بداند، رقیب او نیز همین ادعا را می‌کند و نظر دیگری خواهد داشت.

عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی العالمیه گفت: در میان روند انتقادها و تخریب‌هایی که صورت می‌گیرد مردم خود قضاوت خواهند کرد و این دو را از یکدیگر مجزا خواهند کرد و در این داوری مسائل جناحی و حزبی نقش چندانی ندارد.

غرویان عنصر «وجدان» را یکی از مهم‌ترین امور در مسئله نقد دانست و گفت: وجدان افراد تنها محکمه‌ای است که نیاز به قاضی ندارد؛ افراد باید بر اساس وجدان، انصاف، تقوا و ایمانی که دارند نقد کند؛ در این صورت نقد منصفانه و به دور از تخریب خواهد بود.