سکوت پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله
از سکوتهای پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله در زندگی خویش و در قبال امور چه معانی را می توان استفاده نمود؟
سید الشهدا علیه السّلام می فرماید: [از پدرم ] درباره سکوت آن حضرت پرسیدم، فرمود: سکوت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله چهار جور بود: 1- حلم 2- حذر 3- تقدیر 4- تفکر.
سکوتش از حلم و صبر این بود که هیچ چیز آن حضرت را به خشم در نمی آورد و از جای نمی کند، و سکوتش از حذر در چهار مورد بود:
1- در جایی که می خواست وجهه نیکو و پسندیده کار را پیدا کند تا مردم نیز در آن کار به وی اقتدا نمایند.
2- در جایی که حرف زدن قبیح بود و می خواست بطرف یاد دهد تا او نیز از آن خودداری کند.
3- در جایی که می خواست درباره صلاح امتش مطالعه و فکر کند.
4- در مواردی که می خواست دست به کاری زند که خیر دنیا و آخرتش در آن بود.
و سکوتش از تقدیر این بود که می خواست همه مردم را به یک چشم دیده و به گفتار همه به یک نحو استماع فرماید. و اما سکوتش در تفکر عبارت بود از تفکر در اینکه چه چیزی باقی است و چه چیزی فانی است. [1][2]
پی نوشت ها
[1] المیزان؛ ج 6 ص 437.( به نقل از معانى الاخبار ط انتشارات اسلامى، ص 79 ح 1)
[2] شمس، مراد على، با علامه در المیزان از منظر پرسش و پاسخ، 2جلد، اسوه - ایران - قم، چاپ: 1، 1384 ه.ش
منبع : با علامه - سید محمد حسین طباطبایی (ره) - در المیزان؛ ج 1؛ ص826، شمس، مراد على
از سکوتهای پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله در زندگی خویش و در قبال امور چه معانی را می توان استفاده نمود؟
سید الشهدا علیه السّلام می فرماید: [از پدرم ] درباره سکوت آن حضرت پرسیدم، فرمود: سکوت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله چهار جور بود: 1- حلم 2- حذر 3- تقدیر 4- تفکر.
سکوتش از حلم و صبر این بود که هیچ چیز آن حضرت را به خشم در نمی آورد و از جای نمی کند، و سکوتش از حذر در چهار مورد بود:
1- در جایی که می خواست وجهه نیکو و پسندیده کار را پیدا کند تا مردم نیز در آن کار به وی اقتدا نمایند.
2- در جایی که حرف زدن قبیح بود و می خواست بطرف یاد دهد تا او نیز از آن خودداری کند.
3- در جایی که می خواست درباره صلاح امتش مطالعه و فکر کند.
4- در مواردی که می خواست دست به کاری زند که خیر دنیا و آخرتش در آن بود.
و سکوتش از تقدیر این بود که می خواست همه مردم را به یک چشم دیده و به گفتار همه به یک نحو استماع فرماید. و اما سکوتش در تفکر عبارت بود از تفکر در اینکه چه چیزی باقی است و چه چیزی فانی است. [1][2]
پی نوشت ها
[1] المیزان؛ ج 6 ص 437.( به نقل از معانى الاخبار ط انتشارات اسلامى، ص 79 ح 1)
[2] شمس، مراد على، با علامه در المیزان از منظر پرسش و پاسخ، 2جلد، اسوه - ایران - قم، چاپ: 1، 1384 ه.ش
