چهارشنبه, ۱۱ اسفند ۱۳۹۵، ۰۸:۱۱ ق.ظ
در دعاهای خود بلندنظر باشید
آیه:
رَبَّنَا وَ ءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَی رُسُلِک وَ لَا تُخْزِنَا یوْمَ الْقِیمَةِ إِنَّک لَا تُخْلِفُ الْمِیعَادَ[1]
ترجمه:
[ای ] پروردگار ما! و آنچه را بواسطه فرستادگانت به ما وعده فرموده ای، به ما عطا کن؛ و ما را در روز رستاخیز رسوا مگردان؛ [چرا] که تو از وعده [ات ] تخلّف نمی کنی.
نکته ها و اشاره ها:
- ۱. تأکید بر عنوان «رسوا نشدن» به این حقیقت اشاره دارد که خردمندان به خاطر اهمیتی که برای شخصیت و آبروی خویش قائل اند، رسوایی را از دردناک ترین مجازات ها می دانند.
- ۲. از آن جا که خردمندان باایمان به تمام پیامبران ایمان دارند، از خدا می خواهند که تمام وعده هایی را که به فرستادگانش داده است، به آنان نیز عطا کند.
- ۳. واژه ی «ربّنا» پنج بار در چهار آیه ی گذشته تکرار شده است؛ چون هر دعایی مستقل است و در دعاها مبالغه و تأکید بر نام و صفات خدا لازم است.[2]
- ۴. در روایتی آمده است:
هر کس ناراحتی داشته باشد و پنج بار «ربّنا» بگوید (و آیات فوق را بخواند که پنج ربنا دارد) مشکل او حل می شود.[3]
تذکر: روشن است که این گونه روایات بیان مقتضی و زمینه ی حل مشکل است، به شرطی که زمینه ها و شرایط دیگر، مثل توجه قلبی، عمل کردن به مضمون آیات و رفع موانع حاصل شود.
- ۱. خردمندان، مؤدبانه به این قانون و سنت الهی اشاره می کنند که خدا از وعده هایش تخلّف نمی ورزد؛ چرا که خلف وعده یا به خاطر جهل و فراموشی است و یا به خاطر ناتوانی در انجام آن، و خداوند این گونه نیست، پس خلف وعده نمی کند.
آموزه ها و پیام ها:
- ۱. در دعاهای خود بلندنظر باشید و تحقق تمام وعده های الهی را در مورد خود بخواهید.
- ۲. هم چون خردمندان در اندیشه ی رستاخیز خود باشید و از رسوایی قیامت بهراسید.
- ۳. در دعاها، خدا را با نام های نیکو بخوانید و به سنت های الهی اشاره کنید.
پی نوشت:
[1] سوره آل عمران، آیه 194
[2] تفسیر صافى، ج 1، ص 409.
[3] همان؛ تفسیر نمونه، ج 3، ص 219 و زبدة البیان، ص 143.
