خواستگاری که خدا فرستاده بود
خانم فریده، دومین دختر حضرت امام خمینی، قدس سره، در باره ازدواج حضرت امام چنین شرح می دهند: آقا (امام خمینی) با آقای ثقفی -صاحب تفسیر روان جاوید- یک دوست مشترک داشتند به نام آیت الله حاج سید محمد صادق لواسانی. ایشان وقتی فهمیده بودند که امام می خواهند ازدواج کنند؛ گفته بودند آقای ثقفی دو سه تا دختر دارند و خیلی خوبند. شما اگر می خواهید ازدواج کنید یکی از آنها را بگیرید. آقا هم گفته بودند شما خواستگاری کنید.
آقای لواسانی به قصد خواستگاری پیش آقای ثقفی می آیند. آقای ثقفی می گویند: از نظر من ایرادی ندارد. اما باید خودشان راضی شوند. بعد استخاره می کنند؛ چنانچه خانم (مادرم) می گفتند: من مردد بودم که قبول کنم یا نه. چون پدر و مادرم در تهران و من در قم باشم، برایم خیلی سخت بود که از پدر و مادرم جدا شوم؛ بخصوص از مادر بزرگی که بزرگم کرده بود. بدین خاطر تصمیم گرفتم فردا که قاصد آمد بگویم: نه. همین که این تصمیم را گرفتم شب خواب دیدم که یک باغ بزرگی است و من با کارگرمان در این باغ قدم می زدم تا این که به یک اتاق بزرگی رسیدیم. کارگرمان سرش را به شیشه گذاشت و داخل را نگاه کرد. من نیز جلو رفته و نگاه کردم؛ دیدم در بالای اتاق آقای سیدی است چهار شانه و نورانی و عمامه مشکی بر سرش نشسته است در یک طرف او آقائی با حالت احترام و دو زانو نشسته و عمامه سبز بر سر دارد در طرف دیگرش خانمی نشسته و نقاب به رو و چادری مشکی بر سر و در دو طرف آنها دو جوان کم سن و سال با عمامه های سبز نشسته اند. از کارگرمان پرسیدم اینها کی هستند؟ گفت: آنکه در وسط نشسته پیامبر صلی الله علیه و آله و در کنارش حضرت علی علیه السلام است آن خانم هم حضرت فاطمه علیها السلام است و آن دو جوان امام حسن و امام حسین علیهما السلام هستند. من شروع کردم به قربان و صدقه رفتن آنها.
کارگرمان گفت: تو که اینها را دوست نداری چرا قربان صدقه شان می روی؟ گفتم: اینها را دوست ندارم؟! خیلی دوست دارم. اینها پیغمبر و امامان من هستند و دوستشان دارم. همین طور که با آن کارگر دعوا می کردم از خواب بیدار شدم. ناگهان در عالم خواب و بیداری گفتم: نکند اینکه می خواهم بگویم ،نه، این معنا را دارد.
این خواب را برای مادر بزرگم تعریف کردم ایشان گفت: آن جوان سید، مرد خوبی است، خواستگاری او را رد نکن قسمت همین است.
