تولی و تبری باید با عمل صالح همراه باشد
تبری، تولی و عمل صالح باید در کنار یکدیگر باشند، برخی از افراد فکر میکنند تنها دوستی ائمه علیهم السلام و یا عمل صالح آنها را نجات میدهد.
بعضی فکر می کنند که با داشتن تولی و یا تبری به تنهایی اهل نجاتند. در زمان ما افرادی هستند که فکر میکنند هر چه هست و نیست در «مرگ بر آمریکا و اسرائیل» گفتن است. پشت سر مردم حرف میزنند؛ آبروی افراد را نابود میکنند و میگویند عیبی ندارد و مرگ بر آمریکا و اسرائیل گفتن و شرکت در راهپیماییها کافی است.
برخی از افراد نیز میگویند ما عبادت خود را انجام میدهیم به آمریکا و اسرائیل هم کاری نداریم. نمیشود نسبت به ظلم بیاعتنا بود. نمیتوان گفت من به اسرائیل و آمریکا کاری ندارم. چه ظالمی بدتر از اسرائیل.
افراد نباید براساس شایعات درباره یکدیگر قضاوت کنند. برخیها مرگ بر آمریکا میگویند ولی به آبروی افراد توجه نکرده و براساس شایعات و بدون هیچ تحقیقی اظهار نظر میکند.
هم باید ایمان داشته و هم باید ولایت فقیه و انقلاب را قبول داشت. باید بدانیم مسلمان هستیم و اعضا و جوارح خود را کنترل کنیم. اگر شعار میدهیم باید کار مردم را راه بیندازیم و با کمکاری مردم را نسبت به نظام بدبین نکنیم. افراط و تفریط نباید صورت بگیرد. باید هم انقلابی باشیم و هم به حلال و حرام توجه کنیم و در عین این که شیعه هستیم عبادات خود را نیز انجام بدهیم.
محبت اهلبیت بزرگترین سرمایه شیعیان است
اعتقاد به ولایت اهلبیت علیهم السلام بزرگترین سرمایه برای شیعیان است. پس از ایمان به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله اعتقاد و تمسک به ائمه علیهم السلام بزرگترین نعمتی است که خداوند متعال به ما داده است.
باید شاکر خداوند متعال باشیم که ما را به جای جاهلان بت پرست در زمره محبان و شیعیان اهلبیت علیهم السلام قرار داده است. تنها دل خوشی ما دوستی ائمه اطهار است. پیامبر صلی الله علیه و آله در روایتی میفرمایند «خوشبختترین افراد کسانی هستند که محبت علی بن ابیطالب را داشته باشد»، البته هر فردی به اندازه ظرفیتش به این محبت میرسد.
رسول الله صلی الله علیه و آله میفرمایند «اگر همه مردم به علی بن ابیطالب محبت داشتند جهنمی خلق نمیشد». کسی که حضرت علی علیه السلام را دوست داشته باشد خدا سکرات مرگ را بر او آسان میکند.
هر فردی که میخواهد اهل نجات باشد باید به دوستی امام علی علیه السلام تمسک بجوید. در روایت آمده است: «دوستی علی علیه السلام حسنهای است که هیچ گناهی تاب ایستادگی در برابر آن را ندارد». زیرا کسی که واقعا حضرت علی را دوست داشته باشد؛ سعی می کند که همرنگ ایشان باشد و سراغ گناه نرود. اعتقاد به امیرمؤمنان و امامت اهلبیت علیهم السلام سبب امیدواری شیعیان است.
برخی از افراد به بهانه مسلمان بودن دست به هر جنایتی میزنند
در زمان معاویه دو نوع تفکر وجود داشت. تفکر نخست این که هر فردی «لااله الاالله» بگوید و مسلمان باشد دست به هر جنایتی بزند؛ اشکالی ندارد. چراکه مسلمان است. این تفکر اشتباه به نفع خود معاویه و یزید بود. همان تفکری که امروز در برخی کشورهای شیخ نشین حاکم است و این افراد به بهانه مسلمان بودن دست به هر جنایتی میزنند.
در برخی از کشورها علمای به ظاهر عالم و در حقیقت جاهل، به خودشان هیچ اجازهای نمیدهند که نسبت به کارهای خلفا و حکام خود، نظر داشته باشند. این علما حتی تظاهرات مردم برای مبارزه با ظلم را نیز حرام میدانند.
تفکر دوم که در زمان معاویه، حاکم بود؛ اعتقاد به این که هر فردی حتی یک گناه کرده و توبه نکند واجب القتل است و به همین بهانه در جریان حکمیت با امیرمؤمنان علیه السلام دشمن شده و ایشان را به شهادت رساندند. در حالی که قرآن و پیامبر این گونه سخنی را بیان نکردند. خوارج چنین اعتقادی داشتند.
هر فردی باید از گناه دوری کند ولی با انجام یک گناه نیز نمیتوان گفت او کافر است. ایمان اقرار به لسان و اعتقاد در قلب است. اقرار به زبان به تنهایی و بدون اعتقاد قلبی سودی ندارد. کسی که گناه می کند، ایمان قلبی اش از بین نمی رود.
متأسفانه برخی از تفکرات اشتباه دوران معاویه در میان شیعیان نیز نفوذ کرده است. برخی از افراد میگویند همه چیز در محبت امام علی علیه السلام است و اگر ما عمل صالح نیز نداشته باشیم به سبب محبت ائمه علیهم السلام به بهشت میرویم. عدهای نیز میگویند محبت اهلبیت علیه السلام به درد ما نمیخورد بلکه تنها عمل صالح است که ما را نجات میدهد در حالی که هر دو این تفکرات اشتباه است.
محبت ائمه و عمل صالح باید با یکدیگر باشد
راه سعادت و رستگاری توام بودن عمل صالح و محبت اهلبیت علیهم السلام است. امام صادق علیه السلام در روایتی میفرمایند «قسم به خدا شیعه ما نیست کسی که تقوا را رعایت نکند».
دوستی ائمه علیهم السلام و عمل صالح باید کنار هم باشند. محبت به اهلبیت علیهم السلام باید شوق انجام عمل صالح را در وجود فرد تشویق کند. مردم باید در خوف و رجا باشند. امام رضا علیه السلام میفرمایند «عمل صالح را رها نکنید به اعتماد بر حب ما»، عمل خیر، بدون اعتقاد به خدا کافی نیست.
توسل به اهلبیت علیهم السلام برای برطرف شدن نقصان اعمال و عبادات ما است. هر فردی باید در حد توان خود نسبت به انجام عمل صالح قدم بردارد. بانویی که میگوید دوستدار حضرت زهرا سلام الله علیها است باید عفت و حجاب را رعایت کند. مسیر ما باید مسیر اهلبیت علیهم السلام باشد نه این که مقابل این بزرگواران باشد.
افراط و تفریط اشتباه است. نباید افراد خیال کنند تنها با دوستی اهلبیت علیهم السلام و یا عمل صالح به تنهایی، به جای میرسند. محبت ائمه علیهم السلام و عمل صالح لازمه یکدیگر هستند. فقط به فکر عزاداری بودن کافی نیست. هم باید جشن هم عزاداری و هم عمل صالح باشد.