فلسفه نماز در اوقات متعدد

                   

از آنجا که غرض اصلی از نماز ذکر است و ذکر ملازم با ترک گناهان و انجام وظایف عبادی است، ازاین رو نمازهای واجب در اوقات مختلف وارد شدند که ذکر خداوند تداوم یابد و انسان را از غفلت رها سازد.

پرسش: بعضی می گویند ما منکر فلسفه و اهمیت نماز و اثرات تربیتی آن نیستیم اما چه لزومی دارد که در اوقات معینی انجام شود. آیا بهتر نیست که مردم آزاد گذارده شوند و هرکس به هنگام فرصت و آمادگی روحی، این وظیفه را انجام دهد؟

پاسخ: باید گفت تجربه نشان داده که اگر مسائل تربیتی تحت انضباط و شرایط معین قرار نگیرد، عده ای آن را به دست فراموشی می سپارند و اساس آن به کلی متزلزل می گردد. این گونه مسائل حتماً باید در اوقات معین و تحت انضباط دقیق قرار گیرد تا هیچکس عذر و بهانه ای برای ترک کردن آن نداشته باشد به خصوص اینکه انجام این عبادات در وقت معین مخصوصاً به صورت دسته جمعی دارای شکوه و تأثیر و عظمت خاصی است که قابل انکار نمی باشد و در حقیقت، یک کلاس بزرگ انسان سازی تشکیل می دهد.^[1]

پی نوشت

[1] تفسیر نمونه، مکارم شیرازى، ج 4، ص 105.