پنج کار خارق العاده و بی نظیر
عبداللّه بن محمّد، یکی از اصحاب امام حسن عسکری علیه السلام حکایت کند:
روزی آن حضرت را دیدم که در بیابانی ایستاده است و با گرگی صحبت می کند و حرف می زند.
بسیار تعجّب کردم و اظهار داشتم: یاابن رسول اللّه! برادرم در طبرستان است و از حال او اطّلاعی ندارم، از این گرک سؤالی فرما که احوال برادرم چگونه است؟
امام عسکری علیه السلام فرمود: هرگاه خواستی برادرت را مشاهده کنی، به درختی که در سامراء داخل منزلت هست نگاه کن، برادرات را خواهی دید.[1]
ابوجعفر طبری حکایت کند:
روزی از روزها وارد منزل حضرت ابومحمّد امام حسن عسکری علیه السلام شدم، در حیات منزل آن حضرت چشمه ای را دیدم که به جای جریان آب، شیر و عسل از آن بیرون می آمد.
و من و دوستانم از - شیر و عسل - آن چشمه تناول کردیم و نیز مقداری هم همراه خود بردیم.[2]
همچنین طبری حکایت کند:
روزی در محضر شریف حضرت ابومحمّد علیه السلام بودم که عدّه ای بیابان نشین، از اطراف وارد شدند و از کم آبی و خشکسالی شکایت و اظهار ناراحتی کردند.
امام علیه السلام برای آنها خطّی را نوشت و باران شروع به باریدن کرد، پس از ساعتی آمدند و گفتند: یاابن رسول اللّه! بارش باران زیاد شده و احساس خطر می کنیم.
پس حضرت روی زمین علامتی کشید و باران قطع شد و دیگر نبارید.[3]
و نیز طبری حکایت نماید:
روزی در محضر پُر فیض امام حسن عسکری علیه السلام نشسته بودم، از حضرت تقاضا کردم و عرضه داشتم: یاابن رسول اللّه! چنانچه ممکن باشد یک معجزه خصوصی برای من ظاهر سازید؟
تا آن را برای دیگر برادران و دوستان هم مطرح کنم.
امام علیه السلام فرمود: ممکن است طاقت نداشته باشی و از عقیده خود دست برداری، به همین جهت سه بار سوگند یاد کردم بر این که من ثابت و استوار خواهم ماند.
پس از آن، ناگهان متوجّه شدم که حضرت زیر سجّاده خود پنهان شد و دیگر او را ندیدم.
چون لحظه ای از این حادثه گذشت، حضرت ظاهر گردید و یک ماهی بزرگی را که در دست خود گرفته بود به من فرمود: این ماهی را از عمق دریا آورده ام.
و من آن ماهی را از حضرت گرفتم و رفتم با عدّه ای از دوستان طبخ کرده و همگی از آن ماهی خوردیم، که بسیار لذیذ بود.[4]
و در روایتی دیگر آورده است:
به طور مکرّر می دیدم بر این که امام حسن عسکری علیه السلام (روز روشن در میان آفتاب ) در بازار و کوچه های شهر سامراء راه می رفت، بدون آن که سایه ای داشته باشد.[5]
پی نوشت ها
[1] نوادر المعجزات : ص 190، ح 1، إثبات الهداة : ج 3، ص 432، ح 124.
[2] مدینة المعاجز: ج 7، ص 573، ح 2560، نوادرالمعجزات : ص 191، ح 1.
[3] مدینة المعاجز: ج 7، ص 573، ح 2561، إثبات الهداة : ج 3، ص 32، ح 125.
[4] نوادر المعجزات : ص 191، إثبات الهداة : ج 3، ص 432، ح 127، مدینة المعاجز: ج 7، ص 574، ح 2565.
[5] إثبات الهداة : ج 3، ص 432، ح 125، مدینة المعاجز: ج 7، ص 574، ح 2562.
