راه های مقابله با عیب جویان

1- نصیحت

با توجه به این که همه انسان ها عیوبی دارند و کسی بی عیب نیست، لازم است عیب جویان را نصیحت نموده و متوجه عیوبشان نماییم.

حضرت علی (ع) فرمودند:

عَجِبْتُ لِمَنْ ینْکرُ عُیوبَ النَّاسِ وَ نَفْسُهُ أَکثَرُ شَی ءٍ مَعَاباً وَ لَا یبْصِرُهَا^[1]

در شگفتم از کسی که عیوب مردم را بد می شمارد و خودش معایب بیشتری دارد، ولی آنها را نمی بیند.

 

یا من یعیبُ الناس و عیبُه متَشعّب

کم فیک مِن عیب و انت تعیب

                                                                          

ای کسی که عیب جویی می کنی و عیوب مختلف خود را نمی بینی، آیا می دانی چقدر در تو عیب وجود دارد، و با این حال عیب جویی می کنی؟

2- عدم مجالست

افراد عیب جو همانند مگسانی هستند که روی آلودگی ها می نشینند و تنها جنبه های منفی را می بیینند.

امام علی (ع) در این باره فرمودند:

إِیاک وَ مُعَاشَرَةَ مُتَتَبِّعِی عُیوبِ النَّاسِ فَإِنَّهُ لَمْ یسْلَمْ مُصَاحِبُهُمْ مِنْهُم^[2]

از معاشرت با عیب جویان بپرهیز؛ زیرا همنشین آنها، از عیب جویی آنها در امان نمی ماند.

همچنین فرمودند:

لِیکنْ أَبْغَضُ النَّاسِ إِلَیک وَ أَبْعَدُهُمْ مِنْک أَطْلَبُهُمْ لِمَعَایبِ النَّاس^[3]

باید دشمن ترین مردم، نزد تو و دورترین آنها از تو، کسانی باشند که بیشتر در صدد یافتن عیوب مردم هستند.

3- بی اعتنایی

راه دیگری که برای جلوگیری از اشاعه فحشا و مبارزه با عیب جویان وجود دارد، بی اعتنایی به کسانی است که می خواهند با شایعه پراکنی و عیب جویی از دیگران، شخصیت آنها را خرد کنند.^[4]

پی نوشت ها

[1] . تصنیف غررالحکم، ص 234.

[2] . غررالحکم، ج 2، ص 160.

[3] . غررالحکم، ح 7378؛ نهج البلاغه، نامه 53.

[4] . نقطه ‏هاى آغاز در اخلاق عملى، آیه الله مهدوى کنى، ص 234.