تفسیر آیه 58 سوره فرقان

آیه شماره 58  از سوره مبارکه فرقان
پناهگاه
 وَتَوَکَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَکَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِیرًا
و توکل کن بر آن زنده‏ای که هرگز نمی‏میرد; و تسبیح و حمد او را بجا آور; و همین بس که او از گناهان بندگانش آگاه است!
تکیه‏ ى فانى بر فانى لغو است. «توکّل على الحىّ الّذى لایموت»
خدایى را وکیل بگیر که براى همیشه زنده است و اگر امروز به دشمن مهلت داد تا شاید از کارشکنى و کفر دست بردارد، فردا فرصت و مهلت دارد تا از او انتقام گیرد. «لایموت»
ایمان انسان به این که خداوند بر گناهانش آگاه است، بهترین اهرم براى پیدایش تقواست. «بذنوب عباده»
آگاهى خداوند بر گناهان مردم، علاوه بر اینکه تهدیدى براى کفّار است، براى پیامبر نیز تسلّى و دلدارى مى‏باشد که نگران نباش، ما از کارشکنى‏هاى آنان آگاهیم و به حساب کفّار لجوج مى‏رسیم. «و کفى به بذنوب عباده خبیراً»