چگونگی تربیت کودک دلبندمان؟؟؟ 1

اشاره

شانزدهم مهر برابر با یازدهم اکتبر هر سال، روز جهانی کودک نام گذاری شده است؛ روزی که باید دیده ها را خوب گشود و این انسان های کوچک را با دقت بیشتری نگریست. فرصتی مناسب تا افق بهتری را برای حل مسائل و مشکلات کودکان باز کنیم و با تحقیق در وظایف، حقوق و عوامل رشد و تعالی کودکان، آینده ای روشن برایشان رقم بزنیم. کودکان ایران اسلامی، آینده سازان این مملکت و امیدهای روشن فردای این آب و خاک هستند؛ کودکانی که در پرتو تعالیم روشنی بخش اسلام، رشد می یابند و سکّان کشتی فردای این مرز و بوم را به دست می گیرند.

انسان کوچک

کودک یک انسان است و هر انسانی به شخصیت خویش علاقه مند و نیازمند ارج گذاری است. احترام به کودک، یکی از عوامل مهم پرورش شخصیت او به شمار می رود. کودکی که مورد احترام و تجلیل قرار گیرد، بزرگوار، شریف و با شخصیت بار می آید و برای حفظ شخصیت خویش از کارهای زشت پرهیز می کند. کودکی که مورد احترام پدر و مادر قرار گیرد، از رفتار آنان تقلید می کند و به دیگران و پدر و مادر احترام می گذارد. کودک، انسانی کوچک و قابل احترام است و از توهین و تحقیر آزرده خاطر می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:«مبادا فردی از مسلمانان را کوچک بشمارید و تحقیر کنید که کوچک آنان، نزد خدا بزرگ است».

ریحانه خوشبو

کودک، موهبتی الهی است که خود منشأ نعمت های بی شمار دیگر است. وجود کودک در خانه، فضای آن را از برکت و مهر و مودت لبریز می کند. فرزند پاره تن والدین و گلی از گل های بهشت است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «فرزند شما در هفت سال اول، برگ خوشبویی بر ساقه درخت وجودتان است». کودک یعنی نشاط، زندگی، عشق و امید. او گلی است که به امانت به دست پدر و مادر سپرده شده تا در راه تکامل و پرورش او بکوشند، به منزل مقصودش برسانند و زمینه های رشد و بالندگی او را فراهم آورند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده است: «فرزند شایسته، گلی است از گل های بهشت».

دوران کودکی

یکی از دگرگونی های نیک در تعلیم و تربیت، توجه به اهمیت دوران کودکی است که شخصیت انسان در آن پی ریزی می شود. بسیاری از نابسامانی های روانی و اخلاقی انسان، از تربیت نادرست در دوران کودکی سرچشمه می گیرد. دوران کودکی در برابر دوره های دیگر زندگی هم، نقش زیربنایی دارد. بسیاری از نگرش ها و ارزش ها و نیز عادت ها و ویژگی هایی که در دوران کودکی در وجود کودک شکل می گیرد، در تمام مراحل زندگی باقی می ماند و بر آینده شخص اثر می گذارد. حضرت علی علیه السلام خطاب به فرزندش می فرماید: «بی تردید دل کودک، چون زمینی کشت نشده و آماده پذیرش هر بذری است که در آن افکنده شود. پس به تربیت تو شتافتم، پیش از آنکه دلت سخت شود و خاطرت به چیزی اشتغال یابد».

کودک، بازی و نشاط

بازی، واژه شگفت انگیز و پر رمز و رازی است که جوهر زندگی و پنجره ای به دنیای کودک شمره می شود. بازی افزون بر اینکه برای کودکان بسیار سرورانگیز و نشاط بخش است، مایه رشد استعدادها و عواطف آنان نیز خواهد شد. همچنین بازی جهت دار و سالم می تواند تفکر کودک را هم رشد دهد. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: «چه خوب است فرزند در خردسالی پرتحرک باشد، تا در بزرگسالی شخصیتی آرام و خویشتن دار بیابد». بازی، از عوامل مؤثری است که حس کنجکاوی و نوآوری کودک را برمی انگیزد و به رشد و گسترش توان ذهنی او کمک می کند. بازی، همچنین به حفظ سلامت جسمی و عصبی کودک کمک کرده و به پرورش اعضا و حواس او می انجامد. نیز بازی، فرصتی برای ابراز وجود و تخلیه هیجان ها و انرژی های اضافی دوران کودکی است.

حقوق کودک از نگاه امام سجاد علیه السلام

در رساله حقوق امام سجاد علیه السلام ، در باره حقوق کودک چنین آمده است: «حق کودک و فرزند صغیر بر تو این است که به او ترحم کنی، و از پذیرایی و نگهداری او از سرما و گرما و بیماری ها مضایقه ننمایی، و در آموزش نظامی و پیشاهنگی و آمادگی او برای مبارزه با دشمن کوتاهی نکنی، در تعلیم و تربیت اسلامی و دینی او بکوشی، و از خطاها و لغزش های او بگذری، و اشتباه ها و بدی هایش را بپوشانی، و در کار تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش با او به رفق و مدارا عمل کنی». همچنین از آن حضرت علیه السلام است که: «حق فرزند بر تو آن است که بدانی وجود او از تو و نیک و بدش در این جهان منسوب به توست».

توجه و محبت به کودکان

محبت و دوست داشتن، خواست طبیعی کودک است؛ زیرا او محیط گرم و اطمینان بخشی می جوید که در پرتو آن، استعدادهایش را شکوفا گرداند. نوازش و توجه پدر و مادر به کودک، به او اعتماد به نفس و شجاعت می بخشد و توان روحی اش را در برابر مشکلات بالا می برد. اکسیر محبت، داروی بسیاری از دردها و بیماری های جسمی و روحی کودک است. امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید: «خداوند انسان را به خاطر شدت محبت و دوستی به فرزندش مورد لطف خویش قرار می دهد». پدر و مادر تنها مسئول غذا، پوشاک و بهداشت کودکان نیستند، بلکه آنان باید با آب حیات بخش محبت و عطوفت، مزرعه دل های کودکان را آب یاری نمایند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در این زمینه فرموده اند: «فرزندانتان را بسیار ببوسید؛ زیرا هر بوسه، در بهشت برای شما درجه ای خواهد بود».

همدلی و درک کودکان

لازم است در مورد حساسیت ها و عواطف کودکان بیندیشیم و ببینیم آنها به چه مسائلی حساس اند و از چه رفتاری آزرده خاطر می شوند. باید با محبت و در عین حال صراحت، احساس خود را با آنان در میان بگذاریم. درک احساس کودک، سبب می شود که او به قدر و ارزش خود پی برد و همین احساس، اندک اندک به رشد شخصیت او کمک می کند. پدر و مادر و کسانی که با کودک سر و کار دارند، باید به طور جدی و با روی گشاده، به سخنان، اظهار نظرها و احساسات او گوش دهند. درک و همدلی با کودک، موجب تخلیه احساسات، آرامش روانی و کاهش فشار روحی او می شود.

الگوپذیری کودکان

الگوپذیری از شیوه های اثرگذار تربیتی بوده و بر جان و دل فرزندان می نشیند. کودک در سال های نخست زندگی، به طور همزمان از پدر و مادر ، خویشان و هم بازی های خود الگوبرداری می کند. از این رو، لازم است پدر و مادر رفتار درست و سازنده ای را در برابر دیدگان کودک و نوجوان به نمایش گذاشته و الگوسازی مناسبی داشته باشند. پایدارترین و خوشایندترین یادگیری ها، یادگیری غیرمستقیم یا مشاهده ای است. کودکان در مورد رفتار الگوهای دلخواهشان، دل بستگی و کنجکاوی ژرفی دارند. ویل دورانت می گوید: «نخست خود را تربیت کنید، سپس به تربیت کودکان خود بپردازید».

ارتباط سالم باکودکان

یکی از نیازهای اساسی پدر و مادر در امر تربیت و پرورش اخلاقی کودکان، برقراری ارتباط سالم با آنهاست. ارتباط صحیح بین پدر و مادر و کودکان، نخستین و مهم ترین زمینه رشد و پرورش اخلاقی نونهالان است. راه مناسب آغاز دوستی با کودکان، کم کردن انتقاد از آنها و نیز به حداقل رساندن صحبت های منفی در مورد کارهای آنهاست. برای ایجاد ارتباط سالم با کودکان، فراهم آوردن زمان و فرصت های برنامه ریزی از مهم ترین شیوه ها به شمار می آید. وقت گذاری برای به وجود آوردن روابط صحیح و سالم، یکی از راهکارهای مهم تربیتی است.