چرا برخی پا روی خون شهداء می گذارند؟؟؟

شهید امرالله قاسمی(شهید دفاع مقدس)

شهید امرالله قاسمی، ۱۵ مردادماه ۱۳۴۱ش در روستای قشلاق از منطقه مرودشت چشم به جهان هستی گشود. پدر امرالله، کارگر و مادرش خانه‌دار بود. در‌‌ همان سال‌های کودکی، پدرش را از دست داد. بعد از مرگ پدر، خانواده با هفت فرزند و مادری مهربان به روستای معزآباد می‌آیند و امرالله راهی دبستان می‌شود. امرالله، تحصیلات خود را تا پایان مقطع ابتدایی در دبستان امیرکبیر روستای معزآباد به پایان می‌رساند و جهت یاری رساندن مادرش در تأمین مایحتاج زندگی به کار مشغول می‌شود. وی در سن دوازده سالگی به‌همراه تعدادی از افراد روستا جهت کار به شیراز می‌رود و در آنجا به کارگری می‌پردازد. امرالله در سن شانزده سالگی ازدواج می‌کند که ثمره و یادگار ازدواجش، دو دختر و یک پسر می‌باشد... امرالله، اخلاق خوشی داشت و با مردم بسیار خوش‌برخورد بود به‌طوری‌که رفتارش مورد پسند همه بود و با مهربانی با دیگران برخورد می‌کرد. علاقه بسیار شدیدی به دین اسلام و مبانی دینی داشت. از نماز غافل نمی‌شد و به قرآن خواندن علاقه نشان می‌داد. خانواده را به رعایت حجاب سفارش می‌کرد. حضرت امام خمینی (ره) را بسیار دوست داشت و در قبل و بعد پیروزی از انقلاب، در توزیع اعلامیه‌ها و پیام‌های امام (ره) در روستا فعالیت داشتند. به جنگ و جهاد علاقه داشتند و به شهادت عشق می‌ورزید. هنگامی که علی‌اکبر اکرمی‌زاده - از اقوامش - به شهادت رسید، عصر‌ها به امامزاده می‌رفت و در تابوت شهید می‌خوابید و گریه می‌کرد. یک روز چند نفر از دوستانش او را می‌بینند و دنبالش می‌روند که او را خوابیده در تابوت مشاهده می‌کنند. امرالله به آن‌ها می‌گوید این قضیه را به کسی نگویید؛ من شهید می‌شوم، در همین مکان مرا به خاک بسپارید... امرالله بعد از ازدواج با کار بر روی تراکتوری که تهیه کرده بود، مخارج زندگی خانواده‌اش را تأمین می‌کرد تا این‌که به خدمت در نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشغول شد. امرالله پس از این‌که دوران آموزشی را در پادگان احمد ابن موسی (ع) در شیراز به پایان رسانید، در تاریخ ۳۰ مهر ۱۳۶۳ش به منطقه کردستان اعزام شد و در تاریخ ششم آذرماه سال ۱۳۶۳ هجری شمسی در سن بیست و دو سالگی در زادکوه مهاباد به شهادت رسید. برگرفته ازhttp://www.tebyan.net

 
بسم الله الرحمن الرحیم / ...‌ای برادران و خواهران! بدانید که این دنیا تمام‌شدنی است و این مادیات چیزهایی هستند که شما بندگان خوب خدا را فریب می‌دهند. هرکس که مُرد هیچ‌یک از این مادیات به داد او نمی‌رسد جز چیزی که در راه خدا داه باشد و بهترین چیز در راه خدا دادن، جان است.‌ ای برادران! از شما تقاضا دارم که مادیات را‌‌ رها کنید، در راه خدا قدم بردارید و اسلحه به زمین افتاده شهدا را برداشته و سوی جبهه‌های نور علیه ظلمت بشتابید. ای خواهران! از شما تقاضا دارم که با حجاب خود مشت محکمی به دهان ابرقدرت‌ها بزنید. ای مادران عزیز! از شما خواهش می‌کنم که برای من گریه نکنید و سیاه نپوشید و برای امام حسین (ع) گریه کنید. والسلام / امرالله قاسمی / ۳ آذر ۱۳۶۳.