دعا در زمان غیبت امام زمان(عج)
از تکالیف عباد در ظلمات غیبت، تضرّع و مسألت از خداوند تبارک و تعالی به جهت حفظ ایمان و دین از تطرّق شبهات شیاطین و زنادقه مسلمین و خواندن دعاهای وارده برای این کار [است]، از جمله دعایی است که شیخ نعمانی و کلینی به اسانید متعدّده روایت کرده اند از زراره که گفت: شنیدم ابو عبد اللّه علیه السّلام می فرماید:
بدرستی که از برای قائم علیه السّلام غیبتی است پیش از آن که خروج کند، پس گفتم از برای چه؟
گفت: می ترسد و اشاره فرمود با دست خود به شکم مبارک.
آن گاه فرمود: ای زراره! اوست منتظر، و اوست کسی که شک می شود در ولادتش، پس بعضی از مردم می گویند که پدرش مرد و جانشینی نگذاشت، و بعضی از ایشان می گویند که حمل بود، و بعضی از ایشان می گوید که او غایب است، و بعضی می گوید که متولّد شد پیش از وفات پدرش به دو سال و او است منتظر غیر این که خداوند خواسته که امتحان کند قلوب شیعه را، پس در این زمان به شک می افتند مبطلون.
زراره گفت: پس گفتم: فدای تو شوم! اگر درک کردم آن زمان را کدام عمل را بکنم؟
فرمود: ای زراره! اگر درک کردی آن زمان را پس بخوان این دعا را:
اللّهمّ عرّفنی نفسک، فانّک ان لم تعرّفنی نفسک لم اعرف نبیک، اللّهمّ عرّفنی رسولک فانّک ان لم تعرّفنی رسولک لم اعرف حجّتک، اللّهمّ عرّفنی حجّتک فانّک ان لم تعرّفنی حجّتک ظلت عن دینی.[1]
و دیگر دعایی است طویل که اوّلش همین دعا است، پس از آن اللّهمّ لا تمتنی میتة جاهلیة، و لا تزغ قلبی بعد اذ هدیتنی تا آخر دعاء،[2] و ما آن را در ملحقات کتاب مفاتیح ذکر کردیم و سید ابن طاووس در جمال الأسبوع آن را ذکر کرده بعد از ادعیه مأثوره بعد از نماز عصر روز جمعه، آن گاه فرموده: و اگر برای تو عذری باشد از جمیع آنچه ذکر کردیم آن را از تعقیب عصر روز جمعه پس حذر کن از آن که مهمل گذاری خواندن آن را (یعنی این دعا را) پس به درستی که ما شناختیم این را از فضل خداوند جلّ جلاله که مخصوص فرموده ما را به آن، پس اعتماد کن به آن.[3]
(فقیر گوید که): قریب به همین کلام سید ابن طاووس در ذیل صلوات منسوبه به ابو الحسن ضرّاب اصفهانی فرموده اند و از این کلام شریف چنان مستفاد می شود که از جانب حضرت صاحب الأمر علیه السّلام چیزی به دست آورده اند در این باب، و از مقام ایشان مستبعد نیست.
و دیگر دعایی است که شیخ صدوق روایت کرده است از عبد اللّه بن سنان که گفت: فرمود ابو عبد اللّه علیه السّلام که زود است می رسد به شما شبهه، پس می مانید بدون نشانه و راهنما و پیشوای هدایت کننده و نجات نمی یابد در آن شبهه مگر کسی که بخواند دعا غریق را.
گفتم: چگونه است دعای غریق؟
فرمود: می گویی: یا اللّه، یا رحمن، یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبت قلبی علی دینک پس گفتم یا مقلّب القلوب و الابصار ثبت قلبی علی دینک.
پس فرمود: به درستی که خداوند عزّ و جلّ مقلّب است قلوب و ابصار را و لکن بگو چنان که من می گویم:
یا مقلّب القلوب، ثبّت قلبی علی دینک.[4]
پی نوشت ها
