اثر درمانی انار و سیب بر وسواس و...
یکی از چیزهایی که برای وسواسی، تقویت قلب و اعصاب مفید است، انار است. انار در تصفیه خون نقش مؤثری دارد.
قالَ أَمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه السلام: «کلُوا الرُّمّانَ بِشَحْمِهِ فَإِنَّهُ دَبّاغٌ لِلْمِعْدَةِ، وَ فی کلِّ حَبَّةٍ مِنَ الرُّمّانِ إِذَا اسْتَقَرَّتْ فِی الْمِعْدَةِ حَیاةٌ لِلْقَلْبِ، وَ إِنارَةٌ لِلنَّفْسِ، وَ تَمْرِضُ وَسْواسَ الشَّیطانِ أَرْبَعینَ لَیلَةً»؛ [1]
امیر المومنین علیه السلام فرمود: «انار را با پوست زرد و ضخیمی که دانه های انار روی آن قرار دارد، بخورید. چون که آن پوست زرد، معده را دباغی می کند. هر دانه ای از انار که در معده قرار می گیرد، دل را زنده، جان را نورانی و وسوسه های شیطانی را تا چهل شب، بی اثر (و خنثی) کرده و از کار می اندازد».
عَنْ عَبْدِاللّه بْنِ سَنانَ، قالَ: سَمِعْتُ أَباعَبْدِاللّه علیه السلام یقُولُ: «عَلَیکمْ بِالرُّمّانِ الْحُلْوِ، فَکلُوهُ فَإِنَّهُ لَیسَ مِنْ حَبَّةٍ تَقَعُ فِی الْمِعْدَةِ إِلاّ أَبادَتْ داءً، وَ أَذْهَبَتْ شَیطانَ الْوَسْوَسَةِ»؛ [2]
عبداللّه پسر سنان گفت: از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: «خوردن انار شیرین (قندی) بر شما لازم است، چون که دانه انار، از دانه هایی نیست که در معده موجب بیماری شود و وسوسه شیطان را می برد».
عَنْ أَبیعَبْدِاللّه علیه السلام قالَ: «مَنْ أَکلَ حَبَّةً مِنْ رُمّانٍ أَمْرَضَتْ شَیطانُ الْوَسْوَسَةَ أَرْبَعینَ یوْما»؛ [3]
امام صادق علیه السلام فرمود: «کسی که یک عدد انار بخورد، شیطانِ وسوسه را چهل روز از او برطرف می کند».
قالَ مُوسَی بْنَ جَعْفَرٍ علیه السلام: «اَلتُّفّاحُ ینْفَعُ مَنْ خِصالٍ عِدَّةً: مِنَ السَّمِّ وَ السِّحْرِ وَ اللَّهَمِ یعْرَضُ مِنْ أَهْلِ الاْءَرْضِ وَ الْبَلْغَمِ الْغالِبِ وَ لَیسَ شَی ءٌ أَسْرَعُ مِنْهُ مَنْفَعَةً»؛ [4]
امام کاظم علیه السلام فرموده است: «سیب چند خاصیت دارد: سم، جادو، جنون و وسوسه ای را که به مردم زمین دست می دهد و بلغمی را که غلبه پیدا کرده باشد، برطرف می سازد. چیزی نفعش سریع تر از سیب نیست».
سیب دارای غذاییت کافی بوده، ویتامین های آن نیازمندی های بدن را تأمین می سازد. مواد معدنی موجود در سیب می تواند تفاوتی در حفظ سلامتی خون و سلول های بدن داشته باشد. این مواد معدنی عبارتند از: فسفر، کلسیم، منیزیم، پتاسیم و بالاخره آهن.
قالَ الصّادِقُ علیه السلام: «لَوْ یعْلَمُ النّاسُ ما فِی التُّفّاحِ ما داوُوا مَرْضاهُمْ إِلاّ بِهِ»؛ [5]
امام صادق علیه السلام فرموده: «اگر مردم می دانستند چه خواصی در سیب هست، بیماران خود را فقط با سیب درمان می گردند».
قالَ أَبُوعَبْدِاللّه علیه السلام: «کلِ التُّفّاحَ فَإِنَّهُ یطْفِئُ الْحَرارَةَ وَ یبَرِّدُ الْجَوْفَ وَ یذْهَبُ بِالْحُمّی»؛ [6]
امام صادق علیه السلام فرموده: «سیب بخور که حرارت (زیاد بدن) را خاموش و معده را سرد می کند و تب بر است».
رُوِی دَرْهَمٌ فِی الْخَضابِ أَفْضَلُ مِنْ نَفَقَةٍ أَلْفَ دَرْهَمٍ فی سَبیلِ اللّه وَ فیهِ أَرْبَعُ عَشَرَةٍ خِصْلَةٌ: یطْرَءُ الرّیحُ مِنَ الاْءُذُنَینِ وَ یجْلَؤُ الْغِشاوَةَ عَنِ الْبَصَرِ وَ یلینُ الْخَیاشیمُ وَ یطیبُ النَّکهَةَ وَ یشُدُّ اللَّثَةَ وَ یذْهَبُ بِالضِّنا وَ یقِلُّ وَسْوَسَةِ الشَّیطانِ وَ تَفْرَحُ بِهِ الْمَلائِکةُ وَ یسْتَبْشِرُبِهِ الْمُؤْمِنُ وَ یغیظُ بِهِ الْکافِرُ وَ هُوَ زینَةٌ وَ طیبٌ وَ بَرائَةٌ فی قَبْرِهِ وَ یسْتَحْیی مِنْهُ مُنْکرٍ وَ نَکیرٍ»؛[7]
از معصومین علیه السلام نقل شده است که یک درهم برای صرف حناء و بستن آن بیش از هزار درهم در راه خدا صدقه دادن، ارزش دارد. در حنا چهارده خاصیت وجود دارد: 1- باد گوش را برطرف می سازد، 2- چشم را روشنی می دهد، 3- بینی را نرم می کند، 4- بوی بد دهان را برطرف می گرداند، 5- لثه ها را محکم می سازد، 6- ضعف را برطرف می گرداند، 7- وسوسه شیطان را بیرون می نماید، 8- فرشتگان از حناء بستن خوشحال می شوند، 9- مؤمن از حناء شاد می گردد، 10- کافر از حناء عصبانی می شود، 11- زینت زن و مرد است، 12- سند بی گناهی با حناء بسته می شود، 14- نکیر و منکر در قبر از مرده خجالت می کشند سؤال کنند. یکی از چیزهایی که وسوسه را برطرف می سازد حناء است.
قالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و آله: «ما خَلَقَ اللّه شَجَرَةً أَحَبُّ إِلَیهِ مِنَ الْحَناءِ»؛ [8]
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «خدا در میان درختانی که خلق کرده، بیش از همه درخت حناء را دوست دارد».
لازم به ذکر است به همان نسبت که سفارش به حناء بستن شده، از حناء بستن جنب، حائض و کسی که بچه دار شده (تا ده روز) منع شده و خطر آن را وسوسه شیطان ذکر کرده اند. [9]
همانطوری که حناء به موقع وسوسه را بر طرف می گرداند در غیر موقع هم بستن حناء زیان دارد و وسوسه را تحریک می کند.
رُوِی مَنِ اخْتَضَبَ وَ هُوَ جُنُبٌ أَوْ أَجْنَبُ فی خَضابِهِ لَمْ یؤْمَنُ عَلَیهِ أَنْ یصیبَهُ الشَّیطانَ بِسُوءٍ وَ رُوِی فی خَضابِ الطّامِثِ إِنَّ الشَّیطانَ یحْضِرُها عِنْدَ ذلِک».[10]
پی نوشت:
