شعر بصیرت 1

 سکه ها ایمانشان را برد بیعت ها شکست

یک به یک سردارها رفتند قیمت‌ها شکست

 

دست بدعت جانماز از زیر پای او کشید

در شب شومی که قبح هتک حرمتها شکست

 

خنجر مأموم بر پای امامش زخم زد

قامت دین را نماز بی بصیرت ها شکست

 

دشمنان زخمش زدند و دوستان زخم زبان

آه این آیینه را سنگ ملامت ها شکست

 

زهر جعده تلخ تر از صلح تحمیلی نبود

زهر را نوشید و بغضش بعد مدت ها شکست

 

پویا ترین طریق حقیقت بصیرت است
گویا ترین پیام ولایت بصیرت است
ای تشنگان فیض حقیقی آفتاب!
تنها صراط صبح سعادت بصیرت است
جوینده‌ی حکومت مولای متقین!
شرط حلول روح عدالت بصیرت است
اینجاست سرّ معجزه‌ی خون هر شهید
شیوایی شکوه شهادت بصیرت است
در این غروب غیبت خورشید، ضامنِ
پیروزی حقیقی امت بصیرت است
در فتنه خیزِ عصر حوادث، طلیعه‌ی
صبح ظهور حضرت حجت بصیرت است
دلهای ماست گوشه‌ی محراب جمکران
«عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان»