احادیثی در مورد حضرت زینب سلام الله علیها
زینب کبری ـ سلام الله علیها ـ عقیله بنی هاشم، دانشمند بدون معلم، متفکر بدون استاد، دختر ارجمند علی بن ابی طالب ـ علیه السلام ـ و فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ و همسر بزرگوار «عبدالله بن جعفر» از بانوان با فضیلت[1] و قهرمان کربلاست. او بود که پس از شهادت امام حسین ـ علیه السلام ـ سرپرستی اسرای کربلا را به عهده گرفت و از امام زین العابدین ـ علیه السلام ـ که به شدت بیمار بود، مراقبت کرد و ضمنا با خطبه های آتشین خود در کوفه و شام، یزید و یزیدیان را رسوا نموده و پیام امام حسین ـ علیه السلام ـ را به مردمان آن زمان رسانید».
نامگزاری حضرت زینب سلام الله علیها
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در مراسم نامگزاری حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به شدت گریه کرد و فرمود: این دختر به بلاها مبتلا می شود و مصیبت های مختلفی بر وی وارد می شود و... به درستی که هر کس بر او و بر مصیبت های او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و...) می باشد.سپس او را زینب نامید.[2] آنگاه فرمود: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می کنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه حضرت خدیجه ـ سلام الله علیها ـ است».[3]
جالب این که شبهات حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به حضرت خدیجه ـ سلام الله علیها ـ از امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ نیز روایت شده است.[4]
امام حسین ـ علیه السلام ـ می فرماید: «به درستی که تو در حقیقت از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی». یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوت و مخزن رسالت پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نشأت می گیرد.[5]
امام سجاد ـ علیه السلام ـ : پس از خطبه غرّا، و آتشین و پر محتوای حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ در کوفه در مقام تأیید علمی آن مخدّره خطاب به او فرموده: « بحمد الله تو دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد هستی».[6]
این سخن بیانگر آن است که حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ دارای علم لدنّی (خدادادی و غیر اکتسابی) بوده و بدون اینکه علم را از کسی آموخته باشد، از چشمه جوشان وجودش می جوشید.[7]
نتیجه گیری
هر چند که احادیث اندکی از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و ائمه ـ علیهم السلام ـ در رابطه با حضرت زینب به ما رسیده است، اما همین روایات باقی مانده و کم در مورد عظمت حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ کافی است. به خصوص روایت امام سجاد ـ علیه السلام ـ در رابطه با آن مخدّره بسیار حائز اهمیت است و موقعیت علمی آن بزرگوار را که دارای علم لدّنی و خدادادی بود، به خوبی نشان می دهد.
---------------------------------------------------------------
[1]. صادقی اردستانی، احمد، زنان دانشمند و راوی حدیث، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ دوم، 1377ش، ص258.
[2]. قزوینی، سید محمد کاظم، زینب الکبری من المهد الی اللحد، قم، دارالانصار، چاپ اول، 1426ق، ص35 و 36.
[3]. محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، بی تا، ج3، ص38.
[4]. محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت زینب(س) فروغ تابان کوثر، تهران، انتشارات برهان، چاپ دوم، 1375ش، ص19 به نقل از الخصائص الزینبیه.
[5]. همان، ص76، به نقل از السیدة زینب، ص98.
[6]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، بیروت، موسسه الوفاء، چاپ دوم، ص1403ق، ج45، ص164.
[7]. حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ فروغ تابان کوثر، همان، ص72.
