چگونه می توان کنترل درونی داشت؟؟

مکان کنترل، بخشی نسبتاً پایدار از شخصیت و دیدگاه ما از زندگی می باشد. افرادی که دارای متغیر شخصیتی موسوم به مکان کنترل درونی هستند، اعتقاد دارند تقویت هایی که دریافت می‌کنند تابعی از رفتارها یا ویژگی‌های خود آنهاست. افرادی با جهت گیری بیرونی که دارای مکان کنترل بیرونی هستند، فکر می‌کنند که دریافت تقویت آنها در دست مردم دیگر، تقدیر یا شانس است. صرف نظر از ماهیت مکان کنترل بیرونی، افراد دارای جهت گیری بیرونی معتقدند که آنان در برابر این نیروهای بیرونی ناتوان هستند.
مکان کنترل ما تأثیر زیادی بر رفتار ما خواهد داشت. اشخاصی با مکان کنترل بیرونی که معتقدند رفتارها یا مهارت های آنها در تقویت‌هایی که دریافت می‌کنند اثری ندارد، در کوشش برای بهبود موقعیت خود فایده‌ای نمی بینند. آنان به امکان کنترل زندگی خود در زمان حال یا آینده باور چندانی ندارند.
کسانی که دارای جهت گیری درونی هستند، معتقدند که کنترل کاملی بر زندگی خود دارند و مطابق با همین باور رفتار می‌کنند. تحقیق نشان داده است که آنان در تکالیف آزمایشگاهی در سطح بالاتری عمل می‌کنند، کمتر تحت تأثیر کوشش‌های دیگران قرار دارند، ارزش والاتری برای مهارت‌ها و پیشرفت‌های شخصی خود قائل هستند و نسبت به نشانه‌های محیطی که می‌توانند برای هدایت رفتار خود به کار ببرند، هوشیارترند. به علاوه، افراد دارای مکان کنترل درونی، در مقایسه با افراد دارای مکان کنترل بیرونی برای قبول مسئولیت اعمال خود، آمادگی بیشتری دارند. هم چنین شواهدی در دست است که نشان می‌دهند که افراد دارای مکان کنترل درونی ممکن است از بهداشت روانی بهتری برخوردار باشند. برای مثال، افرادی با مکان کنترل بیرونی در مقایسه با افرادی با مکان کنترل درونی، اضطراب و عزت نفس بیشتری دارند.

مکان کنترل درونی
• مسؤولیت پذیری بیشتر
• برای تلاش ارزش قائل هستند
• اضطراب کمتر و عزت نفس بالاتر،
• ارزش زیاد برای مهارت های خود
• پیشرفت و تقویت هایشان برای رفتارها و نگرششان است
• هوشیارتر بودن نسبت به نشانه‌های محیطی که می‌توانند برای هدایت رفتار خود به کار ببرند.