https://hawzah.net/Image/goharenab/%D9%82%D8%AF%D8%B3%20%D9%88%20%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%82%D8%B5%DB%8C.jpg

سوره اسراء در آیات افساد بنی اسرائیل، توجه خاصی بر موضوع «مسجد» دارد و آن را هدف مهم و استراتژیک مجاهدانی می داند که کیفر الهی را در هردو مرحله نبرد بر ضد فساد بنی اسرائیل، بر یهود جاری می سازند.

خداوند فرموده است:

فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِیسُوؤُا وُجُوهَکمْ وَ لِیدْخُلُوا الْمَسْجِدَ کما دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ.

تمرکز بر مسجد در هردو مبارزه و اصرار جنگ جویان بر ورود به آن در هردو مرحله، نشان می دهد که این مکان مقدس، محور اصلی درگیری سیاسی، نظامی یهودیان و مسلمانان است.

هنگامی که اخبار مربوط به مجاهدان زمینه ساز ظهور حضرت مهدی علیه السّلام را پی گیری می کنیم و در لشکرکشی و نبرد تاریخی آنان از مشرق زمین به سوی فلسطین، با هدف آزادسازی آن از دست یهود اشغالگر دقیق می شویم، درمی یابیم که مهم ترین هدف مبارزاتی این مجاهدان، تلاش برای رسیدن به مسجد الاقصی در فلسطین است. در حدیثی از ابو هریره آمده است که پیغمبر صلّی اللّه علیه و اله فرمود:

از خراسان پرچم های سیاهی خارج می شوند که هیچ چیز آنها را برنمی گرداند تا در بیت المقدس برافراشته شوند.[1]

در حدیث محمد بن حنفیه آمده است:

پرچم سیاه بنی العباس بلند می شود، سپس پرچم های سیاه دیگری از خراسان برافراشته می گردد، لباس های آنان سفید است و پیشاپیش آنها فردی به نام شعیب بن صالح است، تا در بیت المقدس فرود آید و زمینه را برای حکومت مهدی علیه السّلام فراهم سازد.[2]

از امام علی علیه السّلام روایت شده است که فرمود:

قبل از قیام مهدی علیه السّلام، مردی از خاندان او [مهدی علیه السّلام ] در مشرق زمین قیام می کند.. . و به سوی بیت المقدس رهسپار می گردد.[3]

در روایت ابوهریره از پیامبر صلّی اللّه علیه و اله آمده است:

... آن گاه که سنت من دگرگون شود، یاورشان از سرزمینی به نام خراسان با پرچم های سیاه قیام می کند، هیچ کس با آنها مقابله نمی کند مگر آن که او را شکست می دهند و بر هرکه در مقابل آنها بایستد پیروز می شوند، تا پرچم هایشان به بیت المقدس نزدیک شود.[4]

در روایت کعب بن علقمه، شجاعت فرمانده آنان چنین توصیف شده است:

اگر با کوه ها بجنگد آنها را نابود سازد، تا وارد ایلیاء [بیت المقدس ] شود.[5] در روایات دیگر چنین می یابیم که رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله مردم را به پشتیبانی از این حرکت جهادی مقدس و پیوستن به لشکریان مجاهدی که پرچم های سیاه انتقام از یهود را پیشاپیش خود دارند، فرامی خواند. در حدیث عبد الله بن مسعود از پیامبر صلّی اللّه علیه و اله نقل شده است که فرمود:

جماعتی از مشرق زمین می آیند که پرچم های سیاه به همراه دارند، آنان خواستار حق هستند و چون پاسخ آنها را نمی دهند مبارزه می کنند و پیروز می شوند.. .. پس هرکسی از شما آن را درک کند، باید به آنها بپیوندد؛ هر چند با خزیدن با دست و شکم [سینه خیز رفتن ] بر روی برف باشد.[6]

در حدیث دیگری رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله فرموده است:

از مشرق زمین پرچم سیاهی بیرون می آید که هرکس آن را یاری کند خدا او را یاری می کند و هرکس آن را خوار سازد خداوند او را خوار می سازد، تا به مردی که اسمش مانند اسم من است می پیوندند، آنها ولایت امر خود را به او می سپرند و خداوند او را یاری می کند و پیروز می گرداند.[7]

ثوبان از حضرت رسول صلّی اللّه علیه و اله روایت کرده است که فرمود:

وقتی دیدید پرچم های سیاهی از طرف خراسان پیش می آید به آنها بپیوندید اگرچه با خزیدن با دست و شکم بر روی برف باشد.[8]

در حدیث ابن طفیل آمده است که علی علیه السّلام به او فرمود:

ای عامر اگر شنیدی که پرچم های سیاهی از سمت خراسان می آیند و تو در صندوقی زندانی هستی، قفل صندوق را بشکن [و خود را به آن برسان ] تا زیر آن پرچم ها کشته شوی و اگر نتوانستی خود را بغلطان تا زیر آن پرچم ها کشته شوی!.[9]

همه این احادیث به دنبال بسیج بیشترین جمعیت مجاهد برای پیوستن به کاروان پرچم های سیاه مشرقی است که با هدف آزادسازی فلسطین و پاک سازی مسجد الاقصی از لوث وجود یهود اشغالگر، به سمت بیت المقدس حرکت می کنند و مسلمانان به لبیک و اجابت به دعوت آنها برای جهاد و پیوستن به مبارزه ایمان علیه کفر فراخوانده شده اند تا همه موانع جغرافیایی و دینی و قانونی را که سد راه آنان است، هرچند صندوق هایی آهنین و قفل شده باشند، از پیش پای بردارند و اسرائیل را از صفحه روزگار محو کنند.

پی نوشت ها

[1] اسراء، آیه 7.

[2] الحاوى للفتاوى 2/ 67 و الفتاوى الحدیثیه 42.

[3] سنن ترمذى 2269/ 4 و کنز العمال، 38652/ 14.

[4] ابراز الوهم المکنون 0101 و 14/ 59.

[5] الحاوى للفتاوى 2/ 68.

[6] « یأتی قوم من قبل المشرق و معهم رایات سود یسألون الحقّ فلا یعطونه فیقاتلون فینصرون ... فمن ادرک ذلک منکم فلیاتهم و لو حبوا على الثّلج». سنن ابن ماجه 2/ 4082؛ مستدرک الصحیحین-- 4/ 464؛ نهایة البدایه 1/ 41؛ الحاوى للفتاوى 2/ 60؛ کنز العمّال 14/ 38677؛ مصنف ابن ابى شیبه 15/ 19573؛ ذخائر العقبى 17؛ المنار المنیف 149/ 341؛ الدر المنثور 6/ 58؛ الکنى و الاسماء 2/ 26؛ الحاوى للفتاوى 2/ 68؛ عقد الدرر 130 و البرهان 7/ 10.

[7] « رایة مّن المشرق سوداء من نصرها نصره الله و من خذلها فقد خذله الله حتّى یأتوا رجلا اسمه کاسمى فیولّونه امرهم فیؤیده الله و ینصره». الحاوى للفتاوى 2/ 68؛ عقد الدرر 130 و البرهان 7/ 10.

[8] « اذا رایتم الرّایات السّود قد أقبلت من خراسان فأتوها و لو حبوا على الثّلج». مستدرک الصحیحین 4/ 502؛ مسند الامام احمد 5/ 277؛ دلائل النبوه 6/ 516؛ الجامع الصغیر 1/ 468؛ کنز العمّال 14/ 38651 و مشکاة المصابیح 3/ 461.

[9] « یا عامر اذا سمعت الرّایات السود مقبلة من خراسان فکنت فى صندوق مقفّل علیک فاکسر ذلک-- القفل و ذلک الصّندوق حتّى تقتل تحتها فإن لم تستطع فتد حرج حتّى تقتل تحتها». کنز العمال 11/ 3514 و جمع الجوامع 2/ 212.