شهیدان رضایی چه کردند؟؟؟
شهیدان اسماعیل رضایی و طیب حاج رضایی دو تن از مبارزین قبل از انقلاب بودند که پس از جریان حادثه ی ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ توسط رژیم پهلوی دستگیر و بعد از دادگاهی نمایشی در سحرگاه یازدهم آبان ماه ۱۳۴۲ تیرباران شدند.
رهبر انقلاب در بخشی از خطبه های نماز جمعه، در تاریخ ۱۳۶۳/۳/۱۸، درباره ی شهیدان طیب و رضائی چنین فرمودند: «خیلی خوب است که یاد کنم از چهره ی دو نفر از شهدای عزیزی که حالا کمتر از ایشان یاد می شود: شهیدان طیّب و رضائی که این دو نفر عزیزانی بودند که مبارزه کردند در این مبارزات نقش داشتند بعد هم شدیدترین انتقام را از اینها دستگاه گرفت و آنها را به شهادت رساند.»
همچنین رهبر انقلاب در دیدار با دو پسر مرحوم حاج اسماعیل رضایی در تاریخ ۱۳۷۵/۱۰/۱۰ چنین فرمودند: «یکی از بالاترین و با فضیلت ترین شهادت ها، شهادتی است که پدر شما و طیب به آن شهید شدند. در دوران غربت، وحشت و اختناق؛ آن هم تنها. یک وقت انسان با هزار نفر به میدان جنگ می رود؛ یک وقت انسان، تنها در مقابل دشمن قرار می گیرد؛ این یک طور دیگر است. دوره ی اختناق واقعاً خیلی سخت بود؛ به خصوص نسبت به اینها که وضع عجیبی داشتند. خداوند ان شاء اللَّه درجات شان را عالی کند
