حکمت 458 نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام): الْإِیمَانُ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَیْثُ یَضُرُّکَ عَلَى الْکَذِبِ حَیْثُ یَنْفَعُکَ، وَ أَلَّا یَکُونَ فِی حَدِیثِکَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِکَ، وَ أَنْ تَتَّقِیَ اللَّهَ فِی حَدِیثِ غَیْرِکَ.

لّا یَکُونَ فِى حَدِیثِکَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِکَ: سخنت بیش از عملت نباشد.
حَدِیثُ الْغَیْر: سخن گفتن در باره دیگران، مقصود غیبت و افتراء و... است.

نشانه هاى ایمان (اخلاق اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: نشانه ایمان آن است که راست بگویى، آنگاه که تو را زیان رساند، و دروغ نگویى که تو را سود رساند و آن که بیش از مقدار عمل سخن نگویى، و چون از دیگران سخن گویى از خدا بترسى.