بسماللهالرّحمنالرّحیم (۱)
الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین. (۲)
ایّام مهمّی است؛ ایّام محرّم است. محرّم فقط دههی عاشورا نیست؛ یک حادثهی عظیم در ایّام محرّم در تاریخ اتّفاق افتاده که این حادثه تمامشدنی نیست. نه به معنای اینکه نظایر آن و اشباه آن استمرار پیدا میکند -آن به جای خود محفوظ، که بحث دیگری است- امّا خود این حادثه مثل خورشیدی است که غروب ندارد. یکوقت حادثهی عظیمی اتّفاق میافتد، امروز اتّفاق میافتد و فردا از بین میرود؛ [مثل] این حادثه نیست. این حادثه مثل خورشید بیغروبی است که همواره بوده تا امروز، بعد از این هم خواهد بود. یک تصویر و ترسیم جاندار و باحقیقتی است از مبارزهی نور و ظلمت، جنگ حقّ و باطل، جنگ شرافت با لئامت و دنائت؛ البتّه اوجش روز عاشورا بود لکن مقدّمات آن روزهای اوایل محرّم قبل از عاشورا فراهم شد، بعد از عاشورا -مثل یک چنین روزهایی- حادثهی عاشورا با رهبری زینب کبرا و امام سجّاد (علیهماالسّلام) تکمیل شد. بنابراین ایّام، ایّام بسیار مهمّی است و اینکه من این توفیق را پیدا کردم، این بخت و اقبال را پیدا کردم -که واقعاً این را من بخت و اقبال میدانم- که در این روزها با شما جوانهای عزیز ملاقات بکنم، برای من یک توفیق استثنائی است و این را به فال نیک میگیرم.
أَمْ حَسِبْتَ أَنَ أَصْحابَ الْکهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً[1]
آیا پنداشته ای که اصحاب کهف و رقیم، از نشانه های شگفت ما بودند؟
از جمله معجزات امام حسین علیه السلام، تلاوت قرآن آن حضرت بالای نیزه می باشد که تمام دوستان و دشمنان را شگفت زده نمود. منابع معتبر در این زمینه نوشته اند: بعد از شهادت امام حسین علیه السلام وقتی سر مقدس آن حضرت را به نیزه زده و داخل کوفه کردند، به دستور عبیداللَّه بن زیاد آن را در کوچه های کوفه گرداندند و حتی میان قبائل برده به علامت پیروزی نشان دادند.
خداوند متعال، رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) او را برای اهل عالم، به ویژه پیروانشان، به عنوان الگو آفریده است. مسلمانان جهان وظیفه دارند در تمام شئونات زندگی اعم از فردی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و غیره به آنان اقتدا نمایند.
یکی از نکات قابل توجّه در سیره پیشوایان معصوم(ع) نحوه رفتار آنان با خانواده است. در این نوشتار مختصر برآنیم تا با مراجعه در منابع تاریخی به گوشه هایی از سیره اخلاقی امام حسین(ع) در خانواده بپردازیم؛ هر چند به خاطر طبیعت موضوع و نیز شرایط اجتماعی، حجم شواهد و مواردِ بر جای مانده در تاریخ، در این خصوص فراوان نیست؛ همین اندک نیز بسیار ارزشمند و گویاست.
رهبر فرزانه انقلاب، بارها در بیاناتشان به این نکته اشاره داشته اند که «وصیت نامه شهدا را بخوانید...» این توصیه در کلام گهربار حضرت امام خمینی(ره) نیز دیده می شود. در این مجال فرصتی دست داده تا با هم مروری داشته باشیم بر گزیده ای از بیست وصیت نامه...
شیخ الاسلام لاهیجان از حج برگشته بود. مردم دسته به دسته به زیارت او مىرفتند و کسب فیض مىکردند. زن زارع لاهیجى هم به شوهرش گفت: تو به خدمت آقا نمىروى؟ لاهیجى به خانه آقا رفت، جمعیت بسیار بود، زارع به تواضع تمام سلام کرد و کنار در اتاق نشست و پس از چند دقیقه برخاست و به خانه برگشت. زن پرسید: به خدمت آقا رفتى؟ جواب داد: بلى، خدمت آقا رسیدم. گفت: خوب چه گفتى؟ گفت: هیچ حرفى نداشتم.
29مهرماه سال 1393 تاریخ درگذشت آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، مردی از تبار السابقون انقلاب اسلامی است که عمر با برکت 84 ساله خود را تماماً به مجاهدت گذرانده است. از ابتدا با انقلاب و امام همراه شده و تا آخرین روز عمرش ثابت قدم بوده است و به اذعان دوست و اعتراف دشمن در پستی و بلندی ها و تکانه های روزگار، او در یک صراط مشخص گام برداشته است. او به حق از بزرگان و اکابر انقلاب اسلامی است، اما هیچ زمان خود را نسبت به «ولی »اش، «اکبر» و رایش را «افضل» ندانست و هیچگاه انقلاب را برای خود هزینه نکرد؛ در عوض برای انقلاب هزینه های فراوان داد.