با توجه به آموزه های روایی و نیز محتویات دعاهای معتبر مأثوره می توان گفت که در مجموع می توان حوائج معنوی و دنیوی را با رعایت مرزهای دعا از خداوند متعال طلب کرد چنانکه علی علیه السلام فرموده است:
یخادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا[1]
می خواهند خدا و مؤمنان را فریب دهند.
1- قال الحسن بن علی- علیهماالسلام- فی قول الله- عزّوجلّ-: «بسم الله الرحمن الرحیم»:
فَقالَ: اللهُ هُوَ الَّذِی یتَأَلَّهُ إِلَیهِ عِنْدَ الْحَوائِجِ وَالشَّدائِدِ کلُّ مَخْلُوق عِنْدَ انْقِطاعِ الرَّجاءِ مِنْ کلِّ مَنْ دُونَهُ وَتُقَطَّعُ الأسْبابَ مِنْ جَمیعِ مَنْ سِواهُ تَقُولُ بِسْمِ اللهِ أَی أَسْتَعینُ عَلی أُمُورِی کلِّها بِاللهِ الَّذِی لا تُحقُّ الْعِبادَةُ إلّا لَهُ، المُغیثُ إذا اسْتُغیثَ وَالمُجیبُ إذا دَعی.
امام مجتبی- ع- با تفسیر «بسلمه»[1] راه فطرت (که یکی از قویترین برهانهای خداشناسی است) را بیان می کند، آن حضرت فرمود:
دعای روز سیزدهم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ طَهِّرْنی فیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَالاْقْذارِ وَصَبِّرْنی فیهِ عَلی کاَّئِناتِ الاْقْدارِ وَوَفِّقْنی فیهِ لِلتُّقی وَصُحْبَةِ الاْبْرارِ بِعَوْنِکَ یا قُرَّةَ عَیْنِ الْمَساکینَ؛ خدایا پاکم کن در این ماه از چرکی و کثافات و شکیبایم کن بر مقدراتی که خواهد شد و موفقم دار در این ماه به پرهیزکاری و هم نشینی با نیکان به کمک خودت ای روشنایی دیده مسکینان.»