رسول خدا صلی الله علیه و آله:
ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَ اعتَمَرَ و َقالَ «اِنّى مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛
سه چیز است که در هر کس باشد منافق است ، اگر چه روزه بگیرد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من مسلمانم:
۱- کسى که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید.
۲- وقتى که وعده دهد تخلف نماید.
۳- چون امانت بگیرد، خیانت نماید.
امام حسن علیه السلام می فرمایند : آداب سفره دوازده تاست که هر مسلمانی باید آنها را بداند چهارتای آنها واجب است ، چهار تا سنت (مستحب) و چهارتا از باب رعایت ادب می باشد.
اما آن چهار تا که واجبند :
۱ – معرفت ۲ – خشنودی ۳ – نام خدا بر زبان آوردن ۴ – شکرگزاری
کلیدهای زندگی برگزیده‌هایی است از کتاب مستطاب «مفاتیح الحیات» نوشتۀ عالم بزرگوار آیت الله جوادی آملی که در ذیل میخوانید:
خودپسندی (عُجب): امیرمومنان (س) فرمود: خودپسندی یکی از حسودان خِرَد است [و تباهی آن را در پی دارد]. (نهج البلاغه، حکمت ۲۱۲)
همراهی با نادانان: امیرمومنان (س) فرمود: هر کس با نادانی همراه گردد از عقلش کاسته شود. (کنز الفوائد، ج۱، ص۱۹۹؛ بحارالانوار، ج۱، ص۱۶۰)
قال رسول الله(ص): «مَنْ حَفِظَ مِنْ أُمَّتِی أَرْبَعِینَ حَدیثاً مِمّا یحْتاجُونَ إلَیهِ مِنْ أَمْرِ دِینِهمْ بَعَثَهُ اللهُ یوْمَ الْقِیامَةِ عالِماً فَقیهاً. » «هر کس از امّت من چهل حدیث و گفتار- از احادیثی که به امور دینی آنها مربوط است- حفط کند خداوند- سبحان- آن کس را در روز قیامت دانشمند و فقیه محشور خواهد نمود. » کلمات درر بار اهل بیت- علیهم السلام- بالاترین پشتوانه فرهنگ بالنده انقلاب اسلامی ماست و ما در این نوشتار، چهل حدیث از کلمات اوّلین ثمره نبوت و امامت؛ حسن بن علی- علیهماالسلام- را برگزیده ایم. این سخنان شیرین، که دربر گیرنده چهل موضوع از موضوعات اخلاقی، فرهنگی و سیاسی جامعه ماست، خود روشنگر، راهنما و چراغی است برای علاقمندان به خاندان عصمت و طهارت و معالم پرمحتوای آنها اضطراب و نگرانیهای روحی و روانی را می زداید باشد تا ذخیره ای برای مؤلف و دست اندرکاران چاپ و نشر آن در روز- یوْمَ لا ینْفَعُ مالٌ وَلا بَنُونٌ- شود، اینک شما و کلمات درر بار آن بزرگوار.
سوال
چرا بعد از نماز سجده شکر به جا می اوریم؟
حضرت ابى الحسن الرّضا علیه السّلام، فرمودند:
سجده بعد از نماز فریضه به خاطر تشکّر نمودن بنده است از خداوند متعال که او را موفّق ساخت بر اداء واجب و انجام فریضه و کمترین عبارتى که در آن مجزى مى باشد آن است که دو مرتبه بگوید: شکرا للَّه على ما وفّقنى له من خدمته و اداء فرضه.
احادیث زیبا درباره صدقه دادن
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
الصَّدَقَهُ تَدْفَعُ الْبَلَاءَ وَ هِیَ أَنْجَحُ دَوَاءً وَ تَدْفَعُ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً وَ لَا یَذْهَبُ بِالْأَدْوَاءِ إِلَّا الدُّعَاءُ وَ الصَّدَقَه
صدقه بلا را برطرف مى کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى گرداند و درد و بیمارى ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى برد.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۹۳، ص ۱۳۷، ح ۷۱
1. إنَّ الْمَعْرِفَهَ، وَکَمالَ دینِ الْمُسْلِمِ تَرْکُهُ الْکَلامَ فیما لایُغْنیهِ، وَقِلَّهُ ریائِهِ، وَحِلْمُهُ، وَصَبْرُهُ، وَحُسْنُ خُلْقِهِ.
همانا معرفت و کمال دین مسلمان، در گرو رهاکردن سخنان و حرف هائى است که به حال او و دیگران سودى ندارد. و از ریا و خودنمائى دورى جستن، در برابر مشکلات زندگى بردبار و شکیبا بودن و داراى اخلاق پسندیده و نیک سیرت بودن است.
تحف العقول: ص 202، بحارالأنوار: ج 2، ص 129، ح 11
2. مَنْ لَمْ یَکُنْ عَقْلُهُ أکْمَلَ ما فیهِ، کانَ هَلاکُهُ مِنْ أیْسَرِ ما فیهِ.
کسى که بینش و عقل خود را به کمال نرساند و در رُکود فکرى و فرهنگى بسر برد ـ به سادگى در هلاکت و گمراهى و سقوط قرار خواهد گرفت.
بحارالأنوار: ج 1، ص 94، ح 26
مالک بن انس، فقیه معروف مدینه سالى در سفر حج همراه امام صادق علیه السلام بود. آنان با هم به میقات رسیدند. هنگام پوشیدن لباس احرام و تلبیه گفتن؛ یعنى، ذکر معروف «لبیک اللهم لبیک» رسید. دیگران طبق معمول این ذکر را به زبان آوردند و گفتند. مالک بن انس متوجه امام صادق شد، دید حال امام منقلب است؛ همین که مىخواهد این ذکر را بر زبان آورد، هیجانى به امام دست مىدهد و صدا در گلویش مىشکند و چنان کنترل اعصاب خویش را از دست مىدهد که مىخواهد بىاختیار از مرکب به زمین بیفتد. مالک جلو آمد و گفت: «یابن رسول اللَّه! چارهاى نیست، هر طور هست این ذکر را بگویید.»
کلاس سوم راهنمایی که بودم، عادت نداشتم همیشه به مسجد بروم، اما بعضی وقت ها می رفتم. یکی از آن روزهایی که در مسجد بودم، امام جماعت، بعد از نماز مغرب رو به جمعیت کرد و گفت: «... یکی از راه هایی که محبت کسی را به ما بیشتر می کند، دادن هدیه است.
هیهات من الذّله به چه معناست؟؟؟هیهات من الذّله به چه معناست؟؟؟
حضرت امام حسین (ع) در مقابل زورگویی و ظلم و ستم معاویه و یزید فرمود: "هیهات منا الذلة؛ ذلت و خواری به مراتب از ما (اهل بیت) دور است".
