یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِیسْتَأْذِنْکمُ الَّذِینَ مَلَکتْ أَیمانُکمْ وَ الَّذِینَ لَمْ یبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِینَ تَضَعُونَ ثِیابَکمْ مِنَ الظَّهِیرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَکمْ لَیسَ عَلَیکمْ وَ لا عَلَیهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیکمْ بَعْضُکمْ عَلی بَعْضٍ کذلِک یبَینُ اللَّهُ لَکمُ الْآیاتِ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکیمٌ[1]
ای کسانی که ایمان آورده اید! غلامان و فرزندانی که به سنّ بلوغ و احتلام نرسیده اند، در سه وقت (برای ورود به اتاق) از شما اجازه بگیرند: پیش از نماز صبح و هنگام نیمروز، که لباس از تن بیرون می کنید، و بعد از نماز عشا. این سه وقت، هنگام خلوت شماست، اما در غیر این سه وقت، بر شما و بر آنان گناهی نیست که بدون اذن وارد شوند، زیرا آنان پیوسته با شما در رفت و آمد هستند و بعضی بر بعضی وارد می شوند. خداوند آیات خود را این گونه برای شما بیان می کند و خداوند دانا و حکیم است.
تعداد آیات: 128
مکی یا مدنی: مکی
نام های دیگر سوره: النعم
«بطور کلى میتوان گفت که محتواى این سوره را امور زیرتشکیل میدهد که به شکل جالب و متناسبى با هم آمیخته شده است :
1- بیش از همه بحث از نعمتهاى خداوند در این سوره به میان آمده و آنچنان ریزه کاریهاى آن تشریح گردیده که حس شکرگزارى هر انسان آزاده اى را بیدار میکند، و از این راه اورا به آفریننده این همه نعمت و موهبت نزدیک مى سازد.
این نعمتها شامل نعمتهاى مربوط به باران ، نور آفتاب ، انواع گیاهان و میوه ها و موادغذائى دیگر، و حیواناتى که خدمتگزار انسانها هستند و منافع و برکاتى که از این حیوانات عائد انسان مى شود و انواع وسائل زندگى و حتى نعمت فرزند و همسر، وخلاصه شامل انواع طیبات میگردد. و درست به همین علت است که بعضى آنرا سوره (نعم ) (جمع نعمت ) نامیده اند.
ولى مشهور و معروف در نامگذارى این سوره همان سوره نحل است ، چرا که ضمن بر شمردن نعمتهاى گوناگون الهى اشارهاى کوتاه و پر معنى و عجیب به زنبور عسل کرده ، مخصوصا روى ماده غذائى مهمى که از آن عائد انسانها
مى شود، و نشانه هاى توحیدى که در زندگى این حشره وجود دارد تکیه نموده است .
2- بخش دیگرى از آن از دلائل توحید و عظمت خلقت خدا، و معاد، و تهدید مشرکان و مجرمان بحث میکند.
3- قسمت دیگرى از آن از احکام مختلف اسلامى همانند دستور به عدل و احسان و هجرت و جهاد و نهى از فحشاء و منکر و ظلم و ستم و پیمانشکنى و همچنین دعوت به شکرگزارى از نعمتهاى او سخن مى گوید، و در همین رابطه از ابراهیم قهرمان توحید به عنوان یک بنده شکرگزار در چند آیه نام می برد.
4- بخش دیگرى از بدعتهاى مشرکان سخن مى گوید و در همین رابطه ، مثلهاى حسى جالبى ذکر میکند.
5- و بالاخره در قسمت دیگرى انسانها را از وسوسه هاى شیطان بر حذر میدارد.»
تفسیرنمونه ج11 ص171
فضائل سوره نحل
ابی بن کعب عن النبی صلی الله علیه وآله وسلم قال: من قرأها لم یحاسبه الله تعلی بالنعم التی انعمها علیه فی دار الدنیا و اعطی من الاجر کالذی مات و احسن الوصیة و ان مات فی یوم تلاها أو لیلة کان له من الاجر کالذی مات فاحسن الوصیة.
مجمع البیان ج4، ابتدای تفسیر سوره نحل
از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: هر که سوره نحل را قرائت نماید، خدای بلند مرتبه هر نعمتی را که به او داده است حساب نکند و اجر او به اندازه کسی است که بمیرد و وصیتی از خود به یادگار گذارد و اگر در آن روز بمیرد او را چندان ثواب است مانند کسی که در هنگامه مرگ به بهترینها وصیت کند.
عن ابی جعفر علیه السلام قال: من قرأ سورة النحل فی کل شهر کغی المغرم و سبعین نوعا من انواع البلاء أهونه الجنون و الجذام و البرص و کان مسکنة فی جنة عدن و هی وسط الجنان.
روایت از امام باقر علیه السلام: هر کس سوره نحل را در هر ماه یک بار بخواند از زیان مالی (قرض) در دنیا و نیز از هفتاد نوع بلا که سبک ترین آنها دیوانگی و جذام و پیسی باشد ایمن باشد و مسکنش در آخرت در بهشت عدن(محلی در وسط بهشت) باشد.
مجمع البیان ج4، ابتدای تفسیر سوره نحل
آثار و برکات سوره نحل
1) جهت غلبه بر دشمنان
اگر کسی سوره مبارکه نحل را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و با خود دارد همه دشمنان مسخر او گردند.
خواص آیات قران کریم ص100
2) جهت برکت محصول
هُوَ الَّذِی أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّکُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِیهِ تُسِیمُونَ ﴿۱۰﴾ یُنبِتُ لَکُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّیْتُونَ وَالنَّخِیلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿۱۱﴾
اگر کسی با ایمان 7 بار این دو آیه را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و بر کاسه ای آب بخواند و آن آب را بر مزارع و اشجار بپاشد برکت بسیار مشاهده کند و از همه آفات محفوظ بماند.
خواص آیات قران کریم ص100
3) جهت زیاد شدن شیرمادر
وَإِنَّ لَکُمْ فِی الأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَآئِغًا لِلشَّارِبِینَ ﴿۶۶﴾
اگر زنی بخواهد که شیرش زیاد شود این آیه را برآب بنویسد و بیاشامد.
درمان با قرآن، محمدرضا کریمی ص50
ختومات مجرب
از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقول است:
اگر کسی بخواهد که دشمنان خود را متفرق سازد سوره مبارکه نحل را 21 بار با نیت خالص و توجه به خدا و معنی ان بخواند و به روایتی 108 بار بخواند بزودی دشمنانش متفرق و پراکنده می شوند.
خواص آیات قران کریم ص100
تعداد آیات: 99
مکی یا مدنی: مکی
نام های دیگر سوره: ـــ
«مى توان محتواى این سوره را در هفت بخش خلاصه کرد:
1) آیات مربوط به مبدء عالم هستى و ایمان به او از طریق مطالعه در اسرار آفرینش
2) آیات مربوط به معاد و کیفر بدکاران
3) اهمیت قرآن و عظمت این کتاب آسمانى
تعداد آیات: 52
مکی یا مدنی: مکی
نام های دیگر سوره: ـــ
چنانکه از نام سوره پیدا است ، قسمتى از آن در باره قهرمان توحید ابراهیم بت شکن(بخش نیایشهاى او) نازل گردیده است ,بخش دیگرى از این سوره اشاره به تاریخ انبیاى پیشین همچون نوح ، موسى ، و قوم عادو ثمود، و درسهاى عبرتى که در آنها نهفته است مى باشد.
مجموعه اینها بحثهاى فراوانى را که در این سوره در زمینه موعظه و اندرز و بشارت وانذار نازل گردیده تکمیل مى نماید.
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذِینَ یلُونَکمْ مِنَ الْکفَّارِ وَ لْیجِدُوا فِیکمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ [1]
ای کسانی که ایمان آورده اید! با کسانی از کفّار که نزدیک شمایند بجنگید. باید آنان در شما خشونت و صلابت بیابند و بدانید که خداوند، با پرهیزکاران است.
پرداختن به دشمنانِ نزدیک تر و جنگیدن با آنان، مزایایی دارد، از جمله: به هزینه و امکانات کمتری نیاز است، اطلاعات ما از آنان بیشتر است، تدارک جبهه آسانتر و آمادگی عمومی برای مقابله با آنان بیشتر است، خطرشان مقدّم تر است، راه دفع آنان ودسترسی به منطقۀجنگ سریعتر است، هم خودش دشمن است، هم می تواند بازوی دشمنان دورتر باشد.
تعداد آیات: 43
مکی یا مدنی: مکی [تفاسیر مجمع البیان، صافی، منهج الصادقین آیه آخر را مدنی می دانند]
نام های دیگر سوره: ـــ
سوره هاى مکى چون در آغاز دعوت پیامبرصلى الله علیه و آله و سلم و به هنگام درگیرى شدید با مشرکان نازل شده است غالبا پیرامون مسائل عقیدتى مخصوصا دعوت به توحید و مبارزه باشرک و اثبات معاد سخن مى گوید، در حالى که سوره هاى مدنى که پس از گسترش اسلام و تشکیل حکومت اسلامى نازل گردید، پیرامون احکام ومسائل مربوط به نظامات اجتماعى ، طبق نیازمندیهاى جامعه بحث مى کند.
سوره مورد بحث (سوره رعد) که از سوره هاى مکى است نیز همین برنامه را تعقیب کرده است و پس از اشاره به حقانیت و عظمت قرآن ، به بیان آیات توحید و اسرار آفرینش که نشانه هاى ذات پاک خدا هستند مى پردازد.
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا آباءَکمْ وَ إِخْوانَکمْ أَوْلِیاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْکفْرَ عَلَی الْإِیمانِ وَ مَنْ یتَوَلَّهُمْ مِنْکمْ فَأُولئِک هُمُ الظَّالِمُونَ [1]
ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر پدران و برادرانتان، «کفر» را بر «ایمان» ترجیح دادند، ولایت آنان را نپذیرید و هر کس از شما دوستی و ولایت آنان را بپذیرد، آنان همان ستمگرانند.
تعداد آیات: 111
مکی یا مدنی: مکی
نام های دیگر سوره: احسن القصص
«بدون شک قبل از اسلام نیز داستان یوسف در میان مردم مشهور و معروف بوده است ، چرا که در تـورات در چـهـارده فـصـل از سـفـر پـیـدایـش (ازفصل 37 تا 50) این داستان مفصلا ذکر شده است .
البـتـه مـطـالعـه دقـیـق ایـن چـهارده فصل نشان مى دهد که آنچه در تورات آمده تفاوتهاى بسیارى با قرآن مجید دارد و مقایسه این تفاوتها نشان مى دهد که تا چه حد آنچه در قرآن آمـده پـیـراسـته و خالص و خالى از هر گونه خرافه مى باشد و اینکه قرآن به پیامبرمـى گـویـد: پـیـش از ایـن از آن غافل بودى (بنابر اینکه منظور از احسن القصص داستان یـوسـف بـاشـد) اشاره به عدم آگاهى پیامبر از واقعیت خالص این سرگذشت عبرت انگیزاست. .
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ کثِیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَیأْکلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ یصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَ الَّذِینَ یکنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا ینْفِقُونَها فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیمٍ [1]
ای کسانی که ایمان آورده اید! بسیاری از دانشمندان و راهبان، (با سوء استفاده از موقعیت خود، ) اموال مردم را به ناحق می خورند و آنان را از راه خدا باز می دارند و کسانی که طلا و نقره می اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمی کنند، پس آنان را به عذابی دردناک، بشارت بده!
علمای یهود به خاطر منافع مادّی خود، حقّ را کتمان کردند وبه حقانیت دین اسلام اعتراف نکردند، یا رشوه گرفتند و گناه بخشودند، یا تفتیش عقاید کرده و به دیگران تهمت زدند.
سوء استفاده از موقعیت ها، حرام است وبزرگ ترین خطر برای علمای دین، فساد مالی است. «لَیأْکلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ» (کسانی که متولّی موقوفات اند و آنها را در مسیر اهداف وقف شده مصرف نمی کنند، از مصادیق این آیه می باشند)