تلگرام، اسب تروای اسرائیلی
کدامین گوشه از این دنیای پهناور می پذیرد که یک جاسوس افزار خارجی متعلق به دشمن آزادانه بتواند در حریم الکترونیک داخلی یک کشور رسوخ کند در حالیکه دیتاسنترهای آن در همسایگی سازمان های جاسوسی آمریکا و انگلیس مستقر است.
همه می دانیم و خود را به ندانستن زده ایم.حکایتِ تکراریِ سر اندر برف فروبردن های همان کبکِ معروف است.درستیِ فرضیه ی ناآشنا بودنِ نام منحوس میخائیل میری لَشویلی در گوش اعضای شورایعالی فضای مجازی چیزی شبیه به پذیرفتن امکان وجود حیات در کره ماه است. ارتش سایبری میری لشویلی، چند سالیست، اسب تروای بزک کرده ی خود را بر فراز حریم الکترونیک جمهوری اسلامی ایران آزادانه زین کرده است و گستاخانه بر این بلندا در حال تاختن است، آنچنان که نمودِ عینی آبِ سربالا و ابوعطا خواندن قورباغه ها را تداعی گر است، دیگر حتی اسمش را نمی شود "غفلت" گذاشت ، بلکه بی رودربایستی باید در لایه های مدیریت ارشد فناوری اطلاعات نظام، دنبال ردپای نفوذ گشت؛ نفوذی که حریم الکترونیک نظام را با دستان ناپاکش، دو دستی پیشکش اشغالگر کرده است.