چه کنم تا وجدان کاری پیدا کنم// چرا ؟؟ چرا ؟؟؟ چرا ؟؟؟
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
موضوع بحثمان تربیت است. برای عموم مفید است به خصوص برای فرهنگیان عزیز. طلبه‌ها، آموزش و پرورشی‌ها. و حرف هم از خودم نیست. از افکار بشری هم نیست. از آن کسی که هستی را تربیت کرده، می‌خواهیم ببینیم ما چطور باید تربیت شویم. «رَبُّ کُلِّ شَیْء» (انعام/۱۶۴)،« خالِقُ کُلِّ شَیْء» (انعام/۱۰۲)، «رَبُّ کُلِّ شَیْء» آن کسی که هرچیزی را آفرید و هر چیزی را تربیت می‌کند، «ربّ الناس» (ناس/۱)، «رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ» (الرحمن/۱۷) «ِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِب» (معارج/۴۰) آن کسی که کل هستی را آفریده و دارد رشد می‌دهد، ما را چگونه رشد می‌دهد؟ معنای تربیت را گفتیم. اهمیت و ضرورتش را گفتیم. حالا می‌خواهیم کم کم وارد ابعاد تربیت شویم.
در جلسه‌ی قبل بحث ما این بود که مبنای تربیت چیست؟ یعنی تربیت را بر چه اساسی برپا کنیم؟ گفتیم: بهترین مبنای تربیت مسأله‌ی ایمان است. اگر کسی ایمان داشت، پلیس هم نباشد، جریمه هم نباشد خودش می‌داند این کار غلط است. امام حسن مجتبی فرمود: دخترتان را به یک پسر متدیّن بدهید. برای اینکه اگر این پسر دختر را دوست داشته باشد، زندگی‌شان شیرین است. اگر هم یکوقتی این پسر و دختر همدیگر را دوست نداشتند، لا‌اقل چون دین دارد، ظلم نمی‌کند. ظلم نمی‌کند. می‌گوید: من زنم را دوست ندارم. اما به او ظلم نمی‌کند.
یکی از مبانی تربیت
